Roeselare sluipt dichter bij leider Waregem

De 'Sossen' staken weer eens, wat wel of niet een zwaar beroep is, is blijkbaar het onderwerp van hun acties. Misschien is schaakblogger wel een zwaar beroep? Volgens vacature.com zijn er vier criteria die bepalend zijn: Hebt u een fysiek zwaar beroep, dat bijvoorbeeld belastend is voor de rug? Wel ik zit hier in een comfortabele fauteuil wat nonsens bijeen te schrijven... Hebt u een mentaal zware functie? Wel soms moet ik danig mijn hersenen pijnigen om hier iets 'leesbaars' voor uw kiezen te brengen, maar ik ben nog geen slachtoffer van een bloggersblock (behorende tot de groep van de writersblock gerelateerde kwaaltjes)... Is bloggen een risicovolle job? Wel ik moet natuurlijk opletten wat ik hier neerpen zodat ik op geen zere tenen trap. Dat lijkt me aardig te lukken tot nu toe. Ik heb nog steeds geen verdacht wit poeder of kogelhulzen in mijn brievenbus gevonden en er is ook nog geen bijl door mijn slaapkamerraam geworpen... Hebt u een job met een zwaar arbeidsregime? Wel één keer per week een kort stukje proza schrijven over de club en bij uitbreiding over ander interessant schaaknieuws is nu ook weer zo onoverkomelijk niet... Conclusie: Neen ik heb geen zwaar beroep. U bent dus nog niet van mij af, het gaat nog heel wat jaartjes duren voor deze intussen grijs wordende blogger op welverdiende rust kan...

Zondag laatstleden ontwaakte het Interclubcircus uit zijn winterslaap. Beide teams waren meteen te gast bij één van de betere ploegen uit hun reeks. Zo mocht ploeg één zwaar aan de bak tegen Doornik en kon het tweede team geen steek laten vallen tegen eerste achtervolger Brugge. Bertje Feys vertelt u meer over de eliteploeg, terwijl ik wat schrijf over de schaakavonturen van Roeselare 2.

Reporter Bert: "Speeldag 7 stond al weer voor de deur. De verplaatsing naar Kain, waar Doornik haar thuismatchen speelt, beloofde een hele zware te worden. En dat was al snel duidelijk. Na een uur spelen zag het er op alle borden, buiten eentje, niet echt goed uit. Gelukkig won Pauwel onmiddellijk een kwaliteit en leek een eerste winstpunt binnen. Pauwel liet zijn op papier veel betere tegenstander echter terug in de wedstrijd komen. Nadat de Roeselarenaar nog twee keer remise weigerde, schudde hij de derde keer toch de hand van zijn Waalse tegenstander. Buurman Bernard offerde al snel een kwaliteit. Een typisch offer in de stelling, maar Bernard wist niet dat het offer in een andere variant wel kansrijker is. Aanvankelijk verdedigde Bernard nog goed en leek het niet gemakkelijk voor zijn tegenstander om het punt binnen te halen, maar toen Bernard de witte torens op de voorlaatste rij liet komen, was het over en uit. Gelukkig kon Michiel al snel gelijkmaken. Michiel had het aanvankelijk moeilijk, maar toen zijn rivaal minder tijd op de klok had, ging het plots heel snel. Michiel blijft dit seizoen doorstomen. Kort daarna mocht ook Martijn het punt binnenhalen. Ons eerste bord stond na de opening minder, maar toen zijn tegenstander wat truukjes in de stelling wou stoppen, wist Martijn daar wel raad mee. Op bord 3 had ook Bert het moeilijk. Bert besloot dan maar een kwaliteit te offeren voor goed stukkenspel. Een goede keuze, zijn tegenstander gaf materiaal terug en met twee sterke paarden kon Bert (die ook nog eens een mat in enkele zetten miste) met een leuk offertje het punt binnenhalen. Fabio, die tot dan goed gevochten had en wellicht meermaals remise binnen handbereik had, wist zo dat de ploegpunten binnen waren en gaf op. 2.5/3.5, een zwaar bevochten zege tegen een sterke tegenstander. Door de winst nestelen we ons nog een stukje beter op de tweede plaats. Meer nog, na het verrassende verlies van leider Waregem komen we op een half matchpunt van de koploper. Wij hebben op papier wel nog de moeilijkste tegenstanders (met o.a. Ieper en Zottegem), maar met een rechtstreekse match tegen Waregem in het achterhoofd blijven we er de spanning toch nog in houden."

Reporter Peter: "Brugge stond op de derde plaats in het klassement op één luttel puntje van onze ploeg en kon bij een zege over ons wippen. We moesten dus uit onze pijp komen om dit doemscenario geen bewaarheid te laten worden en het mag gezegd worden: Daar zijn we aardig in gelukt... Op bord drie zorgde Eric Claessens voor de langstdurende en meteen ook spectaculairste partij van de namiddag. In de één of andere obscure Franse zijvariant vlogen de stukken langs alle kanten over en naast het bord. Het Roeselaarse felbevochten voordeel (1 pion) verdween toen Bart Vervaeck met een 'truukje van de foor' Erik verraste en gelijk kon maken. Even later werd remise overeengekomen. Dat was ook de uitslag tussen onze man (met de lange haren) van de toekomst 'Samson' Robbert Degrave en Yvan Taets. Samson overklaste Yvan die op wonderbaarlijke wijze nog ontsnapte met eeuwig schaak. Ook ondergetekende mocht de schaakgoden danken op zijn blote knietjes: In een vreselijke stelling met weinig coördinatie tussen de eigen stukken en een drieste aanval van opponent Dirk kon ik alles net op tijd verdedigen. Dit seizoen is duidelijk niet het mijne, met een puntendeling ben ik dus meer dan tevreden. Op het eerste bord, het slagveld van de oude kraken, de nestoren van beide teams (Herman & Filip) was het stof al geruime tijd gaan liggen. Na een twintigtal zetten theorie te hebben gespeeld in een vreemd Geweigerd Damegambiet waren beiden verdwenen naar het naburig (drank) lokaal om het stof door te spoelen. Dat maakt een einduitslag van 2-2, hiermee schiet geen van beiden iets op in de achtervolging op Veurne, dat blijft winnen en wellicht met een monsterscore gaat kampioen worden..."

Als dessertje nog de uitslagen uit onze Torrewachtercompetitie:

1ste Klasse:  Bernard-Francky 0-1, Louis-Herman 1-0, Peter-Pauwel 0-1, Jorit-Ben 0-1, Jan-Didier 1-0, Kris-Guido 1-0.
2de Klasse:  John-Hajaji 0-1, Marc VG-Stijn 1/2, Dany-Adhemar 1-0, Erik-Salvatore 0-1, Jos-Pieter 1-0.
3de Klasse:  Marc T-Diederik 0-1, Renaat-Philippe 1-0, Mario-Frederique 0-1.
Toren van Roeselare: Brian-Jan 1/2.

Brugs Lentetornooi start binnenkort

Op 9 maart is het weer zover, dan gaat namelijk de 37ste editie van het Brugse Lentetornooi of zo u het wil de vijfde Diamond Edition van start. De organisatie is in handen van de Brugse schaakclub Dolle Torre die je op het web hier terugvindt. Gedurende zeven ronden om de veertien dagen wordt geschaakt op hoog niveau in het clublokaal van de Brugse schaakclub. Wie schaken een warm hart toedraagt moet dit evenement zeker op zijn agenda plaatsen!  Alle mogelijke info vind je hierboven of op de site van de organiserende club. U moest al ingeschreven zijn...

Intussen dendert de Torrewachtercompetitie met de snelheid van een op hol geslagen dekstier onverminderd voort. Een zoals steeds kort overzichtje.
Bernard Logie en Jorit Da Silva deden het op zijn Frans en ze deden dat vijftien zetten volgens het boekje. De partij verzandde in een finale met gelijk materiaal (6 pionnen + paard) en een remise was dan ook de logische uitslag. Pauwel Deblauwe offerde in de opening een pion tegen Louis Vandecasteele, dat loonde want hij won een stuk voor twee pionnen. Jammer genoeg liet hij zich dan in slaap wiegen door Louis, die nog terugkwam en alles was te herdoen. Ook hier eindigde de match op een puntendeling. In de degradatiestrijd stond het levensbelangrijke duel tussen Guido Vancoillie en Jan Selschotter op het programma. De partij kende een rustig kabbelend begin tot Jan zijn dame liet insluiten. Er kwamen allerlei complicaties op het bord en na veel 'geruil en gedreig' was de nettowinst een kwaliteit voor Guido. Om het hem nog wat makkelijker te maken blunderde Jan nog een toren in het eindspel. Wie ook in acuut degradatiegevaar verkeert is Peter Degrieck en dat zal nog wel een tijdje zo blijven. Ook in zijn partij tegen Ben De Cat ging het al vroeg fout. Een simpele pionruil in het middenspel bracht aan het licht dat Peters zwarte stukken vreselijk stonden opgesteld. Ben won zonder al te veel moeite een stuk en heel kort erna ook de partij. Herman Ottevaere moest daarentegen heel wat meer moeite doen om te verliezen van Kris Muylle. Na een gelijkopgaande marathonpartij van zo'n zestig zetten was onze nestor in dwingende tijdnood aanbeland en daar liep het uiteindelijk fout.
De tweedeklassers hielden een snipperdagje (?) slechts één luttel partijtje bereikte de burelen van de redactie. Belgacem Hajaji won van Dany Van Hamme. Belgacem had voortdurend initiatief en dat werd beloond met twee pionnen, die voldoende waren voor de zege.
In derde was de uitslag tussen René Depypere en Filip Verstraete snel gekend: Het werd een remise nadat beide heren hun eigen stelling hadden dichtgeschoven en geen enkele kant meer op konden. Philippe Maddens en Marc Terryn speelden een leuke gelijkopgaande partij. Philippe kwam beter uit het middenspel, maar verloor zijn voordeel in de finale toen hij het toreneindspel niet goed aanpakte. Frederik Lievens liet zich ringeloren door Renaat Vannassche. Renaat had na de opening de betere pionstructuur en kon Frederiks dame verschalken met een schaakje.
In de Toren van Roeselare viel er ook één uitslag te noteren: Michiel won van Robbert die een foutje had gemaakt in de opening en zo zijn stelling in elkaar zag stuiken. Ik heb dat hierboven precies nog eens gelezen...

Volgende week staat een belangrijke interclubdag op het menu. De zevende ronde zou wel eens voor een sterk gewijzigd klassement kunnen zorgen? Zo mag onze eerste ploeg de taalgrens oversteken om Doornik te bekampen, wat geen makkelijke uitwedstrijd gaat worden. De tweede ploeg krijgt het mogelijk nog zwaarder met een verplaatsing naar het derde gerangschikte team van Brugge. De tussenstanden van de interclubs kun je hier terugvinden en de kalender (excelbestand) met de resterende matchen vind je als je wat naar beneden scrolt op deze pagina of klik op Excelbestand NIC 2017-2018.

Carlsen en Nakamura strijden om de wereldtitel in Fischer Random Chess

Op het moment dat u dit onder ogen krijgt geachte lezer, is de strijd wellicht gestreden en is bekend wie de nieuwe wereldkampioen is in het Fischer Random schaak, ook wel Chess 960 genoemd naar het aantal mogelijke variaties in de beginstelling. Voor wie dit allemaal Chinees is een korte introductie tot de boeiende wereld van Fischer Random Chess. Deze variant van schaken vertrekt vanuit een beginopstelling die door het lot bepaald wordt. Gedaan dus met openingstheorie te blokken vermits je alles achter het bord moet 'uitvinden'. Aan de beginopstelling zijn wel enkele regels verbonden: Zo moet er altijd een toren links en rechts van de koning staan, dat mag met andere stukken ertussen. De lopers moeten op velden van verschillende kleur staan. De beide posities (wit en zwart) worden gespiegeld tegenover elkaar en de pionnen staan zoals in de klassieke opzet op de tweede en zevende rij. Ook rokeren is mogelijk maar lijkt op het eerste zicht iets ingewikkelder dan bij het gewone schaak. Wie geïnteresseerd is in deze andere manier om het schaakspel te benaderen, die kan uitgebreid de regels nalezen op de volgende Wikipedia-pagina: Schaak 960 .
In de buurt van de Noorse hoofdstad Oslo strijden huidig wereldkampioen in deze discipline Nakamura en Carlsen voor de hoogste eer. Nakamura is reeds titelhouder van 2009 toen hij op het laatste WK (Mainz) zonder pardon Aronian versloeg in de finale. Dankzij het nodige sponsorgeld is er eindelijk een vervolg gekomen. In het eerste deel van dit kampioenschap, worden acht rapidpartijen gespeeld verspreid over vier dagen. Het tempo is wat ongewoon: 45 minuten voor de eerste 40 zetten, gevolgd door 15 minuten voor de rest van de partij zonder dat er tijd bijkomt.
Na het eerste gedeelte van het evenement leidt Carlsen met 9-7. Het tweede deel wordt gespeeld op de laatste dag en bestaat uit 8 blitzpartijen met weeral een speciaal tempo: 10 minuten voor de ganse partij en nu komt er wel tijd bij (5 seconden) vanaf de eerste zet.  Wie alles live wil volgen (oeps vandaag is de laatste dag) die kan terecht op de officiële site en die staat hier . Oei te laat, intussen is het afgelopen en kan ik u mededelen dat Carlsen nog een wereldtitel aan zijn lange lijstje heeft toegevoegd. Hij versloeg Nakamura uiteindelijk overtuigend met de blitzpartijen om uit te komen op een 14-10 eindstand.

Als Carlsen ergens aan een kampioenschap deelneemt, wint hij meestal en is het niet echt spannend meer te noemen. Gelukkig hebben we in Roeselare nog onze Torrewachtercompetitie. Een kort overzichtje van onze reporter ter plaatse:

In eerste werden er slechts twee partijen betwist. Zo kon Peter Degrieck niet lang profiteren van zijn verrassende openingszet tegen Francky Deketelaere toen hij in de opening zijn paard liet insluiten, weliswaar voor een pion, maar achtervolgen is nooit leuk. Peter kon nog een pion snoepen, maar verlies van concentratie zorgde dat die bonus algauw in rook opging. Francky ruilde wat stukken en won nog makkelijk. Jan Selschotter kwam beter uit de opening in zijn match met Bernard Logie. De kansen keerden toen Jan een pion verloor en even later zijn paard liet insluiten.
In tweede was de partij tussen Jozef Reynaert en Marc Van Gysel kort en krachtig: Een klassiek loperoffer op f7 vormde de inleiding tot lang initiatief van Jozef die het uiteindelijk knap afmaakte met een matcombinatie op de zevende rij. Eric Claessens leek een makkelijke namiddag tegemoet te gaan tegen rivaal John Destreel toen die laatste zijn paard blunderde. John vocht terug en na een tactisch grapje bracht hij de bordjes bijna terug in evenwicht. Eric had na het combinatoire geweld een pion extra en kon de winst forceren. Tussen Pieter Menu en Stijn Herreman ging het lange tijd gelijk op tot Stijn in de finale het lumineuze idee kreeg om zijn dame te blunderen. Belgacem Hajaji won van Adhemar Devolder, maar dat ging zo snel dat uw reporter zelfs het verslag niet meer kon noteren...
In derde had Marc Terryn weinig moeite met Renaat Vanassche die aan een lang Valentijnsweekend begonnen was. Verdwaasd door de liefde misrekende de Woumense Adonis zich danig en voor hij het goed en wel besefte had hij twee pionnetjes minder. Erik Wydaeghe en Philippe Maddens, wellicht fans van het Fischer Random Chess (?), probeerden het deze week nog een keer en nu met de juiste beginopstelling. Het resultaat bleef hetzelfde, Erik won na een paardblunder van Philippe.
In de Toren van Roeselare tenslotte eindigde de confrontatie tussen meester Herman Ottevaere en leerling Guido Vancoillie op een billijk gelijkspel.

Morgen (vandaag, gisteren,...) is het Valentijn, vergeet uw geliefde niet te koesteren. Ik heb alvast het goede voorbeeld gegeven met het slachten van een (onschuldig) kalfje voor de schaakgodin Caïssa. Een vrijgezel moet iets doen met zijn overtollige energie...

Roeselare mist zijn start niet in de Interclubs

Een lokaal vol Interclubbers en stinken dat dat daar deed...

De zesde ronde van de Interclubs, de eerste schermutselingen van 2018, kende 'hoog' Gents bezoek. Ploeg één mocht het opnemen tegen Jean Jaures 2 en team twee mocht de wei in om hun concurrerende Gentse club Ruy Lopez 9 partij te geven. Het verslag heb ik samen gekrabbeld uit de getuigenissen van onze schakers tussen het wereldkampioenschap veldrijden en een beklijvende competitiematch Club-Charleroi in.
Pauwel Deblauwe ons laatste bord bracht een Gesloten Siciliaan op de mat en veroverde met een openingsvalletje een belangrijke centrumpion. In het middenspel ging nog een tweede pion in de doos, maar een blunder (vermoeidheid?) in het eindspel zorgde voor remise op het scorebord en geen winst. Jammer maar helaas. Boezemvriend Bernard deed het ook op zijn Siciliaans, hij had wat steriele druk, welke hij echter niet kon omzetten naar winst. Een logische puntendeling was hier dan ook het eindresultaat. Bertje Feys was de eerste die het volle punt pakte voor Roeselare. Hij was onmiddellijk in de aanval getrokken tegen 'good old' Gert Van Rij. Een speculatief pionoffer zorgde voor een sterke aanval. Zwart koos ervoor om massaal te verdedigen iets wat hem zuur opbrak. Een laat kwaliteitsoffer bracht geen zoden aan de dijk, Bert wikkelde knap af naar winst. Eerste bordspeler Martijn had zijn dessert niet goed verteerd: Hij liet één van zijn stukken en prise staan omdat hij er van uitging dat zijn tegenstander mat ging als hij sloeg. Helaas pindakaas Martijn bleef een vol stuk achter, zijn enige compensatie bestond er in dat de koning van zijn rivaal onveilig stond opgesteld. De stress nekte de Gentenaar alsnog in het eindspel toen hij blunderde en Martijn de zege in zijn schoot kreeg geworpen. Fabio Petralia verscheen koortsig achter zijn speelbord. In een complexe partij zorgde zijn mindere fysieke toestand voor een minder frisse Fabio en een (te) vroege opgave. Jammer, Nonkel Fritz vond dat er nog heel wat muziek in de stelling zat. Intussen was onze Michiel Bleys weer eens aan zijn zoveelste marathonpartij bezig. Na zijn examens was de schaakforme eventjes weg en Michiel was slecht uit de opening gekomen. Een strategische fout van wit zorgde ervoor dat onze hoop in bange dagen terug in de match kwam. Na heel wat geschuifel komen beiden terecht in een eindspel met mogelijk (?) winst voor Michiel. Na een geweldige tactische truuk van zijn opponent keren de bordjes opnieuw en nu is het wit die voor winst lijkt te gaan. Er komt weer een blunder op het bord en die is gelukkig niet van Michiel. Een gevleide zege die ons op een eindresultaat van 4-2 brengt.

In ploeg 2 is onze man (neke) voor de toekomst Robbert Degrave in goede doen. Op het vierde bord bracht hij leuk combinatieschaak en dat leverde hem al gauw een kwaliteit op. Toen hij na nog enkele tactische truukjes een stuk won, gaf zijn tegenstander op. Ook Herman Ottevaere was in bloedvorm. In een gelijkopgaande partij had hij in het middenspel een pion kunnen slaan en met deze kleine bonus vatte hij een moeilijk eindspel aan.  In een finale met gelijke lopers haalt Herman zijn truukendoos boven en schudt een tijdelijk pionoffer uit zijn mouw welke hem enkele zetten later de winst oplevert. Eerste bordspeler Didier Dalschaert kon natuurlijk niet achterblijven. In een Versnelde Draak komt hij al snel een kwaliteit voor. Het nadeel is echter dat zijn tegenstander een sterk centrum verkrijgt dat Didier lange tijd zal parten spelen. Diep in het middenspel kan Didier zijn minder goede loper ruilen voor het sterke paard van zijn rivaal, vervolgens opent hij de c-lijn en kunnen dame en toren infiltreren met dodelijke afloop voor de Gentenaar. Eric Claessens zweette intussen dikke parels en moest alles uit de kast halen om niet te verliezen. Hij kon de finale ingaan met slechts één pion in het nadeel, na heel wat heen en weer geschoven te hebben werd tot een puntendeling overgegaan. Ondanks het feit dat hij één pion minder had, was Eric in het voordeel met zijn sterkere paard tegen de mindere loper van zijn rivaal. Maar Eric heet gewoon Claessens en geen Carlsen vandaar dat het remise werd en 3.5-0.5...

Zaterdag laatstleden werd alweer een ronde afgewerkt in onze Torrewachtercompetitie. Wie nog ambities heeft om de één of andere trofee te veroveren, die zal zo zoetjes aan kleur moeten bekennen.
Ook Peter had een plan alleen duurde dat maar een volle tien zetten lang... In een Caro Kann kwam er tien zetten onvervalste theorie op het bord, toen Bernard afweek wist Peter niet meer wat te doen en hij speelde een mindere zet gevolgd door een regelrechte blunder. Bernard won een stuk en even later de partij. Het voorbeeld van ondergetekende werkte blijkbaar inspirerend: Korte tijd daarna kenden nog een tweetal partijen hun verdict, maar daarover straks meer. De Ieperse jonge schaakgod Jorit Da Silva slaagde er in om zijn Torhoutse evenknie Francky Deketelaere in de opening een pion afhandig te maken. Francky bleef kalm en kon met een tactisch grapje de stand terug in evenwicht brengen met een logische remise tot gevolg. Herman Ottevaere had naar eigen zeggen tegen rivaal Jan Selschotter zijn eigen stelling verkeerd beoordeeld. Met een stevig geposteerd paard in de vijandelijke stelling zag het er op het eerste zicht inderdaad niet slecht uit voor onze nestor. Een tweede kijk op de feiten bracht aan het licht dat datzelfde paard eigenlijk geen kant meer uit kon. Meteen had Jan een plan en dat resulteerde even later in oververdiende winst. De Heulense geweldenaar Didier Dalschaert stormde naar voor in zijn match tegen Guido Vancoillie. Guido weerstond aanvankelijk het jeugdige geweld door secuur verdedigend werk, maar moest uiteindelijk toch een gaatje laten in zijn verdediging en langs deze bres kwam de vijand vernietigend binnen.

In tweede klasse werd de vredespijp al snel gerookt tussen Stijn Herreman en Belgacem Hajaji. Als dat geen voorbeeld van integratie is of hadden beide heren andere plannen? De game tussen Marc Van Gysel en Adhemar Devolder ging lange tijd gelijk op. Toen Marc een pion kon snoepen kwam de match in zijn definitieve plooi. Marc kwam via de zevende rij de stelling van zwart binnen en snoepte nog enkele soldaatjes vooraleer een toreneindspel in te gaan met drie extra pionnen. Een hopeloze zaak voor Adhemar die dan ook wijselijk opgaf. Salvatore Petralia moet iets stevig gegeten hebben die zaterdagmiddag. John Destreel was nergens en moest als ik het goed heb een kwaliteit geven en twee pionnen. Salva bleef kalm en ontwikkelde zijn spel verder naar een mooie overwinning. De partij tussen de titelpretendenten Jozef Reynaert en Eric Claessens eindigde op remise na zetherhaling. Het ging lange tijd gelijk op tot Jos zijn loper offerde voor twee pionnen. De koningsstelling van Eric lag in duigen, maar zijn zware stukken konden het verdedigende werk opknappen. Toch leek het er op dat Jos het fatale nekschot kon lossen. Nonkel Fritz zal het ons één dezer dagen ongetwijfeld vertellen...

In derde maakte Renaat Vanassche brandhout van een jarige (!) Mario Verbanck. In geen tijd wezen de bordjes 1-0 aan en werd er beneden flink verder geanalyseerd/gefeest (schrappen wat niet past). Ook Marc Terryn was aan het feest tegen Frederique Lievens. Gek genoeg voelde Marc zich daar niet lekker bij want hij kon een hopeloze situatie (drie pionnen minder) nog ombuigen naar winst en dat was volgens Marc dan nog niet eens zijn eigen verdienste. Schaken kan hard zijn. En dan was er nog Filip Verstraete die lang moest manoeuvreren tegen Diederik Wydooghe om die laatste op de knieën te krijgen. 

Er waren ook nog twee schakers die vertrokken van een verkeerde uitgangspositie, de één won, kreeg wroeging en ze besloten dan maar om het volgende week nog eens te proberen...

Volgende week is het inhalen geblazen en staat de vijfde ronde van De Toren van Roeselare op het programma. Dat wat het zaterdagschaak betreft. Zondag moeten sommigen onder ons al weer aan de bak met de vijfde ronde van de West-Vlaamse Liga te Brugge. Veel succes alvast!