Laatste ronde Interclubs

Het zit er op. Interclubseizoen 2017-2018 werd definitief naar de geschiedenisboeken verbannen. Het werd voor beide teams een knap seizoen om op terug te kijken. Ons eliteteam vocht lange tijd om de eerste plaats met Waregem. Een strijd die pas beslecht werd na de onderlinge, helaas verloren confrontatie. Roeselare 1 doet zo beter dan vorig jaar (4de) en brengt nu de zilveren medaille mee naar de Rodenbachstede. Ook de tweede ploeg deed het verre van slecht. Met het superteam van Veurne in hun reeks, waren titelambities te hoog gegrepen maar het podium lag zeker binnen de mogelijkheden. De supporters (ahum) werden op hun wenken bediend met een mooie derde plaats. Sterreporter Bert Feys, één van de sterkhouders van de eerste ploeg brengt verslag uit:

"De laatste match van het jaar beloofde een heel zware te worden. De Gentse formatie stond wel voorlaatste in het klassement, maar versterkte zich zodanig om zich alsnog te redden. Zo kwam Bernard op bord vijf tegen Wim Versporten te zitten. De ervaren Gentenaar maakte naar eigen zeggen een foutje in de opening en Bernard kreeg de stelling volledig onder controle. Er werd al snel remise overeengekomen. "Wim maakte er geen sport van en aanvaardde remise", sprak Bernard met glanzende ogen na de wedstrijd. Bernard mag qua spelniveau al bij al terugblikken op een goed seizoen. De resultaten bleven lange tijd uit, maar de laatste ronden ging het beter en beter. Nu nog de goede stellingen omzetten in winstpartijen. Op bord 4 kreeg Fabio met Johnny Schalckx een heel zware tegenstander voor zich. Fabio speelde een degelijke opening en kreeg echt goede aanvalskansen. Die kon hij echter niet verzilveren. Johnny, vroeger meer dan 2300 ELO's, nam het roer over, won een stuk en later de partij. Einde van een matig seizoen van Fabio. Voor de winterstop speelde hij enkele heel goede partijen en nam hij soms te snel remise. In 2018 ging het iets minder. Fabio mag echter terugblikken op een heel goede winstpartij tegen Ieper. Op bord 6 blunderde Pauwel al snel een pion. Hij vocht echter terug en trachtte zich via enkele leuke aanvalszetten terug in de partij te knokken. Op het ogenblik dat iedereen het gevoel kreeg dat Pauwel voor de verrassing zou zorgen, blunderde hij echter opnieuw 0-1. Een partij die in lijn loopt met het ganse seizoen van de enthousiaste Pauwel: veel goede ideeën en stellingen die met een stomme blunder teniet worden gedaan. Op bord 3 speelde Bert tegen Gertjan Verhaeren, het zwarte beest van Martijn. Bert kwam ogenschijnlijk niet goed uit de opening, maar na een misrekening van zijn tegenstander kwam hij beter en beter te staan. Bert won een pion en even later met een leuke combinatie de partij. Bij Bert is het al enkele jaren duidelijk dat het altijd alles of niets is. De prille dertiger speelde dit jaar een superseizoen en kende een sterke groei in het vormpeil. Hopelijk kan hij die vorm nu eens enkele jaren doortrekken. Op bord 1 kreeg Martijn een zware aanval op zijn dak. Martijn zocht ondertussen tegenspel op de damevleugel. Met een leuk offertje op b2 en heel sterk verdedigend spel, hield hij de witte aanval in bedwang. Heel sterk gespeeld van Martijn. Als eerste bord speelde hij een fantastisch seizoen. In Zweden hebben ze er straks een heel sterke schaker bij. Hopelijk zien we Martijnson volgend jaar ook enkele keren aan het werk in de Belgische Interclubs. Met een 2.5-2.5- stand stonden de Gentse schakers vol aandacht de partij van Michiel te volgen. Michiel won in het middenspel een stuk, maar blunderde dat spijtig genoeg terug weg in het slot van de partij. Vloekend kroop hij dan ook terug in de auto huiswaarts. Toch speelde Michiel opnieuw een heel knappe partij tegen een speler van meer dan 2200 ELO. Na zijn heel knappe zomertornooien bevestigde Michiel dit jaar zijn kunnen. Op het tweede bord deed hij het, zeker voor de jaarwisseling, uitstekend. In 2018 liep het iets stroever, maar Michiel wist met zijn vechtersmentaliteit nog veel mindere stellingen om te buigen in winst.
3-3, een mooi resultaat tegen een heel sterke Gentse ploeg. Op elk bord hadden de Gentenaars meer ELO's. Wellicht maken we volgend jaar niet de verplaatsing naar Gent. Onze tegenstanders degraderen namelijk nipt uit onze reeks. Spijtig, ondanks het nieuwe circulatieplan is KGSRL een heel warme club."

Het tweede Roeselaarse team mocht voor deze laatste ronde naar de buren van Tielt 2. Tielt stond ergens halfweg en leek op papier althans een haalbare kaart. Pittig detail was dat we ook nog eens met vier-nul moesten winnen om naaste achtervolgers Brugge voor te blijven. Het draaide compleet anders uit, we speelden wellicht onze slechtste wedstrijd van het seizoen en dropen af met het schaamrood op onze wangen richting Roeselare. Ondergetekende zorgt voor het 'dramatische' verslag uit de Europastad:
Benjamin Robbert Degrave mocht op het laatste bord schaken tegen één van zijn vriendjes uit de Tieltse jeugdopleiding. Zoals wel vaker gebeurt bij die jonge gastjes werd er zeer snel geacteerd op het schaakbord. Voor Robbert er erg in had stond hij één pion in het verlies. In het middenspel vlogen de stukken van het bord en het eindspel zag er redelijk gelijkwaardig uit, maar waar was die dekselse witte pion van Robbert gebleven? Het was dan ook meer dan begrijpelijk toen zijn rivaal vreemd genoeg remise aanbood, dat onze vierde bordspeler niet lang moest nadenken om dit gulle bod aan te nemen. Op bord drie keek Peter in de ogen van een ander Tielts jeugdig talent, Quinten Keirse inderdaad zoon van Steven Keirse, een schaker waarbij nog wat Torrewachterbloed door de aderen stroomt. Er kwam een Siciliaan op het bord waarbij wit met de dame in het centrum slaat. Een variant welke Fons Debrouwer vroeger wel eens durfde te spelen. Vermits Fons niet meer actief schaakt ben ik de theorie wat vergeten en na een vijftal zetten was ik aan het improviseren geslagen. Het gevolg was een terminale stelling die ieder ogenblik zijn laatste adem kon uitblazen. Quinten bouwde als een voorbeeldige leerling van de jeugdacademie zijn stelling verder uit en beukte genadeloos in op mijn koningsstelling. Toch kon ik nog ontsnappen en dat was omdat mijn tegenstander niet durfde te offeren om alzo de genadeslag toe te dienen. Na ruil van de meeste stukken stokte zijn aanval en kwam ik zelfs beter te staan, maar ik vond het welletjes en bood remise aan, wat aanvaard werd. Intussen heb ik me ingeschreven voor de Tieltse jeugdlessen... Eerste bordspeler, mijn goed 'gevleesde' vriend Didier Dalschaert zorgde indien dit nog mogelijk was voor nog meer animo. Hij begon nochtans goed met pionwinst in de opening, maar werd dan op een verschroeiende aanval getrakteerd door zijn overbuur en het werd alle hens aan dek. Didier overleefde maar had wat averij opgelopen: Op een gegeven ogenblik stond hij twee pionnen in de min. Een hopeloze zaak voor onze Torrewachter, die tegen beter weten in wat 'onnozel' ging gaan dreigen met loper en toren en warempel het wonder geschiedde: De man van Tielt begon spoken te zien en dacht dat het mat liep. Het werd een puntendeling door herhaling van zetten, hetgeen niet nodig was want Didiers aanval was perfect te weerleggen. Zo behaalden we drie zéér gevleide remises, dewelke nederlagen moesten geweest zijn. Gelukkig hadden we nog onze nestor Herman die zorgde voor de ploegzege door... niet te spelen, want zijn tegenstander kwam niet opdagen! Een namiddag dus om snel te vergeten! Door onze nipte zege zakken we nog van plaats twee naar plaats drie in het eindklassement omdat we minder bordpunten hebben dan Brugge. Van een anti-climax gesproken...

Als uitsmijter nog de uitslagen van enkele inhaalpartijen uit onze Torrewachtercompetitie van afgelopen zaterdag:

1ste Klasse: Francky-Kris 1/2, Didier-Peter 1-0, Jorit-Herman 1/2.
Toren van Roeselare: Martijn-Guido 1-0.

De Slag om de Westhoek

Afgelopen zondag stond de voorlaatste ronde van de Nationale Interclubs op het programma. Beide Roeselaarse teams speelden thuis en keken ook allebei in de ogen van dezelfde tegenstanders en dat waren de Ieperlingen. De inzet was voor beide ploegen de tweede plaats in het klassement. Of dat ook gelukt is kun je hieronder lezen. De memoires van Roeselare 1 worden beschreven (zoals meestal) door onze sterreporter Bert Feys, de avonturen van de tweede ploeg neem ikzelf voor mijn rekening...

"Zondagmiddag stond de laatste thuismatch van het seizoen geprogrammeerd. Met Ieper kwam de derde in het klassement over de vloer. We hadden geluk: Ieper miste twee van haar sterkhouders. Marc Daels en een 12-jarig Frans talent bleven thuis waardoor we toch veel meer kans maakten om de wedstrijd naar ons toe te trekken. Fabio speelde zijn beste partij van het seizoen, offerde correct een stuk op de vijandige koningsstelling. Wits koning kwam in zijn blootje te staan en Fabio maakte het goed af. Een deugddoende eerste overwinning van het seizoen voor Fabio. Op bord 3 speelde Bert een leuke partij tegen Jannes Carpentier. Zwart offerde een pion, maar kreeg goed tegenspel. Bert verdedigde echter goed en nam plots de aanval over. De Roeselarenaar maakte het rustig en correct af. Pauwel kwam op bord zes opnieuw heel goed uit de opening en stond misschien zelfs beter? Op de een of andere manier wikkelde Pauwel echter verkeerd af en verloor hij een stuk. Na nog wat tegenpruttelen moest hij uiteindelijk de duimen leggen. Martijn speelde een rustige partij. De stelling bleef lang potremise-achtig, maar Martijn wist toch binnen te dringen in de zwarte koningsstelling. De witspeler won een pion en even later ook de partij. Knap uitgemelkt van Martijn! Michiel had het op bord 2 aanvankelijk heel moeilijk met good-old Régis. De Ieperling won twee pionnen en leek op weg naar de winst toen hij zich plots liet mat zetten door Michiel. De prijzen worden pas verdeeld aan de eindmeet! Bernard speelde een van zijn betere wedstrijden van het seizoen en had de ganse namiddag de bovenhand. In het eindspel leek hij het punt binnen te halen, maar mede door het feestgedruis rond zich besloot Bernard toch maar een remise aan te nemen. 4.5-1.5. Sterke prestatie van onze ploeg. De tweede plaats is binnen." 

Zoals gezegd mocht ook het tweede team spelen tegen een Ieperse ploeg en ook hier was het doel de tweede plaats. Eerste bordspeler Didier Dalschaert walste weer eens over het slagveld. Na een snelle ontwikkeling en een 'voorwaarts mars' van zijn centrumpionnen werd de vijandelijke cavalerie terug naar zijn stal gejaagd. Een snelle infiltratie van de dame en torenwinst vroeg in het spel bezorgden Didier een makkelijke zondagnamiddag. Een tactische stukkenruil leidde tenslotte naar ondekbaar mat en een vroeg bezoek aan de bar. Gek genoeg was het hiermee al twee-nul voor Roeselare. Wissel voor de toekomst 'Robberto' Degrave demonstreerde op het laatste bord. Na het startschot was onze Benjamin met de wilde haren naar voor gestormd. Voor de Ieperling bekomen was van de Roeselaarse blitzkrieg was zijn dame reeds gepend door een loper. Robbert ging op zijn elan voort en in geen tijd was het 1-0 voor de thuisploeg. Robbert verdween even snel als hij gekomen was naar de opendeurdag van zijn nieuwe (?) school... Op de andere twee borden was het tempo minder verschroeiend en waren de intensiteit en de spanning meer te snijden. Zo schaakte Herman Ottevaere een gelijkopgaande match, waar hij naliet een pion met een dubieus karakter te slaan. Ondanks zijn beter spel verzandde de partij in remise. Dat was ook de uitkomst van de laatste battle waar Eric Claessens de hoofdrol in speelde. Het werd een Londense opstelling waarin onze Torrewachter het betere spel had omdat zijn rivaal met een geïsoleerde pion opgescheept zat. Hij kon die echter zonder al te veel moeite verdedigen met het gekende eindresultaat. Dankzij deze teamzege blijven we tweede met nog steeds de hete (onwelriekende) adem van Brugge in onze nek...

De uitslagen uit onze Torrewachtercompetitie van afgelopen zaterdag (& zondag):

1ste Klasse: Ben-Francky 1/2, Peter-Louis 0-1, Kris-Bernard 0-1, Pauwel-Jorit 1/2, Jorit-Peter 1/2.
2de Klasse:  Pieter-Marc VG 0-1.
3de Klasse:  Marc T.-Filip V 1/2.
Hiermee is Filip Verstraete kampioen van derde! Hiep Hiep Rahoe!
Toren van Roeselare: Brian-Herman 1-0, Michiel-Guido 1-0.


*Volgende week staat de allerlaatste ronde van de Nationale Interclubs op het menu. Beide ploegen gaan op verplaatsing. Het eerste team trekt richting Gent voor de zware confrontatie met KGSRL 3, laatste in het klassement en dus in nijpende degradatienood. Roeselare 2 speelt een derby tegen Tielt. Roeselare 1 speelt voor de eer, want de tweede stek in het eindklassement kunnen ze niet meer kwijtraken. De tweede ploeg heeft het een stuk lastiger want ze moeten hun laatste match winnen en dan nog eens met vier-nul (!) en dat is wellicht andere koek...
*Als uitsmijter van de week nog dit: Lid van de Torrewachters Jan Feys is naast een gedreven schaker ook nog een fervent aanhanger van de wandelsport. Zo is hij enkele dagen geleden vertrokken uit Nieuwpoort met de bedoeling om zesendertig dagen later te eindigen aan de Frans-Zwitserse grens. Als bij u een belletje gaat rinkelen... U hebt gelijk dit is dezelfde tocht als in de TV-reeks 'Ten Oorlog' van enkele jaren geleden. Jan trekt langs de bijna duizend kilometer lange frontlijn uit de Eerste Wereldoorlog en hoopt om na 36 dagen zijn doel te bereiken. Chapeau hiervoor! Een topprestatie waarbij mijn eigen wandelmarathon op de Nacht van Vlaanderen van vorig jaar hopeloos verbleekt. Wie Jan dagelijks wil volgen kan op deze site terecht (scrollen naar beneden voor het verslag). Succes Jan namens de ganse schaakgemeenschap!

Michiel Bleys kampioen van West-Vlaanderen

De Ligakampioenschappen van West -Vlaanderen zijn geschiedenis. Afgelopen zondag werd pas in de laatste ronde beslist wie in de drie verschillende klassen met het eremetaal ging lopen. Alhoewel eremetaal? De prijsuitreiking schitterde dit jaar door de afwezigheid van dat eremetaal. De stijgende prijzen op de grondstofbeurzen zullen hier wellicht mee te maken hebben (ahum)? Maar laten we overgaan tot de orde van de dag. De grijswitte schaakeminentie Marc Clevers plaatste een kort woordje en dankte de aanwezigen voor hun sportiviteit en de organisatie, schaakclub De Dolle Torre, voor hun uitstekende werk. De winnaars uit de verschillende reeksen werden vervolgens in de bloemetjes gezet of beter in de schijnwerpers geplaatst. De Torrewachters hadden weer alle reden tot vieren, want onze eigenste Michiel Bleys, Michielangelo voor de vrienden werd zowaar kampioen van West-Vlaanderen. Michiel eindigt met 5,5/7 samen met Chaerle Josse uit Ieper op de eerste plaats, maar hij haalt het dankzij betere weerstandspunten. Benny Todts vervolledigt het podium met 4,5. Torrewachters Francky Deketelaere en Brian Wollaert eindigen respectievelijk met 3 en 2 punten, wat gezien de ELO-weerstand nog zo slecht niet is. In de B-reeks toch wel een verrassende winnaar, die luistert naar de naam Jarid Piceu! Hij staat wat wazig op de foto, maar die jonge gasten kunnen ook eens geen twee minuten stilstaan! Enfin Jarid bewees in de laatste ronde dat hij zijn plaats waard is, door één van de topfavorieten, Dirk Van Rillaer met lege handen huiswaarts te sturen na een beklijvend pionneneindspel. Papa & Nonkel Piceu kunnen op hun beide oren slapen: 'Le nouveau Piceu est arrivé!' Jarid pakte 5,5/7 in de B-Reeks, tweede werd Johan Vandenbussche (5) gevolgd door Dirk Van Rillaer (4,5). Torrewachter Herman Ottevaere vinden we terug in de onderste regionen van deze reeks met 2 punten. De C-Reeks, ook wel de reeks genoemd met de aanstormende talenten en de eeuwige beloften, kende dit keer een podium dat volledig uit die tweede categorie bestond. In de laatste ronde mocht de volledige top vier nog battelen tegen elkaar en dat leverde enerzijds een snelle remise op tussen ondergetekende en Dirk Demeyere en anderzijds een duel op het scherpst van de snee tussen jeugdtalent Lucas Verbeke en de ervaren Fransman Jean Lucas. De strijd tussen de Lucassen eindigde na een spannende finale op een zege voor de Franse Lucas. Voor Dirk Demeyere was het nu bang afwachten of hij het zou halen met de scheidingspunten. Het werd een milimeterspurt, amper 2,5 scheidingspunten zorgden ervoor dat Dirk eerste werd in zijn reeks met 5,5/7. Jean Lucas werd tweede (5,5) en Peter Degrieck werd zowaar derde met 5/7. Wie alles nog eens op zijn gemakske wil bestuderen, die kan de uitslagen en standen hier terugvinden. Tot slot nog dit wie zich geroepen voelt om volgend jaar de organisatie van de West-Vlaamse Liga ter hand te nemen, die kan zich melden bij Mister Liga himself, Marc Clevers. Hij zal geloof me vrij, heel blij zijn en u hoeft echt geen bewijs van goed gedrag en zeden voor te leggen...

De uitslagen uit onze Torrewachtercompetitie van afgelopen zaterdag:

1ste Klasse: Pauwel-Francky 0-1.
2de Klasse:  Salvatore-Jos 0-1, Dany-John 1/2.
Hiermee is Jos Reynaert kampioen van tweede! Hiep Hiep Rahoe!
3de Klasse:  Philippe-Filip 0-1, Eric W.-Marc T. 1-0.
Toren van Roeselare: Herman-Martijn 0-1, Guido-Brian 1/2.

Volgende week staat de voorlaatste ronde van de Interclubs op het programma. Beide ploegen spelen thuis tegen Ieper met als inzet de tweede plaats in hun reeks. Bertje Feys noemde dit gebeuren passend 'De Slag om De Westhoek'!

Caruana wint nu ook de Grenke Classic

Fabiano Luigi Caruana, de vijfentwintigjarige Italo-Amerikaan heeft na zijn winst in het kandidatentornooi nu ook de Grenke Chess Classic gewonnen. Caruana was na Berlijn blijven 'plakken' in Duitsland, waar hij deelnam aan de Grenke. Weinigen gaven hem kans op de tornooizege na het mentaal zware kandidatentornooi. Caruana bewees dat hij in bloedvorm zit door in de Grenke te zegevieren over Naiditsch, Vitiugov en Vachier-Lagrave en Carlsen op remise te houden. Hij eindigt zo bovenaan met 6,5 uit 9 voor Carlsen (5,5) en Vachier-Lagrave (5). Wereldkampioen Magnus Carlsen zou het wel eens heel lastig kunnen hebben wanneer hij zijn titel moet verdedigen in het najaar tegen toch wel de revelatie van het schaakvoorjaar. Een andere speler die zich liet opmerken op dit tornooi, zult u waarschijnlijk niet kennen. De Duitser Vincent Keymer (2403 ELO) verpletterde de tegenstand in de A-Groep van het open tornooi, waar een 300-tal spelers, waaronder 50(!) grootmeesters aan deelnamen. Hij eindigde met maar liefst 8 uit 9 voor Korobov, Gordievsky en Shirov (7,5). Een opmerkelijk resultaat vooral als je weet dat Keymer amper 13 jaar oud is! Niemand minder dan Kasparov voorspelde hem drie jaar geleden al een grote toekomst. Onze Germaanse vrienden dromen nu al over hun eigen (Duitse) Carlsen. Eentje dus om in de gaten te houden... Wie enkele partijen wil naspelen van dit toptalent die vindt ongetwijfeld zijn gading op Chessbase of via de officiële site van het tornooi.

Bij de Torrewachters is de competitie in een beslissende fase aanbeland. De officiële speelkalender is afgewerkt, maar er moeten nog heel wat matchen ingehaald worden. Torrewachters zijn drukbezette schaakwezens? Wie denkt dat er heel wat salonremises werden gespeeld, had het bij het verkeerde eind. Op veel borden was het oorlog en vele veldslagen kenden een eerder onverwachte winnaar. Een kort overzichtje is hier dus op zijn plaats:

In eerste wordt meer en meer duidelijk dat kampioen Ben De Cat zichzelf wel eens zou kunnen opvolgen. Hij moest zaterdag wel hard aan de bak tegen Guido Vancoillie. Guido had weer eens een driedubbele verdedigingsgordel gemetst rond zijn koning, waarbij de Atlantikwal en de Chinese Muur verbleekten en gedegradeerd werden tot een nietszeggend hoopje bakstenen. Ben stond positioneel stukken beter, maar moest steentje voor steentje van de Guido-aanse Muur slopen vooraleer hij het punt kon binnenhalen. Concurrent Kris Muylle had weer eens last van titelstress. Achter het bord zat een onherkenbare Kris, die zijn ontwikkeling verwaarloosde en van het kastje naar de muur werd gespeeld door Pauwel Deblauwe. Toen die laatste een stuk won gaf Kris ontgoocheld op. Vuurwerk was er tussen Didier Dalschaert en Bernard Logie. Didier offerde al vroeg een stuk, alleen had hij zich dit keer misrekend. Een tussenzetje van Bernard zorgde ervoor dat het offer van zijn rivaal slechts één pion opleverde. De strijd ging verder en kende een grote intensiteit, uiteindelijk was het Bernard die aan het langste eind trok. Onderaan het klassement behaalde rode lantaren Peter Degrieck zijn allereerste zege van het seizoen na een vreemde partij tegen Jan Selschotter. Jan trok van meet af aan in de aanval, Peter kon alles verdedigen en kwam ongeschonden uit de opening. Toen Jan een stuk dreigde te winnen counterde Peter met een aanval op diens dame en hij kon opgeven...
Ook in tweede blijft het nagelbijten voor de titelkandidaten. Jozef Reynaert nam de gevaarlijk klip geheten John Destreel niet zonder enige moeite. John opende zoals gewoonlijk met b3 en zette zijn rivaal onder druk. Jos kon de vermetele aanval neerslaan en nam over, maar moest in tijdnood in remise berusten. Als Jozef Reynaert zijn laatste match wint van Salvatore Petralia is hij de nieuwe kampioen in tweede. Salvatore zal alvast gebeten zijn op de zege, want zaterdag ging hij roemloos ten onder tegen Marc Van Gysel. Na een gelijk opgaande opening verloor Salvatore 2 pionnen in het middenspel, hij won er ééntje terug in de finale, maar liet zich dan verrassen door ondekbaar mat. Dany Van Hamme behaalde een vlotte winst tegen een defensief spelende Pieter Menu. Toen eerstgenoemde eenmaal de bres in de verdediging had geslagen, ging het snel naar winst. Stijn Herreman kwam op pionwinst in de opening, maar moest in het eindspel toch zijn meerdere erkennen in Adhemar Devolder.
In derde kwamen vier gladiatoren in de schaakarena. Twee daarvan waren snel klaar en zij luisterden naar de namen René Depypere en Mario Verbanck. Mario overklaste zijn tegenstander in de opening en won een pion of was het René die in een gulle bui was? Dat was hij zeker toen hij even later zijn dame wegblunderde en opgaf. Intussen zat Filip Verstraete reikhalzend uit te kijken naar Renaat Vanassche. Toen die eindelijk het lokaal binnen strompelde werd de vrede snel gesloten. Filip had dorst gekregen van het lange wachten en Renaat, wel die had nadorst...
Er was ook nog een inhaalpartij voor De Toren van Roeselare. In deze match kreeg Thijs Vermeir schaakles: Hij verloor een pion in de openingsfase van de partij en gaf op nadat Brian Wollaert via een dubbele dame-aanval met schaak, met zijn toren was gaan lopen.

Tot slot nog enkele korte mededelingen van het schaakfront:
*Zondag aanstaande staat de laatste ronde van de West-Vlaamse Liga geprogrammeerd. Enkele Torrewachters doen nog mee voor de hoofdprijzen. Zo kan Michiel Bleys nog kampioen van West-Vlaanderen worden en doet ondergetekende nog mee voor het eremetaal in de C-reeks. Uitslagen en de tussenstand kun je hier terug vinden.
*Op 1 april en dat is geen grap werd een verse lading ELO's op ons losgelaten. Uzelf en vele anderen vind je hier.

Zalig Pasen

Er valt weinig schaaknieuws te rapen onder de zon. Of het zou een relatief nieuw (2013) supertornooi moeten zijn, namelijk de Grenke Chess Classic welke afwisselend wordt gespeeld in de Duitse steden Karlsruhe en Baden Baden. Er is het open tornooi waar de gewone huis- tuin- en keukenschaker aangevuld met enkele grootmeesters zijn beste beentje kan voorzetten en er is een gesloten tornooi met enkele uitgenodigde (top)grootmeesters. Schaakevenementen die wel meer op de kalender voorkomen, maar de Grenke Chess Classic is toch wel interessant want wereldkampioen Carlsen en zijn toekomstige uitdager Caruana spelen mee. Het toeval wil dat beide spelers elkaar in de eerste ronde mochten bekampen. Het werd een behoorlijke pot schaak die op remise eindigde. Andere klinkende namen op de affiche zijn o.a. Aronian, Anand, Vachier-Lagrave en Hou. Ook hier kun je de partijen live volgen ofwel via het vertrouwde Chessbase ofwel via de officiële site.

De Torrewachtercompetitie is zijn laatste rondes ingegaan en stilaan moeten de titelkandidaten kleur bekennen. In eerste leek Kris Muylle de gedoodverfde favoriet, maar zijn motor sputtert nogal de laatste tijd. Ben De Cat, de titelverdediger profiteerde van de mindere vorm van zijn aartsrivaal en sloop de afgelopen weken naar de eerste plaats in de tussenstand. Theoretisch is nog alles mogelijk, maar Kris gaat een nagenoeg perfect parcours moeten afleggen om Ben nog bij te benen. Of is er nog een derde hond aanwezig in dit schaakspel? Francky Deketelaere die het dit jaar meer dan uitstekend doet in Roeselare is maar een half puntje verwijderd van Kris en dus zal ook hij nog ferm uit zijn pijp mogen komen om kans te maken op de titel...
Ook in tweede kan de kampioen nog niet vieren. Hier eveneens twee superfavorieten, de genaamden Belgacem Hajaji en Jozef Reynaert. Ook hier nog een derde hond in het kegelspel met Marc Van Gysel, die nog een waterkansje heeft maar nagenoeg al zijn matchen gaat moeten winnen en dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan.
Zelfs de derdeklassers houden het spannend met drie spelers op één luttel puntje van elkaar verwijderd: Renaat Vanassche, Marc Terryn en Filip Verstraete.
Wat is het toch fijn om lid van die Roeselaarse club De Torrewachters te zijn...

Als afsluiter nog de uitslagen uit onze Torrewachtercompetitie:

1ste Klasse: Louis-Kris 1-0, Bernard-Guido 1-0, Ben-Herman 1/2, Jorit-Didier 0-1.
2de Klasse:  Salvatore-Dany 0-1, Pieter-John 1-0.
3de Klasse:  Diederik-Eric 0-1.
Toren van Roeselare: Martijn-Robbert 1-0, Jan-Michiel 0-1.