Bert neemt het woord:
"Na een te moeilijk jaar in tweede nationale startten we zondag
terug vol goede moed in de reeks waar we thuis horen: 3de. Met Doornik kwam de
promovendus uit vierde over de vloer. De eerste competitiewedstrijd zou voor
ons op een sisser uitlopen. Martijn won in de opening een pion en leek op winst
af te stevenen. Een grote blunder kostte hem een stuk en later de partij.
Michiel stond al vrij snel minder, maar probeerde tegen te spartelen door de
witte a-pion te gaan nemen. De witte stukken stonden echter actiever waarna ook
Michiel in het zand beet. Bert stond al snel duidelijk beter, maar enkele
verkeerde beslissingen op rij zorgden ervoor dat hij bijna quasi verloren
stond. Zijn tegenstander was gelukkig in tijdnood geraakt en accepteerde een
remise-aanbod. Bernard speelde een sterke opening. Zijn tegenstander durfde een
pion op b7 te gaan nemen, maar Bernard zijn stukken stonden veel actiever.
Wellicht miste onze Torrewachter hier enkele betere voortzettingen? Wit nam
plots over en in een moeilijk eindspel was het ook hier dat onze tegenstander
aan het langste eind trok. Giulia stond al snel iets beter en zocht naar hoe ze
de partij in haar voordeel kon beslissen. Ook hier liep het plots echter fout.
Giulia verloor onverdiend. Fabio kreeg 's ochtends te horen dat hij moest
invallen in de eerste ploeg, maar dat deed hij uitstekend. Fabio nam initiatief
en zocht naar winstmogelijkheden op de koningsvleugel. De partij bleef constant
mooi in evenwicht. Een remise is dan ook niet verwonderlijk. 1-5, een zware nederlaag
op de eerste speeldag. Hopelijk kunnen we ons snel herpakken?"
Peter neemt het woord:
"Ook de tweede ploeg kreeg een sterk Doorniks blok tegenover zich. Renaat had de bedenkelijke eer om de allereerste Roeselaarse verliespartij van dit seizoen op zijn naam te schrijven. Het jonge geweld voor hem domineerde de partij, maar Renaat weerde zich kranig en kon aanvankelijk gelijke tred houden tot het in het middenspel plots keerde. Na een dubbele aanval met mat of stukverlies zag onze Torrewachter zijn paard in de doos belandden. Enkele zetten later geschiedde toch het onvermijdelijke, mat met behulp van twee torens. Boezemvriend Diederik op bord drie verging het niet beter. Hij kwam slechter uit de opening en moest het initiatief laten aan zijn Waalse overbuur die met zijn sterk centrumpaard en een vervelende flankloper de druk opvoerde. Uiteindelijk gooide de Doornikker er nog een kwaliteitsoffer tegen en de stelling van Diederik begon geen barsten maar behoorlijke scheuren te vertonen. De partij eindigde nog op een serieuze sisser na een blunder van onze Torrewachter in tijdnood. De 'Experienced Warrior' Erik Claessens zoals Renaat hem passend beschrijft, had duidelijk niet voldoende ervaring opgebouwd in zijn schaakcarrière om de mooie Waalse deerne voor hem de loef af te steken. Na een degelijke opening moest hij zijn loper inwisselen voor een schamele pion. Toen hij enkele zetten later nog een pion mocht inleveren, ging het van kwaad naar veel erger en Erik gaf moegestreden op en er verscheen 0-3 op het scorebord. Gelukkig loopt er nog een zekere Yannick rond op Roeselaars grondgebied. De eerste bordspeler van ploeg twee had een pion verloren in de opening, maar dat zal wel tactiek geweest zijn? Zijn rivaal kwam met een zware aanval op de koningsvleugel die Yannick knap pareerde met b4 (!). Hij kon zelf wat ambetant doen met een sterke flankloper en met een min of meer gelijke stelling werd naar het eindspel overgegaan. Yannick verhoogde de druk en ruimde eerst een op promoveren staande pion op, om vervolgens een briljant torenoffer op a4 uit zijn mouw te schudden, waarop zwart de handdoek gooide. Ook Meester Steven was onder de indruk, want hij wijdde er prompt zijn nieuwste video aan. Veel plezier met Video 38: Yannick Renckens-Martin Heynen."
"Dit jaar zijn er drie Roeselaarse ploegen die het interclublandschap onveilig maken. De derde mocht het opnemen tegen Knokke 1 en dat werd euh... knokken, want de kustjongens hebben huizenhoge titelambities. Pauwel keek op het eerste bord in de welbekende ogen van Alex Denys, in een ver verleden lid van de dissidente Roeselaarse schaakgroepering Het Ros. Op de teller van Alex staat nog altijd een slordige 2191 ELO, Pauwel moet het met heel wat minder doen (1742 ELO). Vreemd genoeg was daar op het schaakbord weinig van te merken, na een Franse opzet met voor de kenners de Fort Knox-Variant, werd er veel geruild. Pauwel beschreef kort zijn match als: " Wit wil wel, maar durft niet en zwart wil niet, maar durft wel." Logisch dat dit op een remise eindigde en hier mag Pauwel apetrots op zijn. Als daar maar geen pokken van komen... Bord twee, de oerdegelijke Guido, die net als wijn beter wordt met de jaren, speelde zijn geliefkoosde opening waarin veld e5 een cruciale rol speelt. Ook hier verdwenen al snel enkele stukken in het mandje en Guido stond iets beter nadat hij zijn rivaal een dubbelpion en een 'blote koning' had aangesmeerd. De Doornikker gaf zich niet zomaar gewonnen en kon zijn dubbelpion letterlijk en figuurlijk oplossen. In de finale ontstond een materiaal gelijke stelling met pionnen, torens en de onvermijdelijke koning. Ook hier werden uiteindelijk de puntjes gedeeld. De inderhaast opgeroepen Chris Galle (bord 4) was danig onder de indruk van zijn interclubdebuut. Het ging een tijdje gelijk op tot Chris wat gulzig een pion snoepte en daardoor zijn ongerokeerde koning niet meer op tijd uit een penning kreeg. Het lukte uiteindelijk wel ten koste van een paard. Van dan af aan huppelde hij achter de feiten aan en kon finaal puntenloos huiswaarts keren. Ondergetekende had iets goed te maken (voor zichzelf) na zijn blunder in het clubkampioenschap. Ik nam van meet af aan het initiatief en kwam geleidelijk aan beter te staan, ook dankzij mijn tegenstander die op de belangrijke momenten verkoos om de stelling te blokkeren in plaats van ze open te gooien en tegen te prikken. Zo kon ik nogal snel een pion voor zijn koning ruimen. Even later begon het gevecht om een tweede soldaatje, toen ik een belangrijke verdediger kon wegjagen verkoos mijn rivaal om die te offeren voor een pion. Na wat geruil kon ik met schaak een tweede stuk snoepen en de 'Knokker' gaf op. Oef 2-2 niet slecht tegen een te duchten tegenstander."
