Roeselare dat samen met Menen en Tielt aan de leiding stond trok naar de Oost-Vlaamse hoofdstad Gent en mocht er zowaar zijn eerste nederlaag van het seizoen incasseren.
In Gent verwarmen ze hun lokaal ongetwijfeld met goedkoop Russisch aardgas want er werd strategisch gepoogd om de Torrewachters levend te koken op een sudderend vuurtje van zo'n 30° Celcius. Gelukkig zette Martijns tegenstander het raam open zodat er letterlijk en figuurlijk een frisse wind neerdaalde over het eerste bord. Het was een vreemde Siciliaan waarbij Martijn nogal snel zijn paarden kon ruilen voor de Gentse lopers. Martijn had lang geleden in de schaakkleuterklas, wellicht omdat hij zich verveelde het boek van Timman gelezen over de kracht van het loperpaar. Die kennis was blijven hangen en dat leverde hem eerst een paard op en kort daarna liep het zelfs mat. Een makkelijk eerste punt maar de rest van de Stropkes bleek van taaiere origine. Tweede bordspeler Fabio was achteraf niet echt gelukkig met zijn partij. Hij had verloren, maar het waren vooral de ideeën en de inspiratie die hem in de steek hadden gelaten. Na een behoorlijk gelijk opgaande opening met toch wat lichte twijfel voor onze Torrewachter, volgde een eerder passief middenspel voor Fabs. Het zag er verdedigend oké uit maar zijn 'zwarte' overbuur had toch het initiatief. Hij brak door op de koningsstelling, maar moest toch nog wat geduld oefenen tot Fabio een fatale rekenfout maakte en hij zo het punt kon achter zijn naam schrijven. Bernard nam het op tegen Valère De Buck een levende legende in het Gentse en nazaat van Walter De Buck de man die de Gentse Feesten lang geleden nieuw leven inblies. De opening verliep uitstekend voor de Roeselaarnaar die na een Gentse onnauwkeurigheid een centrumpion kon snoepen. Met een 'De Buck' ben je echter nooit klaar, de Gentse stukken begonnen beter en beter samen te werken en er ontstond een zenuwslopend gevecht. Toen de geur van verschraald bier opdwarrelde van het gelijkvloers en het schaaklokaal bereikte, werd met wederzijdse overeenstemming tot remise besloten. Diezelfde bierlucht had intussen ook de neusgaten van Pauwel bereikt, maar daar was het effect minder gunstig. Pauwel zondigde tegen één van de elementaire schaakregels, die snel rokeren als een must ziet. Hij verzeilde in een saaie stelling met ongelijke lopers. Toen Pauwel uiteindelijk toch rokeerde bleek dat een serieuze blunder die hem een kwaliteit kostte. Door de vreselijke stelling die nu was ontstaan, was er maar één juiste zet meer... en dat was die van de liggende koning. Ai ai ai 2.5-1.5 een lichte maar zure nederlaag. Ook medeleider Tielt verloor, zodat het ELO-rijke Menen de winnaar van het weekend werd en nu ook de enige leider.
Meester Steven koos deze week voor een partij uit onze tweede klasse namelijk die tussen Frederique en Nick. Nick maakt een goede kans om de titel te grijpen in 2A, maar dan moet hij wel nog voorbij Vova (die 2 punten meer heeft, maar wel al 3 partijen meer gespeeld heeft). Zaterdag legde Nick Frederique over zijn knie. De match had anders kunnen lopen, als Frederique iets meer oog had gehad voor de dynamische elementen in de stelling (open lijnen, actieve stukken, koningsveiligheid,...) i.p.v. te kijken naar korte termijn perspectieven zoals het verdedigen van pionnetjes. Veel plezier met Video 115: Frederique Lievens - Nick Corne.
Zaterdag is er een inhaaldag voorzien in de clubcompetitie omdat iedereen de kans zou krijgen om mee te spelen in de Ben De Cat-Memorial. Vorige week heb ik het hier al uitvoerig gehad over dat schaakevenement. Hier is nogmaals de link.
Uitslagen van de clubcompetitie:
1ste Klasse : Peter-Steven 0-1, David-Frank 1/2, Pauwel-Chris 1-0.
2de Klasse A : Frederique-Nick 0-1, Tim-Karim 1-0, Ayron-Liam 1/2, Ilan-Vova 0-1.
2de Klasse B : Adriaan-Pieter 0-1, Korneel-Renaat 1-0, Stijn-Kyryl 1-0, Raf-Victor 0-1, Dany-Arthur 1-0.
De kalender:
*13 december: Rapid- en Blitztornooi Bosgenot te Roeselare (Herinnering aan Ben De Cat)
