Brugges geheime wapen?

Francky & Chicka een dodelijke combinatie

Zondag laatstleden waren De Torrewachters gastheer voor de derde ploeg van Brugge en dat in de vierde ronde van de nationale Interclubs. De resultaten van onze enige overblijvende Interclubploeg waren tot nu toe niet al te denderend. Tegen Brugge zou het moeten gebeuren: op papier waren ze een haalbare kaart. Geloof dus nooit meer wat op papier staat, want de sloebers hadden zich een beetje versterkt. Tijdens het klaar zetten van de zaal, kwam een bekend zwart autootje het Polenplein opgetuft. Wie stapte daar met een brede glimlach uit zijn wagen? Jawel hoor, de Houdini van de Lage Landen, ook wel Francky Deketelaere geheten. Ondergetekende wist meteen hoe laat het was: Francky zou mijn taaie tegenstander worden...

Francky en Peter kwamen elkaar al twee keer tegen dit jaar en evenveel keer moest ondergetekende in het zand bijten. Tijd voor revanche dus? Nietes, na een gelijkopgaande Colle-opening schatte Peter het plan van zijn tegenstander verkeerd in en er volgde een dodelijke aanslag op zijn Koningsstelling. Een vol stuk ging verloren en toen enkele zetten later een tweede volgde, want op terugslaan volgde mat op de laatste rij gaf het zesde bord als eerste op. Gelukkig bracht Pauwel eventjes later de bordjes terug in evenwicht: Hij had  zijn stelling rustig opgebouwd en kon een bres slaan in de stugge verdediging van Rens De Vent door f4 op te spelen. Naar ik begrepen heb stond er een en ander gepend en kon Pauwel hiervan de vruchten plukken. Rens was not amused. Bernard mocht het op bord vier opnemen tegen Dokter Defreyne (wit). Het werd een ongebruikelijke opening waarin wit voordeel had, toen het spel vorderde nam de temperatuur en ook de schaakkoorts bij Bernard toe. Schaakkoorts is een aandoening waar dokters beter tegen kunnen want de zwarte koningsstelling kwam onder zware druk te staan en het was over voor ons vierde bord. Bert Feys bracht vervolgens nog maar eens de bordjes in evenwicht na een zege met de d3-variant van het Frans. Hij offerde een pion en kreeg heel wat tegenspel. Harald Larsen verdedigde zich kranig, waarop Bert met enkele krachtzetten uitpakte die resulteerden in materiaalwinst. Martijn mocht op het eerste bord in de ogen kijken van Joachim Vandenbuerie. Het werd een interessante battle met wisselende kansen, die zich afwikkelde naar remise. Martijn was hier niet mee tevreden en wou de boel forceren. Helaas pindakaas, hij kreeg het deksel op de neus en bleef puntenloos achter. De tussenstand werd hiermee op 3-2 in het voordeel van Brugge gebracht. Fabio moest dus winnen om een gelijkspel uit de brand te slepen. Het begon goed voor de jongste Petralia: Tegenstander Emiel speelde een incorrect offer, waardoor Fabs gewonnen stond, maar in tijdnood ging dat voordeel verloren en de partij eindigde uiteindelijk op een logisch gelijkspel. Het werd dus een nipte nederlaag. Iedereen had zich goed geamuseerd, maar daar kopen we helaas niets mee. Doordat onze directe rivalen in de rangschikking allen punten pakten, zakten wij naar de laatste plaats. Het wordt nog een lange en harde strijd om te overleven in derde...

Kort nog de uitslagen van onze competitie: Tussen Sander en Pauwel kwam, voor de kenners, een variant op het bord van de 'doorschuif Caro Kann'. Leider Sander liet zich niet verrassen door een altijd taaie Pauwel en blijft stevig aan de leiding. Hij deed een prima zaak, want eerste achtervolger Kris Muylle werd ingeblikt door een herboren Ben De Cat. Kris had zijn dag niet: Na snel pionverlies, volgde even later ook torenverlies en het was 'Couckenbak' voor Ben. Francky en Didier deelden de punten na een Colle-opening waaruit alle leven verdwenen leek te zijn. Belgacem die nog altijd op zoek is naar zijn eerste punt, weerde zich kranig tegen Louis maar moest de wet van de sterkste en de meest ervaren speler ondergaan. En dan was er nog Herman tegen Peter, waar Peter eindelijk zijn eerste overwinning van het seizoen kon boeken. Correct was het allemaal niet: In de opening liet Herman stukwinst liggen, maar Peter deed evengoed in het middenspel. De finale werd aangevat met een pion extra voor Peter. Herman, in tijdnood, kreeg uiteindelijk een mat in drie aan zijn broek.

In tweede was het voor Guido alle hens aan dek tegen Hubert, die via een paardvork een kwaliteit had veroverd. Hubert durfde niet door te zetten en besloot dan maar eieren voor zijn geld te kiezen. Remise dus! Salvatore kon David verschalken en Philip had weinig moeite met Robbert die geen vervolg kon breien aan zijn goede prestaties op het jeugdtornooi in Izegem. Raf kreeg schaakles van Geert en Dany en Tom deelden de puntjes. Een van de spannendste matchen  was die tussen Piero en Mario, een strijd met wisselende kansen die eindigde met een knappe overwinning voor Piero. Pieter 'Pat' Menu deed zijn bijnaam oneer aan door te winnen van René in een eindspel met vrijpionnen, waarin Pieter net iets eerder aan de overkant raakte. Adhemar en Marc speelden de langste partij die zaterdagnamiddag. Ook hier een zenuwslopend eindspel, waarin Marc voordeel had maar dat niet kon omzetten in winst met een puntendeling tot gevolg...

Robbert en Atef veroveren Izegem

Robbert en Atef, twee jeugdige en beloftevolle Torrewachters schaakten er afgelopen zaterdag op los in Izegem op de West-Vlaamse jeugdkampioenschappen en deden dat uitstekend. Hoe goed ze wel waren vertelt onze reporter ter plaatse Stijn Herreman : " Dit weekend vonden de West-Vlaamse jeugd-kampioenschappen plaats. Robbert en Atef gingen in Izegem de kleuren van De Torrewachters verdedigen. Robbert startte vol enthousiasme en door de goeie resultaten werd dat enthousiasme almaar groter. Met een knappe 5,5 op 7 kon hij de tweede plaats bij de -10 in de wacht slepen. Atef speelde mee bij de -18 en ook hij begon met volle moed aan het kampioenschap. Nadat hij op zaterdag enkele sterke tegenstanders tegenover zich kreeg, was hij vastbesloten om de volgende dag nog enkele punten te pakken. Met een mooi resultaat van 3/7 kon hij beslag leggen op de derde plaats. Proficiat aan allebei!"

In eerste klasse werd er zaterdag vroeg aan de speeldag begonnen door Peter en Francky en dat had zo zijn consequenties. Peter was allesbehalve wakker en stond al na drie(!) zetten, waarschijnlijk zijn persoonlijk record (?), verloren tegen de Roeselaarse Houdini Francky Deketelaere na een vreselijke openingsblunder. Peter modderde nog wat aan, maar het kalf was verdronken en bleek niet meer te reanimeren. Leider Kris Muylle schreef nog maar eens een vol punt bij achter zijn naam. Belgacem had nochtans opening en middenspel overleefd, maar het eindspel was het onderdeel teveel. De meer ervaren Kris nam hier makkelijk de bovenhand. Pauwel offerde een stuk tegen Didier in een ouderwetse Najdorf. Het resultaat van dat schaakgeweld was twee pionnen surplus in het eindspel en dat liet 'zegezeker' Pauwelke zich niet meer ontglippen. Sander had het lastig tegen Jan Feys, kwam zelfs een pion in het nadeel, maar zijn stelling oogde gezonder en langzaam maar zeker sloeg Sander de weg naar winst in. Bernard en Ben deelden de puntjes in een gelijkopgaande match, waarin iets forceren een zekere 'dood' ging betekenen...

Ivo Van Dael had een kwaaie klant aan Pieter Menu, die pas in het eindspel plooide tegen de meer ervaren eindspelvirtuoos (ahum) Ivo. Rene kende geen problemen met Raf, net als Adhemar die David puntenloos huiswaarts stuurde. Marc Van Gysel en Tom Van Bruaene speelden een leuke pot schaak tot Tom plots zijn dame mocht geven, weliswaar voor toren en paard, maar dat was onvoldoende om het hoofd boven water te houden. Jan zette zijn ambitie om zijn reeks te winnen kracht bij door één van de taaiere klanten uit de groep, luisterend naar de naam Jozef Reynaert opzij te zetten. Tenslotte was er nog De(Gezellige) partij tussen Geert en koortsige Guido, die eindigde met een gelijkspel (en een doktersbezoek?)...

Zondag staat alweer de vierde ronde van de nationale interclubs op het programma. Roeselare ontvangt thuis de Bruggelinkskes van KBSK 3. En nu gaat ondergetekende naar de finale van Bevergem gaan kijken... Wuk?

De Zottegemse Caballos slaan weer toe

De Zottegemse schaakclub Caballos (oud-Latijn voor paard) kon na afloop van de derde ronde in de interclubs weer in hun paardenmuiltje lachen: Roeselare werd huiswaarts gestuurd met een pijnlijke 4.5-1.5 nederlaag. Met het weinige dat ik weet probeer ik de feiten te reconstrueren:
Voor de gelegenheid werd er gespeeld op een locatie diep verscholen in de Zottegemse bossen. De speelzaal was enkel bereikbaar via slijkerige landelijke wegen en de schaakkoorts was dan ook met enkele graden toegenomen toen de bende na een helse rit aan het schaakbord verscheen. Martijn deed het op zijn Siciliaans met Dorian. Al vroeg werden de dames geruild en verzandde de stelling in een positioneel gevecht, waar Martijn een hekel aan heeft. Het liep uiteindelijk falikant af voor ons eerste bord. Bert Feys verging het geen haar beter: Het kwaliteitsoffer van zijn rivaal leverde twee pionnen op en ééntje daarvan was voldoende voor promotie en de bijhorende winst. Fabio was de enige die kon zegevieren. In een gelijkopgaande partij tegen Simon Van Poucke verwaarloosde die zijn zwakke laatste rij en na wat tactisch geruil bleek Simon mat te gaan. Bernard Logie gaf een pion cadeau voor snelle ontwikkeling, maar het spelverloop ging niet geheel volgens plan, toen hij ook nog een tweede pion verloor gaf hij op. Pauwel blinkt heden ten dage uit in de weinig benijdenswaardige schaakdiscipline van een gewonnen stelling zomaar weg te geven. Iets waar ik zelf ook wel soms een crack in ben. Een verkeerde dameruil en een blunder in tijdnood lagen aan de basis van Pauwels nederlaag. Herman tenslotte moest alle zeilen bijzetten in zijn battle tegen een vijftienjarig Zottegems talent. De jonge snaak speelde feilloos een agressieve Koningsindiër, maar moest uiteindelijk vrede nemen met remise. 4.5-1.5, de lange weg naar huis kon aangevat worden...

Er werd ook nog geschaakt (een klein beetje) in de Roeselaarse eredivisie: Slechts één partij, een match waarin Ben De Cat weinig problemen kende met Belgacem, die volgens mij zijn slechtste van het seizoen speelde. Het werd een opening met al heel snel stukverlies voor de promovendus van tweede en hij moest dan ook het spel ondergaan. Ben gaat zo in de achtervolging op het afgescheiden leidersduo Sander-Kris.

De tweedeklassers waren talrijker aanwezig op deze warme novemberdag. Zo was er Jan Selschotter die de vloer aanveegde met de Colle van Salvatore in een zelf uitgevonden (!) anti-Colle. We zijn benieuwd? De meer ervaren Piero bleef nieuwkomer David de baas. Hubert, die zich wat onzeker voelde na zijn pijnlijke nederlaag van vorige week kon na veel wroetwerk Philip verslaan, maar ondanks die zege zal hij wellicht tweede klasse op zijn buik kunnen schrijven? Tenslotte was er nog de partij tussen Robbert en Raf. Robbert domineerde het spel, leek op een makkelijke zege af te stevenen, maar liep dan domweg in een patstelling. Raf dacht dat hij verloren was en wenste Robbert proficiat, maar die laatste gaf ruiterlijk toe dat het remise was. Chapeau Robbert voor zoveel sportiviteit!

In de Toren van Roeselare kon Herman Ottevaere de stugge stelling van Stijn Herreman niet openbreken en moest berustten in remise. Knap van Stijn, die zelfs een pionnetje was voorgekomen tegen dè ancien van het West-Vlaamse schaakleven. Guido Vancoillie werd tegen Martijn Maddens van het kastje naar de muur gespeeld: Hij moest zijn dame geven om erger te voorkomen, maar het mocht niet baten, het mat bleek onafwendbaar...