Bernard brengt terug spanning in de titelstrijd

Bernard scherprechter in de titelstrijd

Slechts vijf wedstrijden op deze (soms) zonnige zaterdagnamiddag. Op de meeste borden werden echter hevige duels uitgevochten. In eerste mocht leider Ben Bernard partij geven. Het ging gelijk op en Bernard stelde remise voor, maar Ben was gebrand op de overwinning en wou voor het broodnodige punt gaan. Een punt dat hem quasi zeker de titel ging bezorgen. Zoals zo vaak zorgt deze vorm van schaakstress voor mindere concentratie... en blunders en dat gebeurde ook. Ben verloor verrassend en moet nu volgende week zijn laatste partij tegen Simon Missinne winnen. In de strijd om de derde plaats overspeelde Pauwel Louis. Laatstgenoemde moest de ene aanvalsgolf na de andere afslaan en werd net niet gewurgd... want Pauwel zag de ultieme winstweg niet en vergat het af te maken. Toen hij ook nog eens blunderde in het eindspel was het uit. Louis neemt hiermee een stevige optie op de derde plaats.
In tweede eindigde de match tussen Erik en Dany na 11 (!) zetten op een salonremise. Tussen Hubert en Tom viel er meer spanning te noteren. Hubert had het vooraf over zijn zwarte beest Tom en hij kreeg jammer genoeg gelijk. Hubert, die het heden ten dage in het Hoge Noorden gaat zoeken met zijn Scandinavisch, heeft nog wat studiewerk voor de boeg: In de opening kwam zijn dame wat in de problemen en Tom dicteerde het spel. Een typische Tom-combinatie leverde hem een volle toren op en Hubert wierp dan ook de handdoek in de ring. Ook tussen Peter Degrieck en Jozef Reynaert was er hoogspanning in de lucht. Na een soort van pseudo-Pirc (?), was Peter lang en Jozef kort gerokeerd. Peter begon met zijn pionnenmars en Jozef verdedigde misschien iets teveel, waarbij hij vergat om een tegenaanval te lanceren. Er werden enkele bressen in de koningsstelling van Jos geslagen, maar hij hield stand. Analyserende eersteklassers, die tijdens de partij dachten dat Peter hier al kon winnen, moesten achteraf toegeven dat het allemaal zo simpel niet was (wat lachte Peter in zijn vuistje(s))...  De match ging verder gelijk op, maar toen een mindere zet van Jozef Peters paard deed galopperen, was het uit. Het paard dreigde met enkele vervelende schaakjes en vorkte uiteindelijk de beslissing...

Verslag speeldag 19 april 2014

Schaken op zaterdagnamiddag: een aanrader !!!

Het seizoen nadert zijn einde, gek genoeg is er nog nergens 100% zekerheid over de kampioenstitel.
Wat we nu wel zeker zijn is dat Brent de voorrondes van tweede klasse in zijn reeks heeft gewonnen: In zijn laatste inhaalpartij versloeg hij Belgacem na een toch wel gekke partij. In een wedstrijd waarin het offer niet werd geschuwd, was Brent zijn dame kwijtgeraakt, maar hij had wel stevige compensatie want hij had er drie stukken voor. Toen Brent er later in de partij in slaagde om Belgacems dame in te sluiten, stond hij plots drie stukken voor en toen was het hek van de dam. Brent dus winnaar in zijn reeks voor Eric Claessens en Peter Degrieck.
In eerste deden de twee titelpretendenten Ben en Michiel wat ze moesten doen: winnen !!! Ben won met verbazend gemak van Louis Vandecasteele, die zijn dagje niet had, want Ben was al gauw terug te vinden op het gelijkvloers, waar de dorstigen zich laven... Michiel had het heel wat lastiger tegen Simon Missinne. Michiel was met een pionnetje extra het eindspel ingedoken, maar evidente winst was niet duidelijk. De meesten onder ons zouden al lang remise overeengekomen zijn, Michiel dus niet en hij had gelijk. Pauwel, die aandachtig toeschouwer was, was uiterst lovend over de eindspeltechniek van Michiel Bleys: stap voor stap velden controleren en de tegenstander lijdzaam laten toezien hoe pionpromotie onvermijdelijk is, een toekomstig (?) kampioen waardig. Kersverse papa Thijs was na een maandje (zwangerschaps-) verlof terug  te vinden op de Roeselaarse schaakvelden. Hij was duidelijk vergeten hoe het spelletje ook al weer in elkaar stak, want in de opening stond hij zowaar een stuk en twee pionnen in het verlies en dat tegen de bijna-jarige Herman Ottevaere. Thijs vond het nog wat vroeg om op te geven en speelde door en hij slaagde er warempel in om het meeste materiaalverlies goed te maken. Uiteindelijk was het de ervaring van Herman die de bovenhand haalde en het volle punt binnenhaalde.
In tweede kreeg (virtueel) leider Marc Van Gysel de harde noot Guido Vancoillie op zijn bord. Het werd een gelijkopgaande strijd, waarin beiden elkaar van geen vin losten. Guido had iets meer voordeel in het eindspel, maar was toch tevreden met remise. Peter mocht het opnemen tegen Pieter "Pat" Menu. Als er twee dingen zijn die eerstgenoemde heeft geleerd, dan zijn dat primo: "Onderschat nooit je tegenstander!" en secundo "De ene dag is de andere niet!". De avond voordien had Peter, naar eigen zeggen één van zijn betere partijen van het seizoen gespeeld op het Lentetornooi in Brugge, waar hij de maat nam van Jonny Rogiers. Tegen Pieter Menu was het echter huilen met de pet op: Pieter speelde zijn opening degelijk en Peter was helemaal niet wakker; hij kon de dame en toren van Peter aanvallen met zijn loper en had de winst binnen bereik. Gelukkig voor Peter Degrieck ruilde Pieter verkeerd en in plaats van een volle toren buit te maken, werd het toren tegen loper en pion. Niet makkelijk maar speelbaar, toen Pieter ook nog eens een rare beslissing nam door zijn paard en toren te geven voor Peters overgebleven toren, werd het makkelijk: Het resterende eindspel met Pieters toren tegen Peters loperpaar was knalgewonnen voor Peter. Pieter deed zijn naam weer alle eer aan door nog op pat te spelen, maar zijn reputatie is inmiddels tot ver over de landstreken bekend! Peter was dus op zijn hoede en zette zijn rivaal uiteindelijk mat...

Bad Bartje

Leider Ben kreeg 'Speedy Gonzalez' Kris Muylle voor zich. Het werd dan ook een kort en hevig partijtje. Kris had een pionnetje meer in het eindspel, maar sluwe Ben haalde het meeste tegenspel uit de stelling en liet een pion op zijn gemakske promoveren, Kris kon alleen maar toekijken... Medetitelkandidaat Michiel kon niet achterblijven en moest daarvoor voorbij Louis Vandecasteele.
Makkelijker gezegd dan gedaan onze sympathieke Waal, die me aan het begin van de schaaknamiddag enkele Waalse strips over Bart De Wever (Bad Bartje) had bezorgd, speelt degelijk en is een moeilijk te nemen hindernis. Michiel moest dan ook alles uit de kast halen: Het ging gelijk op en Louis was gebrand op de overwinning want zijn koningspionnen trokken zowaar in de aanval. Toen Michiel een toren kon insluiten en Louis de kwaliteit moest geven, was de buit (bijna) binnen. De titelstrijd blijft dus reuzespannend. Pauwel had nog een eitje te pellen met Simon na zijn nederlaag in de heenronde. Hij was dan ook supergemotiveerd en speelde één van zijn betere partijen dit seizoen. Simon werd langzaamaan doodgedrukt en kon naar eigen zeggen niets doen tegen de opmars van de Kortrijkzaan. Pauwel blij en dat  werd gevierd met meerdere 'bakskes'. De partij waar het meest emotie en spanning op het bord kwam, was die tussen Francky en Bernard. Het was lange tijd gelijkopgaand met een Francky in goede doen, wat resulteerde in pionwinst. Bernard in de achtervolging, maar Francky dicteerde het spel en Burny moest volgen willen of niet. De schaakgoden hebben echter een boontje voor onzen Beitemnaar: 'geroezemoes' in het lokaal zorgde voor een adrenalinestoot en Bernard won zowaar de pion terug. Er werd nog wat verder gespeeld in een potremisestelling en na een goede vier uur werd de vrede gesloten.
Tweede klasse werd nog eens vereerd met de aanwezigheid van Marc Van Ghysel. Marc die serieuze titelambities heeft, is regelmatig op schaakstage (?) in binnen- en buitenland en wanneer hij komt spelen maakt hij brandhout van zijn tegenstander. Zo ook dit keer want Tom Van Bruaene kreeg een nederlaag aangesmeerd. Tommeke was wel zo lief geweest om weer eens onbesuisd te offeren; toen de rekening werd gemaakt stond hij een volle toren in het krijt en werd het natuurlijk makkelijk voor Marc. Brent had een harde noot om kraken in Jozef Reynaert. Hij was met voordeel uit de opening gekomen, maar met Jos ben je nooit klaar. Het eindspel had thrillerallures, met een iets betere eindspeltechniek van Jos en een gemiste mat in drie door Brent. Uiteindelijk werd het remise, maar daar was Brent zeker niet mee tevreden, aangezien zijn titelrivaal had gewonnen. De meest emotierijke partij in tweede klasse was die tussen Erik Claessens en Hubert Gryson. Erik had één van zijn betere momenten en stond zowaar een stuk voor en toen sloegen de zenuwen toe: Erik had een toren aangeraakt, moest er mee spelen en verloor vervolgens zijn extra stuk. Het eindspel werd een leuk kijkstuk waarin beiden voor de promotie gingen, toen Erik nog eens blunderde kon de zege Hubert niet meer ontsnappen, maar hij was niet tevreden dat hij het zo in de schoot kreeg geworpen.
Sportieve kerel, die Hubert (nvdr was vroeger postbode...). Dany en Belgacem speelden een leuk potje schaak, waarin eerstgenoemde onderweg een stuk verloren was, hoe is me niet bekend. Met de dames nog in het spel speelde Dany toch verder, toen Belgacem die ruilde, was het kalf verdronken en Dany gaf wijselijk op. Peter mocht/kon (schrappen wat niet past) ook nog eens spelen en dat tegen Fons Debrouwer. In de opening slaagde Peter er in om een pionnetje mee te grabbelen, Fons dacht lang na en Peter was intussen bezig met de avonturen van Bad Bartje te lezen. Niet dat zijn tegenstander het hem zo makkelijk maakte, maar het was een leuk tussendoortje... Toen Peter in het middenspel een stuk won en alles begon af te ruilen, zag Fons het nutteloze van verder spelen in en gaf hij op.
In derde was er nog een inhaalpartijtje tussen René Depypere en de Keizer van het Roeselaarse nachtleven Philip Maddens. De Keizer had zijn naam de avond voordien alle eer aan gedaan en zag er niet echt fris uit. Hij werd dan ook een makkelijke prooi voor zijn rivaal: toen René een pion ruilde met schaak ging een stuk verloren en was het amen en uit...

De avonturen van Pieter Pat in Schaakland

 

Slotstelling in de partij Pieter 'Pat' Menu - Hajaji Belgacem

De titelstrijd in eerste is ongemeen spannend. De twee schakers waar het om draait, Ben De Cat en Michiel Bleys, mogen geen steken laten vallen en dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ben nam het op tegen Herman en zag heel wat sterretjes in de beginfase, Herman vond echter de winnende zet niet en Ben ontsnapte en won dan ook nog in een eindspel dat remise leek, maar waar Delcato op zijn Carlsens doorspeelde en toch de winst vond. Michiel had een taaie klant aan Pauwel, die in het nauw gedreven leek, maar terugsloeg en de partij in evenwicht bracht. Remise dus en Michiel staat nu een vol punt achter op Ben, maar dat is in de veronderstelling dat Ben (en Michiel) de rest van hun matchen winnen... Wie ook graag wint en liefst zo snel mogelijk, is Kris Muylle. Kris blitzte weer eens zijn partij, dit keer tegen Bernard. Die laatste kreeg zelfs de tijd niet om zijn sigaretje te roken...
Spelen tegen Kris is dus goed voor de gezondheid? Enfin, de kerngezonde Bernard speelde het eindspel beter dan Kris en won verdiend in een stelling, waarin Kris net niet promoveerde. De partij tussen Didier en Francky was een lange, harde en gelijk opgaande strijd waarin Didier zijn veertigste zet net niet haalde in een remisestelling. Dat overkomt de besten.
Ook in tweede had de kalendermaker enkele leuke 'battles' geprogrammeerd. Tom 'Tactiek' Van Bruaene legde Erik Claessens over zijn knie. In een open stelling met zowat alle stukken nog op het bord, bewees Tom dat hij één van de betere combinatiespelers in Roeselare is. Met zijn zege lijkt Tom op weg naar het podium? Gedoodverfde titelfavoriet Brent moest de lastige klip, genaamd Hubert Gryson omzeilen. Het ging gelijk op tot in het eindspel, waar Brent de betere stelling kreeg en normaliter ging winnen. Toen Hubert ook nog eens zijn 'medewerking' verleende door zijn paard te blunderen, was het over en out en Brent komt daardoor nog een stapje dichter bij zijn 1ste titel.  Jozef en Guido speelden de meest bizarre partij van de speeldag: Jos werd overklast in de opening, besloot om zich niet gewonnen te geven en terug te slaan. Een goede ingesteldheid, want langzaam maar zeker kwam de stelling gelijk en Jos sleepte alzo nog onverhoopt remise uit de brand! Dany speelde zijn vertrouwde Pf3-opening, Fons probeerde 'symmetrisch' te volgen, maar dat verging hem slecht en Dany, won naar eigen zeggen nogal makkelijk. Belgacem had het heel wat moeilijker tegen Pieter Menu, niet dat Pieter nu de match van zijn leven speelde, maar gewoon omdat Pieter maar bleef doorspelen in een voor hem verloren stelling. Pieter speelde weer maar eens op pat en dat kan hij behoorlijk goed, want hij slaagde al twee keer om zo'n avontuur tot een goed einde te brengen. Op pat spelen is niet verboden, maar het is vervelend voor de tegenstander en veel schakers vinden het niet sportief. Belgacem kende de reputatie van Pieter Pat en liet zich dan ook niet verrassen.
In derde is het kampioenschap nagenoeg voorbij. Adhemar Devolder en Mark Terryn zijn hier de mannen waar het om draait. Adhemar moest winnen van Guy en slaagde zonder problemen in zijn opdracht; Guy werd mat gezet in het midden van het bord. De scheidingspunten gaan hier de doorslag geven wat de titel betreft. Er was verder nog een einde-seizoensmatch tussen René en Raf. René won, toen Raf 'vergat' terug te nemen? We eindigen dit verslag met dè spreuk van zaterdag (voor de aanwezigen): 'Tooggangers zijn geen kunstkenners!'