Bad Bartje

Leider Ben kreeg 'Speedy Gonzalez' Kris Muylle voor zich. Het werd dan ook een kort en hevig partijtje. Kris had een pionnetje meer in het eindspel, maar sluwe Ben haalde het meeste tegenspel uit de stelling en liet een pion op zijn gemakske promoveren, Kris kon alleen maar toekijken... Medetitelkandidaat Michiel kon niet achterblijven en moest daarvoor voorbij Louis Vandecasteele.
Makkelijker gezegd dan gedaan onze sympathieke Waal, die me aan het begin van de schaaknamiddag enkele Waalse strips over Bart De Wever (Bad Bartje) had bezorgd, speelt degelijk en is een moeilijk te nemen hindernis. Michiel moest dan ook alles uit de kast halen: Het ging gelijk op en Louis was gebrand op de overwinning want zijn koningspionnen trokken zowaar in de aanval. Toen Michiel een toren kon insluiten en Louis de kwaliteit moest geven, was de buit (bijna) binnen. De titelstrijd blijft dus reuzespannend. Pauwel had nog een eitje te pellen met Simon na zijn nederlaag in de heenronde. Hij was dan ook supergemotiveerd en speelde één van zijn betere partijen dit seizoen. Simon werd langzaamaan doodgedrukt en kon naar eigen zeggen niets doen tegen de opmars van de Kortrijkzaan. Pauwel blij en dat  werd gevierd met meerdere 'bakskes'. De partij waar het meest emotie en spanning op het bord kwam, was die tussen Francky en Bernard. Het was lange tijd gelijkopgaand met een Francky in goede doen, wat resulteerde in pionwinst. Bernard in de achtervolging, maar Francky dicteerde het spel en Burny moest volgen willen of niet. De schaakgoden hebben echter een boontje voor onzen Beitemnaar: 'geroezemoes' in het lokaal zorgde voor een adrenalinestoot en Bernard won zowaar de pion terug. Er werd nog wat verder gespeeld in een potremisestelling en na een goede vier uur werd de vrede gesloten.
Tweede klasse werd nog eens vereerd met de aanwezigheid van Marc Van Ghysel. Marc die serieuze titelambities heeft, is regelmatig op schaakstage (?) in binnen- en buitenland en wanneer hij komt spelen maakt hij brandhout van zijn tegenstander. Zo ook dit keer want Tom Van Bruaene kreeg een nederlaag aangesmeerd. Tommeke was wel zo lief geweest om weer eens onbesuisd te offeren; toen de rekening werd gemaakt stond hij een volle toren in het krijt en werd het natuurlijk makkelijk voor Marc. Brent had een harde noot om kraken in Jozef Reynaert. Hij was met voordeel uit de opening gekomen, maar met Jos ben je nooit klaar. Het eindspel had thrillerallures, met een iets betere eindspeltechniek van Jos en een gemiste mat in drie door Brent. Uiteindelijk werd het remise, maar daar was Brent zeker niet mee tevreden, aangezien zijn titelrivaal had gewonnen. De meest emotierijke partij in tweede klasse was die tussen Erik Claessens en Hubert Gryson. Erik had één van zijn betere momenten en stond zowaar een stuk voor en toen sloegen de zenuwen toe: Erik had een toren aangeraakt, moest er mee spelen en verloor vervolgens zijn extra stuk. Het eindspel werd een leuk kijkstuk waarin beiden voor de promotie gingen, toen Erik nog eens blunderde kon de zege Hubert niet meer ontsnappen, maar hij was niet tevreden dat hij het zo in de schoot kreeg geworpen.
Sportieve kerel, die Hubert (nvdr was vroeger postbode...). Dany en Belgacem speelden een leuk potje schaak, waarin eerstgenoemde onderweg een stuk verloren was, hoe is me niet bekend. Met de dames nog in het spel speelde Dany toch verder, toen Belgacem die ruilde, was het kalf verdronken en Dany gaf wijselijk op. Peter mocht/kon (schrappen wat niet past) ook nog eens spelen en dat tegen Fons Debrouwer. In de opening slaagde Peter er in om een pionnetje mee te grabbelen, Fons dacht lang na en Peter was intussen bezig met de avonturen van Bad Bartje te lezen. Niet dat zijn tegenstander het hem zo makkelijk maakte, maar het was een leuk tussendoortje... Toen Peter in het middenspel een stuk won en alles begon af te ruilen, zag Fons het nutteloze van verder spelen in en gaf hij op.
In derde was er nog een inhaalpartijtje tussen René Depypere en de Keizer van het Roeselaarse nachtleven Philip Maddens. De Keizer had zijn naam de avond voordien alle eer aan gedaan en zag er niet echt fris uit. Hij werd dan ook een makkelijke prooi voor zijn rivaal: toen René een pion ruilde met schaak ging een stuk verloren en was het amen en uit...