De Zottegemse schaakclub Caballos (oud-Latijn voor paard) kon na afloop van de derde ronde in de interclubs weer in hun paardenmuiltje lachen: Roeselare werd huiswaarts gestuurd met een pijnlijke 4.5-1.5 nederlaag. Met het weinige dat ik weet probeer ik de feiten te reconstrueren:
Voor de gelegenheid werd er gespeeld op een locatie diep verscholen in de Zottegemse bossen. De speelzaal was enkel bereikbaar via slijkerige landelijke wegen en de schaakkoorts was dan ook met enkele graden toegenomen toen de bende na een helse rit aan het schaakbord verscheen. Martijn deed het op zijn Siciliaans met Dorian. Al vroeg werden de dames geruild en verzandde de stelling in een positioneel gevecht, waar Martijn een hekel aan heeft. Het liep uiteindelijk falikant af voor ons eerste bord. Bert Feys verging het geen haar beter: Het kwaliteitsoffer van zijn rivaal leverde twee pionnen op en ééntje daarvan was voldoende voor promotie en de bijhorende winst. Fabio was de enige die kon zegevieren. In een gelijkopgaande partij tegen Simon Van Poucke verwaarloosde die zijn zwakke laatste rij en na wat tactisch geruil bleek Simon mat te gaan. Bernard Logie gaf een pion cadeau voor snelle ontwikkeling, maar het spelverloop ging niet geheel volgens plan, toen hij ook nog een tweede pion verloor gaf hij op. Pauwel blinkt heden ten dage uit in de weinig benijdenswaardige schaakdiscipline van een gewonnen stelling zomaar weg te geven. Iets waar ik zelf ook wel soms een crack in ben. Een verkeerde dameruil en een blunder in tijdnood lagen aan de basis van Pauwels nederlaag. Herman tenslotte moest alle zeilen bijzetten in zijn battle tegen een vijftienjarig Zottegems talent. De jonge snaak speelde feilloos een agressieve Koningsindiër, maar moest uiteindelijk vrede nemen met remise. 4.5-1.5, de lange weg naar huis kon aangevat worden...
Er werd ook nog geschaakt (een klein beetje) in de Roeselaarse eredivisie: Slechts één partij, een match waarin Ben De Cat weinig problemen kende met Belgacem, die volgens mij zijn slechtste van het seizoen speelde. Het werd een opening met al heel snel stukverlies voor de promovendus van tweede en hij moest dan ook het spel ondergaan. Ben gaat zo in de achtervolging op het afgescheiden leidersduo Sander-Kris.
De tweedeklassers waren talrijker aanwezig op deze warme novemberdag. Zo was er Jan Selschotter die de vloer aanveegde met de Colle van Salvatore in een zelf uitgevonden (!) anti-Colle. We zijn benieuwd? De meer ervaren Piero bleef nieuwkomer David de baas. Hubert, die zich wat onzeker voelde na zijn pijnlijke nederlaag van vorige week kon na veel wroetwerk Philip verslaan, maar ondanks die zege zal hij wellicht tweede klasse op zijn buik kunnen schrijven? Tenslotte was er nog de partij tussen Robbert en Raf. Robbert domineerde het spel, leek op een makkelijke zege af te stevenen, maar liep dan domweg in een patstelling. Raf dacht dat hij verloren was en wenste Robbert proficiat, maar die laatste gaf ruiterlijk toe dat het remise was. Chapeau Robbert voor zoveel sportiviteit!
In de Toren van Roeselare kon Herman Ottevaere de stugge stelling van Stijn Herreman niet openbreken en moest berustten in remise. Knap van Stijn, die zelfs een pionnetje was voorgekomen tegen dè ancien van het West-Vlaamse schaakleven. Guido Vancoillie werd tegen Martijn Maddens van het kastje naar de muur gespeeld: Hij moest zijn dame geven om erger te voorkomen, maar het mocht niet baten, het mat bleek onafwendbaar...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten