Torrewachterfamilie breidt uit

Het belangrijkste schaaknieuws van het afgelopen weekend was niet dat Carlsen Nepomniachtchi aan het vermorzelen is, ook niet dat de derde ronde van de Interclubs op het programma stond, maar natuurlijk het heuglijke nieuws dat de Torrewachters er een klein schaakbroertje bij hebben. Cyriel Feys is zijn naam, 49,5cm groot en 3,405 kg zwaar, mama Margot en papa Bert zijn apetrots met hun knappe spruit. Na de aangifte op het stadhuis werd Cyriel onmiddellijk ingeschreven bij de Torrewachters in stap 0, de schaakstukgewenning 😀. Een dikke proficiat namens de ganse Torrewachterfamilie is hier uiteraard op zijn plaats! 

Beste schaakconcullega's dat was natuurlijk de reden dat Bert niet mee was op interclubverplaatsing naar Mechelen, het verslagje komt deze keer van Steven wat de eerste ploeg betreft en de schaakavonturen van ploeg twee in Doornik worden verslagen door ondergetekende.

"Na de zware nederlagen op de eerste 2 speeldagen, mochten we zondag eens proberen punten te pakken op verplaatsing bij TSM Mechelen. Door het langverwachte (maar slecht getimede) bezoek van de ooievaar ten huize Feys, moesten we het dit keer doen zonder ons fiere eerste bord en topscorer van vorig seizoen. Gelukkig stuurde Bert ons luttele ogenblikken voor de start nog een Whatsapp met een motivational speech vanuit de kraamkliniek. En dat had wel wat effect op de ploeg, want voor de eerste keer dit seizoen leek het alsof we op de meeste borden onze voet naast die van onze tegenstander konden plaatsen. Op het laatste bord was Pauwel supergemotiveerd voor zijn eerste partij in tweede. Hij verkreeg een prachtige aanvalsstelling en die had hij winnend kunnen (om niet te zeggen moeten) afronden, had hij de aanval met iets meer overtuiging doorgeduwd. Door onnodig zijn dame in veiligheid te brengen, gaf hij zijn tegenstander de tijd om uit te verdedigen en dodelijk te counteren. Heel spijtig. Fabio was op het zevende bord de enige Torrewachter die niet in zijn beste doen was. Fabio had de opening iets te passief gespeeld en miste de tactische scherpte om de daaropvolgende aanval te overleven. Bernard speelde een sterke partij, maar opende op een verkeerd moment de stelling waardoor hij onder zware druk van het loperpaar van de tegenstander kwam. Met anderhalve minuut voor 10 zetten, hoopten we dat Bernards tegenstander de bal nog zou misslaan bij de eerste tijdcontrole, maar helaas bleef die foutloos zodat de derde nederlaag ook een feit was. Dat was echter meteen het laatste verliespunt van de namiddag. Op het vijfde bord had Robbert een heel scherpe Siciliaanse stelling. In mijn ogen leek Robbert iets beter te staan, maar eerlijk gezegd kon het beide kanten uit, tot er plotseling heel veel stukken afgeruild werden en er een remisestelling overbleef. Op het vierde bord speelde Giulia een heel fascinerende partij. Met de open g-lijn op haar koningsstelling dacht ik even dat ze met de rug tegen de muur aan het spelen was, maar bij nader inzien bleken de verzwakkingen bij haar tegenstander minstens even zwaar door te wegen. Remise was een mooie uitslag. Ikzelf kreeg op het derde bord een speculatief gambiet tegen. Dankzij het vele online-blitzen tijdens de lockdown, wist ik hiermee om te gaan en kon ik alle tactische valletjes handig ontwijken en stukkenruil afdwingen. Na 20 zetten waren de aanvalskansen opgedroogd en mocht ik met een pluspion het eindspel in. Met paard en loper tegen een sterk gecoördineerd loperpaar, vond ik echter geen winstplan. Ik ben nog wat blijven doorploeteren na een vroeg remisevoorstel van mijn tegenstander, maar moest uiteindelijk vrede nemen met zetherhaling. Michiel gooide op het tweede bord zijn hele hebben en houden naar de koningsvleugel van zijn tegenstander, maar ging daarbij gruwelijk in de fout. Gelukkig voor Roeselare miste zijn tegenstander een mooi paardoffer, waardoor Michiel terug kon overnemen. Met een pluspion en beter ontwikkelde stukken was het eindspel eenvoudig gewonnen. Op het eerste bord kwam Martijn goed uit de opening tegen Mathias De Wachter. In het middenspel leek Martijns positie zienderogen te verslechteren tot de tijdnoodfase, waarin de Mechelaar zich genoodzaakt zag om zetherhaling toe te staan. Met een 5-3-nederlaag tegen een ploeg die gemiddeld 250 punten hoger gekwoteerd staat, kunnen we al bij al niet ontevreden zijn."

De tweede ploeg mocht naar buurland Wallonië om er Doornik te bekampen. Ruim op tijd werden we door onze uberchauffeur Guido veilig afgezet aan de poort van een eerder bouwvallig schooltje. Toen de deur eenmaal openging, zagen we dat ook binnen de tand des tijds had toegeslagen. Waarschijnlijk werd hier geen les meer gegeven? De pingpongclub en de schaakclub bleken hier hun vaste stek te hebben. Al bij al was het nog een gezellige boel binnen, in wat vroeger de refter of de sporthal moet geweest zijn waren de borden coronaproof opgesteld voor een ongelijke strijd. Doornik is namelijk één van de kandidaat-kampioenen in onze reeks en ze hebben hun rol méér dan waar gemaakt. Een verschil van net geen 450 ELO gemiddeld zorgde omstreeks 17h30 voor een kurkdroge 4-0.  

Ondergetekende mocht het opnemen tegen een jonge Waalse knaap. Spelen tegen jeugdigen heeft zo zijn nadelen, hun ELO toont nooit wat ze waard zijn, want bij velen is er nog wat groeimarge, maar wat veel erger is, is dat ze zelden trakteren en met een droge lever schaken is voor mij een bijkomende handicap. Enfin in het kort verliep de partij als volgt: het werd een Siciliaans onderonsje waarin mijn Waalse vriend eerst aanviel op mijn koningsvleugel, toen het spel verlegde naar de damevleugel en terugkeerde naar de koningsvleugel om met zijn paarden nu wel een doorgang te forceren. Ik verloor een stuk en kon opgeven. Tijd om mijn droge lever te bestrijden ? Vergeet het... de barman was nog druk aan het schaken, wat een schaker lijden kan! Erik, ons derde bord probeerde het op zijn Frans. Gewaagd in een regio waar ze wat Frans kennen. Beiden speelden dan ook heel lang theorie met in het middenspel een te verwaarlozen plusje voor de man van Doornik. Erik bleef puik presteren maar liep op zet 36 in een valletje, hij nam een pion en kreeg prompt een dubbele aanval op loper en toren te verwerken. Dodelijk in deze fase van het spel en onze Torrewachter gaf dan ook op. Debutant Yannick op bord vier, was dolgelukkig dat hij mocht meespelen en dan ook nog eens supergemotiveerd. De ideale ingesteldheid voor een zege? Zeker, maar het werd net niet. Na ook hier een Siciliaanse opening stond onze Torrewachter zowaar duidelijk beter. Er verschenen diepe rimpels op het gelaat van zijn rivaal, die op een gegeven moment 20 minuten nadacht over een zet. De tijdsdruk en de bijhorende stress namen voor beide spelers toe, in een wellicht winnende stelling ruilde Yannick echter verkeerd, de kansen keerden en zijn belangrijke promotiepion ging verloren. Hij probeerde nog wat tegen te strubbelen, maar het punt was gaan vliegen. Toch een sterk debuut waarmee Yannick bewees een wissel voor de toekomst te zijn. Guido had de eer en het genoegen om op bord één te spelen tegen een + 2050 ELO-speler. In een Winawer deed hij het uitstekend. Zijn stevige centrumblokkade, 'Guido's Stonewall', remde de centrumaanval af. Toen Guido kort rokeerde, veranderde onze 'Doornikker' van strategie en hij richtte nu al zijn pijlen op de koningsstelling en liet het centrum ongemoeid. Guido kon net op tijd verdedigers aanvoeren om alles te dekken. Een schijnoffer nu weer in het centrum, waarbij een belangrijke pion werd geslagen brak de wedstrijd open. Guido's Stonewall begon scheuren te vertonen en werd langzaam maar zeker gesloopt. In tijdnood offerde onze Torrewachter nog wanhopig zijn dame om het ergste te voorkomen, maar mat werd onafwendbaar en hij gaf op. 4-0 een te verwachten resultaat, maar we hebben ons alle vier kranig geweerd!

*De wereldkampioenmatch tussen titelverdediger Magnus Carlsen en uitdager Ian Nepomniachtchi is na mijn verslag van vorige week in een beslissende fase gekomen. Na de winst van Carlsen in een marathonpartij lijkt Nepo wat door zijn beste krachten heen te zitten en hij verloor nog twee keer. Met een tussenstand van 6,5-3,5 en nog vier wedstrijden te spelen is het uit voor de moedige Rus met de moeilijke naam. Volgende week meer, dan neem ik de draad terug op waar ik hem liet liggen. Wie alles tot nu toe nog eens wil bekijken die kan hier terecht.

*Meester Steven geloofde in Mechelen zijn ogen niet en zag Michiel héél knap zegevieren tegen Jan Rooze, Internationaal Meester en gewezen Europees Kampioen bij de senioren. Veel plezier met Video 30: Michiel Bleys-Jan Rooze.

De uitslagen uit de Torrewachtercompetitie: 

2de Klasse A: Diederik-René 1/2, Renaat-Robben 1-0.
2de Klasse B: Polina-Pieter 0-1, Erik-Casper 1/2.

Ben-De-Cat-Memorial: Quinten-Ewout 0-1.

De kalender:

*11 december: Jeugdwerking Roeselare (voormiddag - in het lokaal)

*11 december: Ronde 9 clubkampioenschap (namiddag - in het lokaal)

*18 december: Laatste ronde Ben-De-Cat-Memorial in de Zilverbergstatie

*19 december: Vierde ronde interclubs: Roeselare 1-Deurne 1 & Roeselare 2-Ieper 3 

*08 januari: Blitzkampioenschap Roeselare

*23 januari: Derde ronde Liga West-Vlaanderen in Brugge