Bert met zijn onweerlegbare analyse van ploeg 1:
"We
zijn alweer toe aan de vijfde ronde van de interclubs. Voor de tweede keer
speelden beide ploegen thuis. Roeselare 1 ontving Mechelen 1. In elopunten
zeker niet de sterkste ploeg uit de reeks, maar wel een heel erg jonge ploeg
met veel progressiemarge. Het zag er al snel niet goed uit voor ons. Pauwel
stond al vlug verloren tegen een jong schaaktalent. Hij verloor eerst
materiaal, wat later de partij. Ook Bert kwam er nauwelijks aan te pas. Na
dertien zetten theorie, offerde zijn tegenstander een pion. Bert nam die pion
aan, waarna het al snel van kwaad naar erger ging. De zwartspeler rondde een
eindspel met een pion meer af. Giulia kwam in een vreemde opening terecht
waarbij haar koning op het rare veld h3 kwam te staan. Ze hield lange tijd goed
stand, maar moest uiteindelijk ook de duimen leggen. Robbert stond lange tijd
gelijk, maar dacht met een stukkenafwisseling positief verder te kunnen zetten.
Hij schatte de afwikkeling echter fout in en verloor even later de partij.
Steven stond lange tijd goed en leek zelf voor het initiatief te kunnen gaan.
Ook hier liep het plots verkeerd. Wit kwam in een beter eindspel en won even
later. Martijn speelde een partij met wisselende kansen. De omstaanders hadden
soms het gevoel dat hij zou winnen, wat later dacht iedereen aan remise.
Uiteindelijk verloor ook ons tweede bord na een lange strijd. Onze pijlen waren
toen nog gericht op Fabio en Michiel. Fabio stond aanvankelijk heel erg goed,
maar na enkele mindere zetten kwam hij verloren te staan. In een partij met wisselende
kansen kon Fabio het tij nog keren, hij leek zelf op weg naar winst, maar
uiteindelijk kon hij het eindspel niet afmaken. Remise, na een heel spannende
wedstrijd. Net zoals zo vaak dit seizoen hoopten we dat Michiel een
winstpunt kon binnenhalen. Ook hij speelde een spannende wedstrijd waarin het
niet altijd duidelijk was wie beter stond. Michiel zette net als tegen Jean
Jaurès een mooi matpatroon op en kon kort na zessen de winst binnenhalen.
1.5-6.5. Opnieuw een zware nederlaag. Dit jonge Mechelen heeft een mooie
toekomst voor zich aan het schaakbord."
Bert kijkt met een kritisch oog naar ploeg 2:
"De tweede ploeg nam het zondagmiddag op tegen Bredene, een sterk viertal dat nog maar één wedstrijd verloren had. Op het eerste bord moest Guido het opnemen tegen Maarten Passchyn, een gevestigde waarde binnen de West-Vlaamse schaakwereld. Er kwam een Alapin op het bord, die door beide zijden rustig werd opgebouwd. Door een onoplettendheid van Guido sneuvelde zijn randpion op a2. Van de nood een deugd maken dacht Guido en hij ontwikkelde zijn stukken via de ontstane halfopen a-lijn. De Bredenaar kon echter alles pareren en zijn tegenaanval op de andere vleugel was wel succesvol door het gebrek aan verdedigers. Een subliem loperoffer zorgde voor het fatale nekschot en mat in drie werd onvermijdelijk. Stijn kreeg een uit schaakpensioen terugkerende krijger voor zich. Zijn vijfjarige afwezigheid had niet echt invloed op zijn schaakspel, hij speelde zijn Siciliaan nagenoeg foutloos. Ergens tussen midden- en eindspel moest Stijn de rol lossen en de wet van de sterkste ondergaan. Een andere oude krijger de Roeselaarse Erik Claessens deed het op zijn Engels. Hij kreeg een behoorlijke 'attack' te verwerken, maar de aanval van zijn rivaal stokte en onzen Erik kreeg zowaar tegenkansen, die hij met beide 'pollekes' aannam. De koning van Bredene stond plots in zijn blootje, jammer genoeg ruilde Erik verkeerd af en kwam een kwal achter. Uiteindelijk waren het de pionnen (en de vele ELO's meer) die Erik de das om deden. Yannick op het laatste bord, deed zijn stinkende best, maar kwam iets minder uit de opening. Na een best genietbare game kwam hij in een eindspel met enkele soldaatjes minder en hij moest finaal het onderspit delven. 0-4 Een zware nederlaag tegen een sterke tegenstander, maar ploeg 2 kon met opgeheven hoofd de arena verlaten..."
De kalender:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten