Louis vloerde ongeslagen leider Sander
Incroyable mais vrai, was de titel van een immens populaire Franse show uit de jaren '80, waarin ongelooflijke records, bizarre feiten en vreemde sujetten de revue passeerden. Ik moest er zaterdag spontaan aan denken toen Louis Vandecasteele, de meest sympathieke Waal op deze planeet leider Sander zijn eerste nederlaag aansmeerde. 'Ongelooflijk, maar waar!'
Het was nochtans in een evenwichtige stelling, waar niets aan de hand leek, dat Sander domweg zijn dame in de wind moest laten na een loperschaak van Louis. Louis had dan al drie keer remise voorgesteld, maar de leider wou per se winnen, want dan was hij mathematisch zeker van de titel. Toen eerste achtervolger Francky ook nog eens verloor, had Sander zelfs genoeg met een puntendeling en hij besloot dan ook de dames te ruilen om zelf remise voor te stellen... Jammer genoeg overzag hij een tactisch grapje van Louis met de gekende gevolgen. Francky heeft het nog altijd lastig om zijn concentratie een ganse (lange) partij gaande te houden. In een gelijke stelling probeerde hij om Bernards dame weg te jagen, maar hiermee verloor hij de penning van zijn pion voor de koning uit het oog en hij kon opgeven. Ben De Cat stormde weer eens naar voor tegen Pauwel Deblauwe en dat loonde: In 'no time' werd de 'Kortrijkzaan' met zijn neus op de feiten gedrukt. De cafébaas was uitermate tevreden met deze twee vroege klanten...
In tweede wordt het met de week spannender: De posities aan de top lijken voortdurend te wisselen en alles koekt samen achter leider Belgacem, die verrassend de maat nam van Jan Selschotter in een partij die al van in de opening behoorlijk scherp werd gespeeld. Belgacem bleek zijn zenuwen het best onder controle te hebben en won dan ook verdiend. De vorige leider Ivo verslikte zich in de onvoorspelbare René Depypere, die met een kwal voor, het eindspel naar zijn hand zette. Na zijn tweede nederlaag van het seizoen lijkt titelkandidaat Guido zijn dromen te mogen opbergen: Jos Reynaert was in hun onderlinge partij de killer van dienst. Van al dat schaakgeweld trokken Hubert en Erik zich niet veel aan: Zij verdeelden de puntjes in een remise-eindspel.
In derde tenslotte waren er slechts twee partijen. In de eerste won Stijn vrij makkelijk van Adhemar en werpt hij zich hiermee op als serieuze titelkandidaat met zijn vijf op vijf. Wie wellicht geen kampioen gaat worden, maar blijft verbazen is onze jonkie Robbert. Robbert speelt al behoorlijk zijn opening, in het middenspel is hij nog wat te onstuimig om te winnen en daar loopt het soms verkeerd. Het was niet anders tegen Guy Vandamme. Guy stond in het middenspel gewonnen, maar liet zich dan in slaap wiegen: Een verdedigende zet van Robbert dreigde tegelijkertijd mat en dat had Guy totaal niet gezien. Knap van Robbert dat hij blijft proberen en dat loont dus (soms)...
Het was nochtans in een evenwichtige stelling, waar niets aan de hand leek, dat Sander domweg zijn dame in de wind moest laten na een loperschaak van Louis. Louis had dan al drie keer remise voorgesteld, maar de leider wou per se winnen, want dan was hij mathematisch zeker van de titel. Toen eerste achtervolger Francky ook nog eens verloor, had Sander zelfs genoeg met een puntendeling en hij besloot dan ook de dames te ruilen om zelf remise voor te stellen... Jammer genoeg overzag hij een tactisch grapje van Louis met de gekende gevolgen. Francky heeft het nog altijd lastig om zijn concentratie een ganse (lange) partij gaande te houden. In een gelijke stelling probeerde hij om Bernards dame weg te jagen, maar hiermee verloor hij de penning van zijn pion voor de koning uit het oog en hij kon opgeven. Ben De Cat stormde weer eens naar voor tegen Pauwel Deblauwe en dat loonde: In 'no time' werd de 'Kortrijkzaan' met zijn neus op de feiten gedrukt. De cafébaas was uitermate tevreden met deze twee vroege klanten...
In tweede wordt het met de week spannender: De posities aan de top lijken voortdurend te wisselen en alles koekt samen achter leider Belgacem, die verrassend de maat nam van Jan Selschotter in een partij die al van in de opening behoorlijk scherp werd gespeeld. Belgacem bleek zijn zenuwen het best onder controle te hebben en won dan ook verdiend. De vorige leider Ivo verslikte zich in de onvoorspelbare René Depypere, die met een kwal voor, het eindspel naar zijn hand zette. Na zijn tweede nederlaag van het seizoen lijkt titelkandidaat Guido zijn dromen te mogen opbergen: Jos Reynaert was in hun onderlinge partij de killer van dienst. Van al dat schaakgeweld trokken Hubert en Erik zich niet veel aan: Zij verdeelden de puntjes in een remise-eindspel.
In derde tenslotte waren er slechts twee partijen. In de eerste won Stijn vrij makkelijk van Adhemar en werpt hij zich hiermee op als serieuze titelkandidaat met zijn vijf op vijf. Wie wellicht geen kampioen gaat worden, maar blijft verbazen is onze jonkie Robbert. Robbert speelt al behoorlijk zijn opening, in het middenspel is hij nog wat te onstuimig om te winnen en daar loopt het soms verkeerd. Het was niet anders tegen Guy Vandamme. Guy stond in het middenspel gewonnen, maar liet zich dan in slaap wiegen: Een verdedigende zet van Robbert dreigde tegelijkertijd mat en dat had Guy totaal niet gezien. Knap van Robbert dat hij blijft proberen en dat loont dus (soms)...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten