Internationale vrouwendag, ere wie ere toekomt ook aan de koninginnen van onze favoriete bezigheid, dat zij nog lang het sterke geslacht op het schaakbord mogen uitmaken...
De alweer achtste ronde van het Interclubseizoen behoort tot de geschiedenisboeken of er ook geschiedenis werd geschreven? Dat hoor je van Bert wat ploeg 1 betreft en ondergetekende neemt team 2 & 3 voor zijn rekening.
Bert neemt het woord:
"Met Oostende 2 kwam de co-leider in Den Arend over de vloer. Robbert kon niet spelen, Fabio kwam in de ploeg. Hij speelde onmiddellijk ook een goede partij en stond misschien met zwart wel iets beter? Fabio nam echter geen risico's, de partij werd remise. Bert kwam goed uit de opening. Zijn tegenstander wou de stelling wat openbreken, maar maakte daarbij een misrekening. Met een tactische wending strafte Bert de blunder af. Bernard stond ogenschijnlijk goed, maar schijn bedriegt. Zijn stelling zakte plots in elkaar. 1.5-1.5. Michiel speelde een erg evenwichtige partij. Een remise is dan ook een terecht resultaat. Naast hem vond de spectaculairste wedstrijd van de middag plaatst. Martijn offerde correct, maar bij zijn aanval liep het even mis. Zwart vond de moeilijke verdedigingszetten niet waarna Martijn met een mooie matcombinatie won. Giulia speelde een sterke partij en leek misschien wel iets beter te staan. Plots liep het echter verkeerd. Giulia verloor een pion en wat later de partij. 3-3. Een mooie uitslag tegen een sterke ploeg."
Peter neemt het woord:
"Ploeg twee kreeg een uit de Vlaamse Bergen afkomstig nomadenvolk uit de buurt van Oudenaarde op bezoek. Beducht voor deze zware tegenstander die voortdurend kan trainen op hoge hoogtes was vierde bordspeler Renaat super geconcentreerd. Een openingsgrapje leverde hem al na vijf zetten een pion op. In het middenspel liep het echter faliekant verkeerd voor onze literaire vriend die zijn madame moest geven voor een loper en een toren. Toen hij ook nog eens een kwaliteit zag vervliegen, gooide Renaat niet met de stukken maar met een handdoek richting ring en gaf op. Stijn deed het dan weer een stuk beter en ook nog eens op zijn Frans tegen een dame. Je moet maar durven! Die bewuste dame ruilde dan nog eens vroeg de dames, ook dat was durven! Stijn kwam beter te staan, zette een aanval op en na een zware verdedigingsblunder kon onze Torrewachter stukken oogsten en uiteindelijk het volle punt. Tijdens de baranalyses achteraf bleek dat de mevrouw in kwestie de mama was van Tanguy Ringoir, één van Belgiës weinige grootmeesters, momenteel studerend in de Verenigde Staten. Yannick was hierdoor duidelijk niet onder de indruk, want hij dolde vanaf de opening met zijn rivaal. Hij zorgde voor een immense druk op het centrum en zijn overbuur kon maar nipt zijn monarch evacueren om zo een vroege afstraffing te voorkomen. Nog was de aanvalshonger van Yannick niet gestild, pionwinst zorgde ervoor dat ons jeugdig talentje in een zetel speelde en na diverse dreigingen en penningen was het finaal een aftrekschaak met een paard die zijn rivaal definitief het hoofd deed buigen. Knappe partij van de Yannick, die ook Meester Steven kon bekoren (zie verder). Diederik en zijn kompaan hielden elkaar zowat de ganse partij in evenwicht: Een symmetrische opzet met kleine brandjes waarbij wat pionnetjes van het bord verdwenen, vervolgens wat steriele druk op de damevleugel van Diederik zonder veel erg en tot slot een eindspel met de dames, een toren en elk een licht stuk en wat soldaatjes. Diederik kon sluw een pion verschalken, maar had wat tijd moeten prijs geven. Hij stelde remise voor en dat werd gretig aanvaard. 2,5-1,5 een krappe, maar oververdiende zege."
"Ploeg drie mocht het opnemen tegen de leiders uit hun reeks Oostende 5. Guido gekend om zijn stevige onwrikbare stellingen, had zijn dagje niet. Het beton wat hij meestal giet, bleek van slechte Turkse kwaliteit. Bij de minste spanning op het bord, ontstonden er scheuren en viel de stelling als een kaartenhuisje ineen. Een blunder na slechts vijf zetten in de opening en achterstand in ontwikkeling vormden het sein voor Noenkel Dayer om op zet vijftien de koningsstelling van de arme Guido aan te vallen. Guido verzoop in het Oostendse aanvalsgeweld en na een niet te pareren mataanval kon hij naar huis. Ook bij Peter leek het snel te gaan, ondergetekende nam van meet af aan het initiatief en toverde zowaar een stikmat uit zijn rechtermouw. De Oostendenaar kon dit afweren door zijn toren te geven voor een paard. Peter snoepte nog een pion, de dames verdwenen in het mandje en dan werd alles professioneel dicht geschoven en leek remise nog het hoogst haalbare? Op het eerste bord speelde Pauwel dé partij van zijn nog jonge leven tegen een stevig hoger gekwoteerde tegenstander. De gespeelde Pirc bleek beter gekend door onze Torrewachter en dat leverde hem al snel een kwal op. In het middenspel werden de dames geruild en in het eindspel leefde Pauwel zich pas goed uit. Een loperoffer gevolgd door paardwinst, zorgde bijna voor een spontaan applaus in de zaal. Het stond gelijk in de tussenstand en Warre die zijn debuut maakte in de Interclubs mocht zowaar beslissen over winst of verlies voor het team. Het werd een intense strijd van beide kanten na een nochtans rustige Londense opzet. In het middenspel werden de messen pas echt geslepen, de tegengestelde rokades leidden aan beide zijdes tot een stevige pionnenrace. Warre kon met zijn paard een vork geven op beide torens en de dame van zijn overbuur. Hij kwam een kwaliteit voor, maar moest nog stevig aan de bak om zijn rivaal van zich af te houden. Uiteindelijk won hij zijn allereerste match in de Interclubs op tijd. 2,5-1,5 we hadden zowaar de leider geklopt. Wat zijn we toch flinke jongens..."
LAATSTE OPROEP:
Zondag 12 maart om 10h30 stipt - Postgebouw Roeselare - Voordracht Gert Devreese over zijn ontmoetingen met de wereldschaaktop - U komt toch ook? - Info
De uitslagen van de clubcompetitie:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten