Een gezicht dat we de komende maanden wel meer gaan zien...
Onze nieuwe stek wordt dus café Den Arend op het Polenplein. Vorige week zat er al een serieuze hint in de blog verborgen met de afbeelding van een arend of komen jullie wel meer van deze prachtige roofvogels tegen in schaakverslagen? Intussen zijn we maandag verhuisd met ons ganse hebben en houden. De firma Verhuizingen L & Z (Logie & Zoon) leidde de werken in goede banen: de kast werd zonder problemen via de trap op zijn nieuwe plaats gezet en het lokaal werd door de helpende handen gekeurd en goed bevonden. Vanaf zaterdag wordt dit de nieuwe heilige grond voor schakers uit Roeselare en verre omstreken. Het is me niet bekend of er zaterdag een inwijdingsritueel gaat plaatsvinden, maar iedereen is er natuurlijk van harte welkom!
De nieuwe heilige grond voor de Torrewachters...
Intussen kabbelt het kampioenschap rustig verder... Zo waren er nog enkele battles in eerste, waar vooral de strijd om de tweede plaats een cruciale rol speelde. Francky en Ben speelden een match met wisselende kansen: Eerstgenoemde stond halfweg een pion voor en had goede winstkansen. Enkele mindere zetten van wit deden Ben echter terugkomen, voordeel halen en het punt opstrijken. Ook Louis en Bernard hebben nog uitzicht op de tweede stek en dat was er dan ook aan te zien. Beiden gaven elkaar geen duimbreed toe en er ontstond een interessant eindspel waar het stukkenvoordeel van Bernard niet bestand bleek tegen de pionnenopmars van Louis. Didier die de laatste tijd in goeden doen was beet zijn tanden stuk op Kris Muylle en verloor uiteindelijk. Het seizoen is voorbij voor Peter en dat is geen speeldag te vroeg, want zijn laatste partijen waren niet goed te noemen. Dit keer was het een verkeerde berekening die het volle punt aan Johan Reynaert schonk. Thijs kon nog eens winnen en dat tegen Pauwel, die al vroeg in de partij het initiatief aan zijn opponent moest laten.
Tweede klasse kende een prachtige ontknoping met op de laatste speeldag, de twee eersten tegen elkaar strijdend voor de gouden medaille. Ivo werd vooraf door zowat iedereen beschouwd als dé te kloppen man. Helaas voor hem blijkt ook schaken soms een onvoorspelbare sport of moet ik bezigheid zeggen? Een goed voorbereide Belgacem greep de boomlange schaker in de opening bij zijn keel en Ivo kwam nooit vanonder de druk vandaan. Belgacem deed wat hij wou en bereikte uiteindelijk wat hij wou en dat was kampioen van tweede worden. Proficiat en welkom volgend jaar in eerste. Jos en René speelden dan weer hun laatste van het lopende seizoen. Het was gelijk opgaand tot Jos een stuk liet instaan en dat had René wel gezien zeker...