Karjakin wint het kandidatentornooi

 

De Rus Sergej Karjakin heeft het kandidatentornooi dat gespeeld werd in de Russische hoofdstad Moskou gewonnen dankzij een prachtzege in de allerlaatste ronde tegen zijn enige nog overgebleven rivaal de Italo-Amerikaan Caruana. Deze tornooiwinst verleent hem het recht om in november in New York te strijden voor de wereldtitel tegen regerend wereldkampioen de Noor Magnus Carlsen. Caruana stond onder zware druk, want hij moest winnen om zeker te zijn van tornooiwinst. Een remise volstond ook, maar dan  moest Anand zijn partij tegen Svidler wel succesvol afsluiten. Om zijn kansen gaaf te houden bracht Caruana dan ook een Siciliaan op de mat, meer bepaald de Rauzervariant. Karjakin was niet onder de indruk. Toen Caruana een risicootje nam en voor de zege ging, antwoordde de jonge Rus met een knap torenoffer en haalde de winst overtuigend binnen! Het wordt in november dus Karjakin versus Carlsen. Of hij in staat zal zijn om Carlsen iets in de weg te leggen, daar twijfelen de meeste waarnemers aan. Het is nu aan Karjakin zelf om hun ongelijk aan te tonen! Caruana eindigt met zijn nederlaag nog net voor Anand, die knap derde wordt. Wellicht was dit voor de Indiër de allerlaatste keer dat hij aan een kandidatentornooi deelnam? Giri, die zoals ik al meer heb geschreven in deze blog geen veelwinnaar is, speelde in al zijn partijen remise en dat is ook een prestatie...

Op Stille Zaterdag, de zaterdag voor Pasen, was er weer heel wat animo in het lokaal van de Torrewachters. Elf partijen kenden winnaars en/of verliezers. Een overzicht van de gespeelde partijen:
In eerste keken de 'dikke' schaakvrienden Herman en Didier elkaar in de ogen. Het ging lange tijd gelijk op, tot Herman met open ogen in een valletje trapte. Didier liet toe dat Herman zijn dame sloeg met schaak (!), Herman ging hier gretig op in, maar Didier had natuurlijk verder gekeken en zag het tactische grapje 'The Windmill' op het bord komen. Herman gaf direct op, misschien iets te vroeg, want hij kon nog ontsnappen en de schade enigszins beperken. Voor wie het hoort donderen in Keulen als ik het over 'The Windmill' heb, hier kun je een leuk YouTube-filmpje vinden die alles haarfijn uitlegt: The Windmill . Bernard kreeg de taaie Ben voorgeschoteld. Hij speelde wat passief, aarzelde wat om zijn loper te ruilen en kwam een pion in het nadeel. Ben speelde het mooi uit en dankte Bernard voor het vroege paasgeschenk. Sander had heel wat meer werk met de al even stugge Pauwel. Toen het spel eindelijk definitief keerde in Sanders voordeel, begon Pauwel stukken te offeren om met eeuwig schaak alsnog een half punt uit de brand te sleuren. Het lukte net niet en de rest was een koud kunstje voor de leider. Louis leek heel wat haast te hebben tegen Belgacem, in geen tijd werd de verdediging voor de koning weggeblazen. Dat wordt een makkie denk je dan? Neen hoor, de aanval stokte en Louis moest nog hard werken om in het finale pionneneindspel de volle buit binnen te halen...

In tweede stond 'the battle van de ongeslagenen' oftewel Hubert tegen Geert op het programma. Het ging lange tijd gelijk op tot Hubert zijn dame voor een loper moest geven. Weg was Huberts status van onoverwinnelijke en nu behoort ook Geert tot het kransje van de kanshebbers op de titel. Pieter mocht het opnemen tegen Atef, maar die laatste kwam eigenlijk nooit in het stuk voor, wellicht omdat hij iets te snel speelt? Die jeugdige onbezonnenheid toch! Guido en Mario speelden een leuke pot schaak. In de opening gingen beiden ervoor en dat resulteerde in een nogal ongewoon eindspel van toren tegen een rist pionnen. Mario kwam uiteindelijk tot de conclusie dat zelfs de sterkste toren niet bestand is tegen een leger pionnen en gaf op.

Ook in derde lieten ze zich niet onbetuigd, daar stond de topper tussen Robbert en Filip op de kalender. Het werd een mooie partij waarin het jeugdig enthousiasme het moest afleggen tegen jarenlange ervaring. De Orang Oetan van Filip nekte Robbert, die nu waarschijnlijk nooit meer de aapjes gaat voeren in de Zoo? Mathematisch kan de titel nog voor onze jonge duivel, want het seizoen is nog lang, maar hij heeft wel nog enkele harde noten om te kraken. Piero had dan weer geen probleem om Raf de baas te blijven en  Adhemar moest na een lang gevecht zijn meerdere erkennen in Dany, toen hij zijn loper blunderde in het eindspel.
In De Toren van Roeselare kon Peter zijn laatste partij in het tornooi winnend afsluiten dankzij een zege tegen Marc Segaert.

Als afsluiter eens geen afsluiter maar een tip:
Ik krijg soms de opmerking dat de lettergrootte van de tekst op deze blog nogal aan de kleine kant is. Dat klopt, dat geef ik grif toe. Ik heb al geëxperimenteerd met grotere en andere lettertypes, maar het resultaat was niet bevredigend. Daarom deze tip: De lettergrootte kan je zelf aanpassen door de CTRL-toets en de + toets of  de - toets, al naargelang je de tekst groter of kleiner wenst, in te drukken. Voor de computeranalfabeten: de CTRL-toets staat linksonder op het toetsenbord en de andere vind je rechtsboven het klavier. Veel (hernieuwd) leesplezier!

Rodenbachjongens remiseren met Gentse Stropkes

Operatie redding gaat onverdroten verder. Roeselare kon dit keer gelijke tred houden met het voor hen geklasseerde KGSRL, maar dat ging niet zonder slag of stoot. Een kort overzichtje samengesteld met de emailproza die ik de afgelopen dagen kreeg toegestuurd.
Vermits ik geen idee heb van het tijdsverloop, ga ik maar de borden chronologisch aflopen beginnende met Martijn op bord 1. Martijn mocht tegen zijn zwarte beest Gertjan Verhaeren (met de wilde haren). En weer liep het verkeerd voor onze Torrewachter: In een Aangenomen Damegambiet kwam wit iets beter uit de opening en begon stelselmatig te manoeuvreren met zijn stukken tot deze beter stonden. Martijn had zelf niet echt een plan, schoot in paniek en begon wat stukken te offeren. Helaas voor hem deed hij dat op het verkeerde moment en op de verkeerde plaats. Het werd dus een zondagswandeling door het park voor Gertjan, die de volle buit binnenhaalde voor Gent. Martijn vertelde achteraf aan de talrijk opgekomen schaakpers dat drie redenen aan de grondslag lagen voor zijn verlies, namelijk een hardnekkige verkoudheid, de stinkende riolen van het Gentse clublokaal en tenslotte het doorslaggevende argument dat er geen Redbull  beschikbaar was... Bertje Feys zat ook niet bepaald met een goed gevoel achter zijn schaakbord na een razend druk weekend met heel wat journalistiek werk. Hij probeerde iets nieuws tegen een jonge tegenstander en dat loonde. De jonge snaak was onder de indruk en kroop in zijn schelp. Feysie jaagde hem uit zijn schelp en zwart gooide de handdoek. Klaar in zestien zetjes, op naar bord drie. Sander Lefere, voor deze gelegenheid opgetrommeld, mocht het opnemen tegen een jonge Gentse deerne. Er kwam, zoals wel nog gebeurt bij Sander, een Caro Kann op het schaakmenu. Sander wou per se winnen voor de ploeg en verzwakte daardoor enigszins zijn stelling. Op een tegenaanval van de jonge dame, verloor Sander zijn concentratie en het punt, wellicht te diep gekeken in die bodemloze staalblauwe kijkers van zijn rivale? Enfin, we kunnen Sander in ieder geval niet verwijten dat hij niet voor het volle punt ging... Fabio Petralia, ons vierde bord kon algauw het initiatief nemen nadat zijn tegenstander een belangrijk tempo had verloren in de opening. Fabio zorgde voor druk op de koningsstelling, zijn tegenstander reageerde met enkele pion- en stukoffers. Onze Torrewachter bleef kalm en kon de monarch van de tegenstander in het midden van het bord houden, waar hij uiteindelijk mat werd gezet. Een knappe zege voor Fabio, die hiermee de 'welkomstflits' bij het binnenrijden van Gent alweer vergeten was? Bij Bernard verscheen een iets andere Caro Kann op het bord dan bij Sander. Het werd een gelijkopgaande battle waarbij in het middenspel zwaar slag werd geleverd voor de d-lijn met als hoofdrolspelers voor beide kleuren een dame, toren en een paard. Na de schermutselingen bleven de paarden over en werd tot een puntendeling besloten. De tussenstand op  het scorebord duidde 2.5-2.5 aan. Pauwel Deblauwe ons laatste bord kreeg de zware verantwoordelijkheid om uit te maken of het winst, verlies of een gelijkspel met de Gentse Stropkes ging worden. Het zag er in het eindspel allesbehalve goed uit: Een toreneindspel met twee pionnen in het verlies en zelf enkel de toren lijkt wat teveel van het goede? Gelukkig waren de pionnen van zijn tegenstander niet verbonden (f- & h-pion) en dat was volgens Pauwel Deblauwe theoretisch remise. Iets waar het aanwezige publiek serieuze twijfels over had, maar zie zij kregen ongelijk: Pauwel hield stand, speelde remise in zijn partij en zorgde voor een belangrijk punt in de degradatiestrijd. Wanneer we een blik op de stand werpen, lijken we mathematisch nog niet gered, maar dan moeten er in de andere partijen al enkele serieuze verrassingen te noteren vallen. Estaimpuis en Zottegem, de twee slechtst geplaatsten moeten nog tegen elkaar en dat gaat één of beiden de kop kosten...

Er was ook heel wat activiteit zaterdagnamiddag tijdens de clubcompetitie. Een verslag van uw reporter ter plaatse: In eerste werd Belgacem van het bord geveegd door een ontketende Kris Muylle. Kris was algauw een kwaliteit voorgekomen en infiltreerde in het vijandige kamp. Belgacem die de tijd nog niet had gehad om zijn stukken te ontwikkelen, betaalde hiervoor cash. Kris kwam doodleuk met zijn twee torens op de laatste rij postvatten en na enkele zetten was het uit. Louis had heel wat meer moeite met Herman. In een Slavische opening ging het gelijkopgaand tot Louis de beslissing kon forceren met een vrijpion op de a-lijn. Ondergetekende mocht het nog eens opnemen tegen Francky Deketelaere, ook wel de grote Houdini geheten, naar analogie met de legendarische ontsnappingskoning uit de 19de eeuw. Dit keer deed onze Houdini zijn naam alle eer aan, maar het moet gezegd hij kreeg hiervoor nogal veel hulp van zijn tegenstander. De partij ging lange tijd gelijk op tot Francky een pion kon snoepen van Peter, zijn plannetje bestond er waarschijnlijk in om met deze extra pion het eindspel in te gaan, want Francky begon de torens af te ruilen. De tweede torenruil was een blunder, want Peter kon dame halen, maar hij zag het niet en sloeg een pion terug, het promotieveld kon Francky nu wel op tijd dekken met zijn loper. Het eindspel met lopers en pionnen was nog altijd knalgewonnen voor ondergetekende, maar de vertoning die volgde deed de blundercontrole van Fritz gieren van het lachen. Peter verknoeide vakkundig zijn stelling en Francky geloofde er zowaar weer in. Gelukkig schoot Peter net op tijd wakker en kon alsnog remise uit de brand slepen, maar er zat zoveel meer in...

Ook in tweede was er een ontsnappingskoning actief. Hubert die op een gegeven ogenblik drie pionnen in het verlies stond, slaagde er toch nog in om met zijn actief paard een hopeloze situatie naar remise om te buigen. Geert Degezelle boekte dan weer een belangrijke zege tegen Marc Van Gysel in een Engelse battle, waarin Geerts vrijpionnen de doorslag gaven. Jan kende weinig problemen met Mario, die overweldigd werd in het eindspel. Guido boekte een makkelijke zege tegen Pieter na stukwinst in de opening. De ervaring van Salvatore haalde het dan weer van het jeugdig enthousiasme van Atef. Jos kende een baaldag tegen Ivo, na een prima uitgangspositie deed een moment van concentratieverlies de partij kantelen en weg was het punt.

Ook in derde werd er geknokt voor de puntjes. Dany haalde het probleemloos van Vardan en Philip werd voor een ondekbaar mat gezet in zijn nochtans goed gestarte match tegen René. Raf speelde wellicht zijn langste partij uit zijn al even lange schaakcarrière, maar ging uiteindelijk toch de boot in tegen Filip. De topper in derde was de interessante confrontatie tussen Robbert en Addie, oftewel (piep) jong tegen niet meer zo jong. Robbert die zich nu meer en meer opwerpt als dé te kloppen man kwam een kwaliteit voor, maar had minder pionnen in de finale. De schaakpartij eindigde nogal abrupt toen Adhemar zijn paard weg gaf...

Als uitsmijter nog een kort overzichtje van de kandidatenmatchen momenteel gespeeld in Moskou. Boeiend om volgen voor vele Torrewachters want er werd een kleine weddenschap opgezet onder de geïnteresseerde leden. Wie voor het grote geld ging en dat op Topalov, Nakamura en Svidler had gezet, zal dit op zijn buik kunnen schrijven want deze heren nemen de laatste drie plaatsen in in het voorlopige klassement. Ook Giri zal het volgens mij niet redden. Hij staat nu wel geen straat achter op de leiders (één schamel punt), maar de Nederlander is geen veelwinnaar en laat winnen nu noodzakelijk zijn om de uitdager van Carlsen te worden. De tegenstander van de wereldkampioen, die eind dit jaar in New York mag strijden voor de hoogste eer, zal dan ook uit een select kransje van vier spelers bestaande uit Caruana, Karjakin, Anand en Aronian komen. Anand verbaast weer eens vriend en vijand door op bijna vijftigjarige leeftijd nog steeds een rol van betekenis te spelen op topniveau. Stilletjes hopen we op een andere uitdager, wat jeugdig bloed zal misschien meer vuurwerk geven? Caruana lijkt ons een goede match of zal de ervaring van Aronian het doen? In de roddelpers circuleert veelvuldig de naam van Karjakin, die zou moeten winnen omdat hij de Russische nationaliteit heeft en omdat dit schaakgebeuren in Moskou plaatsgrijpt. De tijd dat de Russen het schaakgebeuren wereldwijd domineerden ligt al decennialang achter ons, dus deze complottheorie lijkt me compleet van de pot gerukt. Als Karjakin wint, dan zal dit zijn omdat hij het verdiend heeft. Maar misschien testen ze hem achteraf best wel nog eens op meldonium, een verboden middel dat heden ten dage populair is bij Russische sporters? Nog vier ronden en we weten wie Magnus Carlsen in de ogen mag kijken...

Hou Yifan opnieuw wereldkampioene bij de vrouwen

Terwijl de mannen onderling op het kandidatentornooi in Moskou uitmaken wie in het najaar wereldkampioen Magnus Carlsen mag uitdagen, is de nieuwe wereldkampioene schaken bij de vrouwen al gekend. De Chinese Hou Yifan was geen partij voor de Oekraïnse titelverdedigster Mariya Muzychuk. Hou versloeg haar met 6-3. Drie zeges en voor de rest remises volstonden voor de wereldtitel. Op haar tweeëntwintigste wereldkampioen en nummer één in het damesschaak, haar beste jaren moeten misschien nog komen? Ze wordt dan ook door de 'kenners' beschouwd als de enige vrouw die weerwerk kan bieden aan de wereldtop, iets wat ze al op tal van tornooien heeft bewezen. Onderaan als 'toetje' van dit verslagje, de laatste match uit het WK 2016, die haar zekerheid bracht over de wereldtitel...

Ondergetekende was vorige week op weekend, niet op schaakhoogtestage, maar gewoon in eigen streek lekker ontstressen. Het verslag van het clubkampioenschap is daarom van de hand van onze voorzitter Jos Reynaert, vervangende reporter ter plaatse. Hier volgt zijn volledig en ongecensureerd relaas:

"De aankondiging dat wij om 17u de zaal moesten verlaten voor een prijskaarting heeft invloed gehad op het aantal partijen die gespeeld werden. Alle geplande partijen in 3^de  werden vlot afgewerkt. De meeste van de uitslagen waren voorspelbaar. Marc T. wint van Raf, Robbert van Vardan, Piero van Arthur. Verrassend wint David van Philippe en Adhemar en Filip delen het punt na een evenwichtige partij waarin Adhemar wel iets beter stond maar er toch voor koos de vredespijp met Filip te roken aan den toog. Eén van de partijen die niet gedaan was om 17u was René-Dany. Bij de verhuis naar het kleiner lokaal was hun klok intussen in de kast verdwenen maar beide spelers losten het probleem snel op om zelf hun tijd overeen te komen om verder de partij af te werken. Wat het materiaal betrof : René voerde de witte troepen aan en Dany de zwarte legerschare - Op de Koningsvleugel hadden ze nog elk een viertal pionnen maar Dany had 2 verbonden vrijpionnen meer op de Damevleugel. Ik dacht : “Daar zit brood in!”. Beiden hadden nog een dame en een loper op verschillend kleur. De witte loper van wit was goed en de zwarte loper van zwart was een dikke pion... René manoeuvreerde zeer goed met zijn dame en belette Dany's tegenspel door hem voortdurend schaak te geven. Op dame-ruil ging René natuurlijk niet in. Na het verlies van een pion voor zwart op de Damevleugel ging het plots snel. Dame en loper speelden zo goed samen dat ze de zwarte koning in het mat-net konden vangen met een verdiend punt voor René."

"In 1^ste  klasse werden er 3 partijen gespeeld. Sander-Ben was na 15 zetten remise. Daar Ben’s hoofd waarschijnlijk bij de quiz zat die hij ’s avonds moest geven in de Katrolle ruilde hij alles af en beide heren konden vlug naar huis. Kris had zijn dagje niet tegen Bernard, want Bernard kon in korte tijd het volle punt bemachtigen. Tenslotte was er nog de partij van Louis tegen Francky. Ook zij moesten verhuizen naar de kleine zaal. Francky had nog 2 pionnen en Louis 1. Beiden hadden ook nog een paard. Louis was net op tijd met zijn paard om de promotie van de h-pion te beletten. Er zat niets anders op dan vrede te sluiten. Maar na afloop beweerde Louis dat Francky de winst had laten liggen door na te laten zijn paard te offeren om zijn a-pion te laten promoveren?" 

"De affiche in 2^de klasse zag er spannend uit maar helaas de toppers waren afwezig. Naast een forfaitpartij (Pieter-Salvatore) werden er twee partijen gespeeld. Marc speelde remise tegen Tom. Ikzelf had zwart tegen Atef. Er kwam een Stauntongambiet op het bord en op zet drie was ik reeds uit mijn theoretische kennis. Ik wist van vroeger dat zwart heel goed moet opletten in die opening. Wit had al vlug ruimtevoordeel en aanvalskansen en Atef speelde dat voortreffelijk. Mijn Koningsvleugel werd volledig weggeblazen na een offer van Atef : loper voor 2 pionnen. Mijn tegenspel op de Koningsvleugel kon hij steeds pareren. Er werden afwisselend fouten gemaakt, het kwam er nu op aan om niet als laatste de fout te maken. Ik gaf schaak met de toren terwijl ik zijn ongedekte dame aanviel. Atef kon terugnemen met de dame, maar neemt de pion? De dame gaat zo het bakje in en na een familieschaak ook nog een toren. Het punt is binnen met de hakken over de sloot..."

Na het uitgebreide verslag van de voorzitter, nog onze traditionele afsluiters:
*Het 24 uur Blitztornooi voor duo's werd na 119 (!) partijen gewonnen door Roel Hamblok en Hendrik Ponnet. Adriaan en Nele, u allen bekend, vielen net naast het podium, terwijl Martijn en kompaan Willem strandden op de 14de plaats. De webmaster is er in geslaagd om alle rondes op het net te zwieren! Hou zot zijn ze daar in Zottegem! Kijk hier maar eventjes: 24 uur Blitz
*Zondagnamiddag is er opnieuw een spannende aflevering van de schaakserie: "Hou overleef ik in de derde klasse van de Interclubs?" De hoofdacteurs mogen dit keer op verplaatsing naar het Gentse KGSRL...

Roeselare wint nu ook van Steenput

Ook in de achtste ronde kon Roeselare het laken naar zich toetrekken in de Nationale Interclubs, dit keer waren onze Waalse vrienden van Steenput of in het Frans Estaimpuis de pineuten. Een kort verslagje van uw reporter ter plaatse: Vijfde bordspeler Pauwel zorgde voor een blitzstart door een openingsfout van zijn tegenstander in "De Leeuw" na tien zetten genadeloos af te straffen. De Waalse dame verdween al na een half uurtje in de doos. Een betere start tegen een rechtstreekse degradatiekandidaat konden we echt niet gedroomd hebben. Bernard nam het op tegen een oud-Torrewachter, de genaamde Xavier Vandenabeele, momenteel verzeild in Henegouwen en spelend voor Estampuis. Burny offerde een pion voor snelle ontwikkeling en stond niet slecht met zijn loperpaar, maar wie Xavier vroeger nog gekend heeft als lid van onze club, weet dat hij een te duchten rivaal is. Hij knokte terug en Bernard kon zijn voordeel, het loperpaar niet op het bord houden. De ontstane stelling zag er gelijkwaardig uit en er werd dan ook remise overeengekomen. Intussen was ook Herman bezig met de afwikkeling van zijn partij. Helaas voor de ploeg had hij zijn dagje niet. Het eindspel met loper en pionnen was een hopeloze zaak voor hem, zeker als je twee 'soldaatjes' mist. Halfweg was de tussenstand gelijk, het kon nog alle kanten op enkel Fabio leek beter te staan...
Bert bracht niet echt duidelijkheid door remise te spelen tegen 'good old' Pascal Bauwe. Het zag er voor de niet-kenners behoorlijk saai uit en er werd heel wat geschoven, Bert leek de bovenhand te halen zeker toen hij een penning uit zijn mouw toverde, wat jammer genoeg ogenblikkelijk werd beantwoord door Pascal met een tegenpenning. Zo schiet een mens natuurlijk niet op... Martijn versus Marcel oftewel de slag tussen de best gekwoteerde spelers van beide ploegen was een Siciliaanse bedoening, waarin volgens Martijn Maddens een vervelende Alapinvariant werd gespeeld. Martijn nam het initiatief en zijn opponent ging in de fout om de aanval af te slaan: Hij gaf eerder onnodig een toren voor een loper. Martijn bouwde rustig zijn stelling verder uit en na wat stukkengeruil, kwam hij in een winnende positie. Net voor de vlag viel gaf tegenstander Marcel op. Hiermee werd het 3-2 en was het niet voor de eerste keer dit seizoen, dat alle druk op de schouders van de frêle Fabio terechtkwam. Zijn tegenspeler had zich waarschijnlijk de nodige moed ingedronken om de verre verplaatsing naar Roeselare mentaal aan te kunnen. Hij zag er behoorlijk happy uit, maar dat kan ook te maken hebben met een zeer sympathieke inborst? De partij begon een beetje vreemd met 1. d4 Pc6. maar 'Fabs' bouwde een mooie stelling uit en kwam met voordeel uit de opening. Toen zwart naliet om te rokeren brak Fabio het centrum open. Zwart reageerde met een paardoffer voor twee pionnen en had lichtjes initiatief,  maar onze Torrewachter had alles onder controle: De aanvallende stukken werden afgeruild en wit dicteerde het spel. Na lang zwoegen was promotie met de laatste overgebleven pion de weg naar het zuurverdiende punt. 4-2 (!) een volgende stap richting behoud was gezet. Als we een blik op de tussenstand werpen dan staan we bijna halfweg met toch al 5 ploegen na ons. Met nog drie zware rondes te gaan, met Ieper en Gent uit de bovenste regionen van het klassement en Wachtebeke die net na ons staat, mogen we het vel van de beer evenwel niet verkopen vooraleer deze geschoten is... Michel Vandenbossche van Gaia zal dit graag horen...

De voorlaatste ronde van ons Roeselaars tornooike 'De Toren van Roeselare' werd zaterdag gespeeld, wat betekent dat het ook inhalen geblazen was in de competitie. In eerste kon rode lantaren Belgacem net niet stunten tegen Pauwel Deblauwe. Laatstgenoemde stond op een gegeven moment knalverloren door pion- en kwaliteitsverlies, een zet ingegeven door schaakgodin Caïssa zelve deed de partij alsnog kantelen en beide heren waren uiteindelijk tevreden met een puntendeling. Ook Louis en Bernard kozen voor een remise. Laatstgenoemde stond wel beter, maar hij wilde zich sparen voor de wedstrijd van zondag tegen Estaimpuis, een nobele gedachte! Kampioen Sander kon in zijn vierde match tegen ondergetekende eindelijk het remisespook van zich afschudden. Peter werd geveegd in een Caro Kann, waarin een klassiek torenoffer, wat wit niet kende, de doorslag gaf.
In tweede klasse kwam leider Hubert Gryson niet verder dan remise tegen rivaal Marc van Gysel. Met de zware stukken van het bord, was het moeilijk voor één van beide heren om beslissend voordeel te halen.
Jos Reynaert gaf Pieter Menu schaakles, Pieter beloonde hem met het volle punt. In derde was Filip duidelijk de betere van Piero, die er nooit aan te pas kwam. Dany kon dan weer twee punten aan zijn totaal toevoegen na zeges tegen jonkie Arthur en Guy Vandamme. De laatste partij in derde was die tussen Adhemar en René en ook hier werden uiteindelijk de puntjes netjes verdeeld.
In De Toren van Roeselare offerde Marc Segaert duchtig stukken aan de schaakgoden. Het mocht niet baten, ongeslagen Martijn liet zich niet vangen en won nog maar eens. Ook de tweede plaats lijkt nu vast te liggen: Thijs stuntte weer eens door van Herman te winnen. Herman kwam achteraf met het excuus dat hij zwak speelde omdat hij teveel naar de slechte stelling van buur Pauwel had gekeken...

En om te eindigen nog wat kort schaaknieuws:
*Op deze Internationale Vrouwendag (8 maart) mag ik dit natuurlijk niet vergeten: In het Oekraïnse Lviv strijden uitdaagster Hou Yifan en titelhoudster Mariya Muzychuk voor de wereldtitel bij de vrouwen. Veel is er nog niet gebeurd, na 5 partijen staat het 3-2 voor Hou, die één keer won en voor de rest remise speelde. Met nog vijf partijen te gaan hopen we dan ook op wat meer vuurwerk... De officiële site van het gebeuren vind je hier: WK Vrouwen 2016.
*Vorige week zondag vertegenwoordigde onze Robbert de Torrewachters op het Vlaams Kampioenschap   in Mechelen. Hij speelde mee met de pionnen, de leeftijdscategorie tot 10 jaar en eindigde op een negentiende plaats met 3.5/7 op een totaal van 39 deelnemers. Proficiat Robbert !!! Robberts schaakavonturen vind je hier: Vlaams Kampioenschap Mechelen.
*Voor de echte schaakfreaks is er volgend weekend nog dit opmerkelijke tornooi: De 24 uur blitz van Zottegem voor duo's. Dit evenement is de langverwachte opvolger van de legendarische Nacht van de Kameleon in Landegem. Een must voor iedere schaker op deze planeet. Interesse? Neem dan hier een kijkje: 24 Uur Blitz. Onze Martijn is alvast van de partij.