Operatie redding gaat onverdroten verder. Roeselare kon dit keer gelijke tred houden met het voor hen geklasseerde KGSRL, maar dat ging niet zonder slag of stoot. Een kort overzichtje samengesteld met de emailproza die ik de afgelopen dagen kreeg toegestuurd.
Vermits ik geen idee heb van het tijdsverloop, ga ik maar de borden chronologisch aflopen beginnende met Martijn op bord 1. Martijn mocht tegen zijn zwarte beest Gertjan Verhaeren (met de wilde haren). En weer liep het verkeerd voor onze Torrewachter: In een Aangenomen Damegambiet kwam wit iets beter uit de opening en begon stelselmatig te manoeuvreren met zijn stukken tot deze beter stonden. Martijn had zelf niet echt een plan, schoot in paniek en begon wat stukken te offeren. Helaas voor hem deed hij dat op het verkeerde moment en op de verkeerde plaats. Het werd dus een zondagswandeling door het park voor Gertjan, die de volle buit binnenhaalde voor Gent. Martijn vertelde achteraf aan de talrijk opgekomen schaakpers dat drie redenen aan de grondslag lagen voor zijn verlies, namelijk een hardnekkige verkoudheid, de stinkende riolen van het Gentse clublokaal en tenslotte het doorslaggevende argument dat er geen Redbull beschikbaar was... Bertje Feys zat ook niet bepaald met een goed gevoel achter zijn schaakbord na een razend druk weekend met heel wat journalistiek werk. Hij probeerde iets nieuws tegen een jonge tegenstander en dat loonde. De jonge snaak was onder de indruk en kroop in zijn schelp. Feysie jaagde hem uit zijn schelp en zwart gooide de handdoek. Klaar in zestien zetjes, op naar bord drie. Sander Lefere, voor deze gelegenheid opgetrommeld, mocht het opnemen tegen een jonge Gentse deerne. Er kwam, zoals wel nog gebeurt bij Sander, een Caro Kann op het schaakmenu. Sander wou per se winnen voor de ploeg en verzwakte daardoor enigszins zijn stelling. Op een tegenaanval van de jonge dame, verloor Sander zijn concentratie en het punt, wellicht te diep gekeken in die bodemloze staalblauwe kijkers van zijn rivale? Enfin, we kunnen Sander in ieder geval niet verwijten dat hij niet voor het volle punt ging... Fabio Petralia, ons vierde bord kon algauw het initiatief nemen nadat zijn tegenstander een belangrijk tempo had verloren in de opening. Fabio zorgde voor druk op de koningsstelling, zijn tegenstander reageerde met enkele pion- en stukoffers. Onze Torrewachter bleef kalm en kon de monarch van de tegenstander in het midden van het bord houden, waar hij uiteindelijk mat werd gezet. Een knappe zege voor Fabio, die hiermee de 'welkomstflits' bij het binnenrijden van Gent alweer vergeten was? Bij Bernard verscheen een iets andere Caro Kann op het bord dan bij Sander. Het werd een gelijkopgaande battle waarbij in het middenspel zwaar slag werd geleverd voor de d-lijn met als hoofdrolspelers voor beide kleuren een dame, toren en een paard. Na de schermutselingen bleven de paarden over en werd tot een puntendeling besloten. De tussenstand op het scorebord duidde 2.5-2.5 aan. Pauwel Deblauwe ons laatste bord kreeg de zware verantwoordelijkheid om uit te maken of het winst, verlies of een gelijkspel met de Gentse Stropkes ging worden. Het zag er in het eindspel allesbehalve goed uit: Een toreneindspel met twee pionnen in het verlies en zelf enkel de toren lijkt wat teveel van het goede? Gelukkig waren de pionnen van zijn tegenstander niet verbonden (f- & h-pion) en dat was volgens Pauwel Deblauwe theoretisch remise. Iets waar het aanwezige publiek serieuze twijfels over had, maar zie zij kregen ongelijk: Pauwel hield stand, speelde remise in zijn partij en zorgde voor een belangrijk punt in de degradatiestrijd. Wanneer we een blik op de stand werpen, lijken we mathematisch nog niet gered, maar dan moeten er in de andere partijen al enkele serieuze verrassingen te noteren vallen. Estaimpuis en Zottegem, de twee slechtst geplaatsten moeten nog tegen elkaar en dat gaat één of beiden de kop kosten...
Er was ook heel wat activiteit zaterdagnamiddag tijdens de clubcompetitie. Een verslag van uw reporter ter plaatse: In eerste werd Belgacem van het bord geveegd door een ontketende Kris Muylle. Kris was algauw een kwaliteit voorgekomen en infiltreerde in het vijandige kamp. Belgacem die de tijd nog niet had gehad om zijn stukken te ontwikkelen, betaalde hiervoor cash. Kris kwam doodleuk met zijn twee torens op de laatste rij postvatten en na enkele zetten was het uit. Louis had heel wat meer moeite met Herman. In een Slavische opening ging het gelijkopgaand tot Louis de beslissing kon forceren met een vrijpion op de a-lijn. Ondergetekende mocht het nog eens opnemen tegen Francky Deketelaere, ook wel de grote Houdini geheten, naar analogie met de legendarische ontsnappingskoning uit de 19de eeuw. Dit keer deed onze Houdini zijn naam alle eer aan, maar het moet gezegd hij kreeg hiervoor nogal veel hulp van zijn tegenstander. De partij ging lange tijd gelijk op tot Francky een pion kon snoepen van Peter, zijn plannetje bestond er waarschijnlijk in om met deze extra pion het eindspel in te gaan, want Francky begon de torens af te ruilen. De tweede torenruil was een blunder, want Peter kon dame halen, maar hij zag het niet en sloeg een pion terug, het promotieveld kon Francky nu wel op tijd dekken met zijn loper. Het eindspel met lopers en pionnen was nog altijd knalgewonnen voor ondergetekende, maar de vertoning die volgde deed de blundercontrole van Fritz gieren van het lachen. Peter verknoeide vakkundig zijn stelling en Francky geloofde er zowaar weer in. Gelukkig schoot Peter net op tijd wakker en kon alsnog remise uit de brand slepen, maar er zat zoveel meer in...
Ook in tweede was er een ontsnappingskoning actief. Hubert die op een gegeven ogenblik drie pionnen in het verlies stond, slaagde er toch nog in om met zijn actief paard een hopeloze situatie naar remise om te buigen. Geert Degezelle boekte dan weer een belangrijke zege tegen Marc Van Gysel in een Engelse battle, waarin Geerts vrijpionnen de doorslag gaven. Jan kende weinig problemen met Mario, die overweldigd werd in het eindspel. Guido boekte een makkelijke zege tegen Pieter na stukwinst in de opening. De ervaring van Salvatore haalde het dan weer van het jeugdig enthousiasme van Atef. Jos kende een baaldag tegen Ivo, na een prima uitgangspositie deed een moment van concentratieverlies de partij kantelen en weg was het punt.
Ook in derde werd er geknokt voor de puntjes. Dany haalde het probleemloos van Vardan en Philip werd voor een ondekbaar mat gezet in zijn nochtans goed gestarte match tegen René. Raf speelde wellicht zijn langste partij uit zijn al even lange schaakcarrière, maar ging uiteindelijk toch de boot in tegen Filip. De topper in derde was de interessante confrontatie tussen Robbert en Addie, oftewel (piep) jong tegen niet meer zo jong. Robbert die zich nu meer en meer opwerpt als dé te kloppen man kwam een kwaliteit voor, maar had minder pionnen in de finale. De schaakpartij eindigde nogal abrupt toen Adhemar zijn paard weg gaf...
Als uitsmijter nog een kort overzichtje van de kandidatenmatchen momenteel gespeeld in Moskou. Boeiend om volgen voor vele Torrewachters want er werd een kleine weddenschap opgezet onder de geïnteresseerde leden. Wie voor het grote geld ging en dat op Topalov, Nakamura en Svidler had gezet, zal dit op zijn buik kunnen schrijven want deze heren nemen de laatste drie plaatsen in in het voorlopige klassement. Ook Giri zal het volgens mij niet redden. Hij staat nu wel geen straat achter op de leiders (één schamel punt), maar de Nederlander is geen veelwinnaar en laat winnen nu noodzakelijk zijn om de uitdager van Carlsen te worden. De tegenstander van de wereldkampioen, die eind dit jaar in New York mag strijden voor de hoogste eer, zal dan ook uit een select kransje van vier spelers bestaande uit Caruana, Karjakin, Anand en Aronian komen. Anand verbaast weer eens vriend en vijand door op bijna vijftigjarige leeftijd nog steeds een rol van betekenis te spelen op topniveau. Stilletjes hopen we op een andere uitdager, wat jeugdig bloed zal misschien meer vuurwerk geven? Caruana lijkt ons een goede match of zal de ervaring van Aronian het doen? In de roddelpers circuleert veelvuldig de naam van Karjakin, die zou moeten winnen omdat hij de Russische nationaliteit heeft en omdat dit schaakgebeuren in Moskou plaatsgrijpt. De tijd dat de Russen het schaakgebeuren wereldwijd domineerden ligt al decennialang achter ons, dus deze complottheorie lijkt me compleet van de pot gerukt. Als Karjakin wint, dan zal dit zijn omdat hij het verdiend heeft. Maar misschien testen ze hem achteraf best wel nog eens op meldonium, een verboden middel dat heden ten dage populair is bij Russische sporters? Nog vier ronden en we weten wie Magnus Carlsen in de ogen mag kijken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten