De Rus Sergej Karjakin heeft het kandidatentornooi dat gespeeld werd in de Russische hoofdstad Moskou gewonnen dankzij een prachtzege in de allerlaatste ronde tegen zijn enige nog overgebleven rivaal de Italo-Amerikaan Caruana. Deze tornooiwinst verleent hem het recht om in november in New York te strijden voor de wereldtitel tegen regerend wereldkampioen de Noor Magnus Carlsen. Caruana stond onder zware druk, want hij moest winnen om zeker te zijn van tornooiwinst. Een remise volstond ook, maar dan moest Anand zijn partij tegen Svidler wel succesvol afsluiten. Om zijn kansen gaaf te houden bracht Caruana dan ook een Siciliaan op de mat, meer bepaald de Rauzervariant. Karjakin was niet onder de indruk. Toen Caruana een risicootje nam en voor de zege ging, antwoordde de jonge Rus met een knap torenoffer en haalde de winst overtuigend binnen! Het wordt in november dus Karjakin versus Carlsen. Of hij in staat zal zijn om Carlsen iets in de weg te leggen, daar twijfelen de meeste waarnemers aan. Het is nu aan Karjakin zelf om hun ongelijk aan te tonen! Caruana eindigt met zijn nederlaag nog net voor Anand, die knap derde wordt. Wellicht was dit voor de Indiër de allerlaatste keer dat hij aan een kandidatentornooi deelnam? Giri, die zoals ik al meer heb geschreven in deze blog geen veelwinnaar is, speelde in al zijn partijen remise en dat is ook een prestatie...
Op Stille Zaterdag, de zaterdag voor Pasen, was er weer heel wat animo in het lokaal van de Torrewachters. Elf partijen kenden winnaars en/of verliezers. Een overzicht van de gespeelde partijen:
In eerste keken de 'dikke' schaakvrienden Herman en Didier elkaar in de ogen. Het ging lange tijd gelijk op, tot Herman met open ogen in een valletje trapte. Didier liet toe dat Herman zijn dame sloeg met schaak (!), Herman ging hier gretig op in, maar Didier had natuurlijk verder gekeken en zag het tactische grapje 'The Windmill' op het bord komen. Herman gaf direct op, misschien iets te vroeg, want hij kon nog ontsnappen en de schade enigszins beperken. Voor wie het hoort donderen in Keulen als ik het over 'The Windmill' heb, hier kun je een leuk YouTube-filmpje vinden die alles haarfijn uitlegt: The Windmill . Bernard kreeg de taaie Ben voorgeschoteld. Hij speelde wat passief, aarzelde wat om zijn loper te ruilen en kwam een pion in het nadeel. Ben speelde het mooi uit en dankte Bernard voor het vroege paasgeschenk. Sander had heel wat meer werk met de al even stugge Pauwel. Toen het spel eindelijk definitief keerde in Sanders voordeel, begon Pauwel stukken te offeren om met eeuwig schaak alsnog een half punt uit de brand te sleuren. Het lukte net niet en de rest was een koud kunstje voor de leider. Louis leek heel wat haast te hebben tegen Belgacem, in geen tijd werd de verdediging voor de koning weggeblazen. Dat wordt een makkie denk je dan? Neen hoor, de aanval stokte en Louis moest nog hard werken om in het finale pionneneindspel de volle buit binnen te halen...
In tweede stond 'the battle van de ongeslagenen' oftewel Hubert tegen Geert op het programma. Het ging lange tijd gelijk op tot Hubert zijn dame voor een loper moest geven. Weg was Huberts status van onoverwinnelijke en nu behoort ook Geert tot het kransje van de kanshebbers op de titel. Pieter mocht het opnemen tegen Atef, maar die laatste kwam eigenlijk nooit in het stuk voor, wellicht omdat hij iets te snel speelt? Die jeugdige onbezonnenheid toch! Guido en Mario speelden een leuke pot schaak. In de opening gingen beiden ervoor en dat resulteerde in een nogal ongewoon eindspel van toren tegen een rist pionnen. Mario kwam uiteindelijk tot de conclusie dat zelfs de sterkste toren niet bestand is tegen een leger pionnen en gaf op.
Ook in derde lieten ze zich niet onbetuigd, daar stond de topper tussen Robbert en Filip op de kalender. Het werd een mooie partij waarin het jeugdig enthousiasme het moest afleggen tegen jarenlange ervaring. De Orang Oetan van Filip nekte Robbert, die nu waarschijnlijk nooit meer de aapjes gaat voeren in de Zoo? Mathematisch kan de titel nog voor onze jonge duivel, want het seizoen is nog lang, maar hij heeft wel nog enkele harde noten om te kraken. Piero had dan weer geen probleem om Raf de baas te blijven en Adhemar moest na een lang gevecht zijn meerdere erkennen in Dany, toen hij zijn loper blunderde in het eindspel.
In De Toren van Roeselare kon Peter zijn laatste partij in het tornooi winnend afsluiten dankzij een zege tegen Marc Segaert.
Als afsluiter eens geen afsluiter maar een tip:
Ik krijg soms de opmerking dat de lettergrootte van de tekst op deze blog nogal aan de kleine kant is. Dat klopt, dat geef ik grif toe. Ik heb al geëxperimenteerd met grotere en andere lettertypes, maar het resultaat was niet bevredigend. Daarom deze tip: De lettergrootte kan je zelf aanpassen door de CTRL-toets en de + toets of de - toets, al naargelang je de tekst groter of kleiner wenst, in te drukken. Voor de computeranalfabeten: de CTRL-toets staat linksonder op het toetsenbord en de andere vind je rechtsboven het klavier. Veel (hernieuwd) leesplezier!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten