Het interclubseizoen 2015-2016 behoort definitief tot de geschiedenisboeken. Het was een jaar waarin we héél langzaam op dreef kwamen en een archieslechte heenronde speelden met een allerlaatste stek als beloning in het klassement met de jaarwisseling. Toen het vijf voor twaalf was schoot iedereen wakker en werd niet meer verloren. Ook de elfde en laatste ronde tegen de tweede ploeg van Wachtebeke werd gewonnen. Een overzicht van uw confrater ter plaatse, die nog eens meespeelde op het zesde bord en beter bij moeder was thuis gebleven...
Peter Degrieck mocht het opnemen tegen Koen Dhuyvetter en er kwam Schots Gambiet op het bord. Altijd het proberen waard om een tegenstander die niet bekend is met deze opening te verrassen. Na enkele zetten werd echter duidelijk dat Koen deze openingstheorie goed kende. Er werden wat stukken uitgewisseld en veel was er nog niet aan de hand tot ondergetekende vreselijk blunderde met f3 om een in het centrum geposteerd paard terug naar zijn stal te jagen. Mijn paardenfobie zou me zuur opbreken: De dame kwam binnen met schaak en de koning mocht op de loop. Deze 'run for life' eindigde enkele zetten later in een matstelling en de man van Wachtebeke kon vieren. Peter had zijn terugkeer in de interclub ongetwijfeld anders voorgesteld? Gelukkig deed Pauwel Deblauwe op het vierde bord het een stuk beter. Na een gelijk opgaande partij, waarin onze Torrewachter zijn stukken richting vijandelijke koning had gestuurd, werd het sein gegeven voor een verschroeiende aanval. De stelling van zijn rivaal daverde op zijn grondvesten en na een verkeerde verdedigingszet, zeg maar een blunder, kon Pauwel met een paardoffer de stelling openrijten en het eerste punt binnenhalen. Intussen was ook Martijn Maddens aan de winnende hand na goed verdedigen op enkele incorrecte offers van zijn tegenstander, die eerst een paar pionnen en vervolgens een stuk had geofferd. Toen ook een tweede stuk verloren ging, gaf het eerste bord van Wachtebeke op. Halfweg was het twee tegen één in ons voordeel en ook Bertje Feys ontgoochelde niet. Na een behoorlijke opening was het eventjes zoeken naar het juiste plan en toen dat uiteindelijk werd gevonden, werd zijn Nederlandse tegenstander puntenloos terug over de Moerdijk gestuurd na een knappe aanval met loper en dameoffer. Met deze zege van Bert haalden we minstens een punt binnen en ook bij Fabio zag het er prima uit. Ons derde bord had het in de openingsfase nochtans niet onder de markt. Bij een wilde pionbestorming op zijn koningsstelling moest Fabs al zijn verdedigende capaciteiten boven halen om niet kopje onder te gaan. De Wachtebekenaar kwam niet ongeschonden uit de strijd, hij had er namelijk een pionnetje bij ingeschoten. Toen Fabio in een voor hem betere stelling remise voorstelde, aarzelde hij dan ook geen seconde. Dan was er nog Herman, de nestor van de bende, die in de openingsfase een pionnetje offerde voor initiatief. Die pion zag Herman nooit meer terug en enig voordeel leek hij ook al niet te hebben. Hij probeerde wel, maar zijn rivaal doorzag zijn plan en toen in het eindspel de zware stukken werden geruild, kwam een verloren pionneneindspel op de mat en gaf Herman op, wat een eindstand van 2.5-3.5 opleverde en een zesde plaats in het eindklassement. Niet slecht voor ons Mandeljongens. Waregem werd afgetekend kampioen in onze reeks voor Ieper en Landegem.
Het seizoen loopt op zijn einde, maar dat wil niet zeggen dat er geen elektriciteit in het lokaal ging, bijwijlen was het zelfs hoogspanning zowel op als naast het bord, maar dat gaan we wijten aan de opkomende lentehormonen zeker?
In eerste gaven Franky en Kris elkaar partij en het werd zoals wel meer met Kris een vluggertje. Toen ik een blik op hun partij wierp was de linkerkant gezien vanuit het standpunt van wit (Franky) behoorlijk leeg, alles leek afgeruild en toen sprak Kris de nu al legendarische woorden: "Mag ik hier nog lang rokeren?" ? Jawel, dat mocht schaaktechnisch gezien en waarom dat werd in de volgende twee-zet-combinatie pijnlijk duidelijk. Kris ruilde eerst zijn paard en speelde vervolgens de lange rokade. Franky stond schaak, maar wat veel erger was, dat was het feit dat zijn toren verloren ging. Een combinatie uit de boekskes en Franky gaf onmiddellijk op. Peter hield het een stuk langer uit tegen Herman, maar ging finaal toch de boot in na een leuke pot schaak, waarin een pionoffer en een voortijdige aanval van eerstgenoemde op niets uitdraaiden, maar wel stukwinst opleverde voor Herman. Het eindspel was er ééntje van 2 torens + pionnen tegen toren en loperpaar + pionnen. Herman kon na lang zwoegen uiteindelijk de beslissing forceren met pionpromotie.
In tweede klasse maakte Hubert gehakt van tegenstander Mario: Het pionneneindspel met vier extra pionnen was niet echt moeilijk voor Hubie. In derde blijft Robbert de show stelen, dit keer werd Raf van het bord geknikkerd door onze jonge belofte. René won makkelijk van Guy, die een gratis schaaklesje kreeg. De battle tussen de boezemvrienden Dany en Philippe begon gelijkopgaand en eindigde nogal abrupt toen laatstgenoemde zijn paard in liet staan...
Volgende week is het terug inhalen geblazen. Voor alle duidelijkheid dit nog: Wie wil inhalen MOET in de eerste plaats afspreken met zijn tegenstander, waar (bij voorkeur in het lokaal) en wanneer de match zal ingehaald worden. In de tweede plaats breng je iemand van de tornooileiding (Bernard, Jan of Jos) op de hoogte. Afspreken doe je best telefonisch of in het lokaal. Mailen is gevaarlijker, dan vraag je best voor alle zekerheid een bevestigingsmail.
De kalender die je terugvindt op de site is louter bedoeld als geheugensteuntje om te weten wat nog moet ingehaald worden. Het is zeker geen vastgelegde datum om je partij in te halen. Ook hier geldt de gouden regel dat je MOET afspreken met je tegenstander om in te halen. Alvast veel succes en tot inhaals...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten