Robbert speelt zijn allereerste Interclubpartij
Zondag laatstleden werd met twee knappe thuisoverwinningen het nieuwe interclubseizoen op de meest ideale wijze ingezet. De ambities voor beide teams zijn duidelijk: Beter doen dan vorig jaar! Met een vierde (Roeselare 1) en een net niet promotie na een thriller tegen Estaimpuis (Roeselare 2) wordt de lat dit jaar op olympische hoogte gelegd. Misschien wat voorbarig, maar niet alle dromen zijn bedrog...
Roeselare 1 kreeg meteen een zware brok schaak te verwerken. Landegem 1 was één van de weinige teams waartegen het vorig jaar de boot inging. De nederlaag was weliswaar nipt, de motivatie dit jaar om deze Oost-Vlamingen terug te pakken was des te groter. Landegem werd onverwacht en met een stevig pak voor de broek terug huiswaarts gestuurd. Een kort overzichtje van de feiten...
Didier Dalschaert haalde het allereerste punt voor Roeselare binnen. In een Grand Prix-Attack verslikte tegenstandster Sarah Snoeck zich in b3. Didier kon oogsten met stukwinst of een extra kwaliteit en de Landegemse deerne gaf meteen op. Didier kwam een verdieping lager meteen terug op krachten met een zakje chips en een glaasje Rodenbach. Hier kreeg hij niet veel later het gezelschap van Fabio die zijn eerste match kon remiseren na een niet zo makkelijk begin waarin zijn 'witte' rivaal de betere stelling had dankzij zijn zwartveldige superloper. De tactiek van onze Torrewachter bestond er natuurlijk in om dat sterke stuk af te ruilen. Wit kon dit alleen verhinderen door zetherhaling en zo kwamen beide spelers uit op een gelijkspel. Bernard op bord vijf kende een naar eigen zeggen rustige namiddag, toen zijn Landegemse opponent al na vier zetten een openingsfout maakte. Burny kreeg het initiatief en kon afwikkelen naar winst en misschien nog belangrijker voor hem: de finale volgen op TV van het WK Wielrennen. Bertje Feys bulkte van de adrenaline en kwam beter uit de opening. Even later stonden de bordjes terug gelijk en nam zwart succesvol over. Bert was dan ook niet weinig verbaasd dat enkele zetten verder zijn remisevoorstel werd aanvaard. Intussen was de strijd op de topborden in een beslissende fase getreden. Martijn Maddens op bord één kon via een truukje (van de foor?) dreigen met pionwinst. Xavier Goossens duidelijk niet van gisteren reageerde met enkele stukoffers. Onze Torrewachter hield het hoofd koel en toen het stof op het slagveld was gaan liggen had hij twee paarden en een toren voor een dame. Xavier gaf op en hiermee was de teamzege binnen. Michiel kon die nog verder aandikken en dat deed hij in een Koningsindische Aanval waar de jongeman uit Landegem iets minder kaas van had gegeten, m.a.w. hij kwam slecht uit de opening. De stukken van Michiel en dan vooral zijn paarden bleken 'berensterk'. De druk wordt verder opgevoerd en wit geeft op na veertig zetten. Schaken kan (soms) simpel zijn. Finaal wezen de bordjes 5-1 aan en dat is niet slecht voor deze eersteling van het kersverse seizoen.
Roeselare twee mocht vol aan de bak tegen het Gentse KGSRL 8 (!). Waar halen die gasten toch al die spelers? Op bord twee mocht ondergetekende zijn duivels ontbinden tegen Vincent Dooms. Het werd een Siciliaanse pot schaak, waarin veel geruild werd, wat uiteindelijk resulteerde in een vroeg eindspel met aanvankelijk de betere kansen voor de witspeler. Hij nam die niet en de partij verzandde in remise. Herman de 'Verschrikkelijke' pakte zijn tegenstander van meet af aan bij de keel en loste zijn greep niet meer. Een monsterlijk groot centrum vormde de basis van een dodelijke aanval (loper en dame) met mat of zwaar stukverlies als consequenties. Benjamin Robbert debuteerde in de Interclub op bord vier. Hij begon goed en kon algauw een pion snoepen van zijn rivaal. Zijn aandacht verslapte wat en zijn vroegtijdige aanval werd sterk beantwoord door de Gentenaar, die met eeuwig schaak naar remise afwikkelde. Robbert had wellicht op meer gehoopt, maar dat was allemaal zo erg nog niet, minder leuk is het als ze je met je wilde haren voor een meisje aanzien... Erik Claessens zat al vroeg op rozen toen zijn tegenstander in de opening zijn paard blunderde. Tegen beter weten in speelde hij verder. Het finale eindspel met loper + dame tegen dame werd zonder probleem door Erik omgezet in een volledig punt. De eindstand werd dan ook 3-1 in het voordeel van Roeselare. Beide ploegen zijn schitterend begonnen aan het nieuwe schaakjaar: Duidelijke zeges en geen enkele persoonlijke nederlaag. Meer moet dat niet zijn...
Zaterdagnamiddag werd de tweede ronde van de Roeselaarse competitie betwist. Een overzichtje in vogelvlucht:
Jan Selschotter kwam behoorlijk goed uit de opening, maar beukte zich vervolgens suf op de betonnen muur opgeworpen door Ben De Cat. Jan wilde iets te graag doorbreken en verwaarloosde zijn verdediging met als gevolg een pijnlijke penetratie van de dame op de andere vleugel met winst. Kris Muylle schaakt ook dit jaar sneller dan zijn schaduw. In zijn match tegen Bernard stond op het einde van zijn wedstrijd de klok op 1:28. Voor de niet-ingewijden: Men begint met 1:30 en per zet komen er 30 seconden bij. Fenomenaal dus en vooral als je weet dat hij ook nog het volle punt pakte. Jorit die een stuk (loper) was kwijtgeraakt in het eindspel kroop door het oog van de naald in zijn partij met Louis toen hij met eeuwig schaak alsnog een halfje kon binnenhalen. De partij tussen Herman Ottevaere en Guido Vancoillie eindigde met een anti-climax toen Guido zijn vlag viel in een iets betere stelling voor Herman. De partij tussen Peter en Francky eindigde op een terechte remise. Ondergetekende had weliswaar voortdurend het initiatief, maar onze papegaaienvriend vond steeds de juiste zetten en daar kom je als aanvaller ook niet ver mee.
In tweede ging het razendsnel tussen Stijn en Filip toen die laatste nogal ongelukkig zijn dame liet insluiten. Mario haalde het uiteindelijk van Pieter na een gelijklopende wedstrijd. Toen Mario het initiatief nam en Pieter eerder slapjes verdedigde kon eerstgenoemde het punt bijschrijven naast zijn naam. Hubert Gryson en Marc Van Gysel deelden de punten in een Stonewall-opstelling. De druk op de damevleugel van Diederik Wydooghe loonde uiteindelijk toen Eric Wydaeghe met een paardvork de dame van Diederik veroverde. Belgacem en Dany rookten al snel de vredespijp na enkele Philidorachtige constructies. De ervaring (?) van Philippe Maddens haalde het uiteindelijk van het jeugdig enthousiasme van Frederique Lievens. Het kan natuurlijk ook Philippes pionnenmeerderheid geweest zijn. Ook in de match tussen Jos en Erik speelde een pionnenmeerderheid een beslissende rol. Hier was het Jos die aan het langste eind trok. De laatste partij in tweede was er ook ééntje die op een anti-climax eindigde: René stond een kwaliteit voor tegen Adhemar en had de beste papieren voor winst, maar hij blunderde dan jammerlijk zijn toren weg en hij kon de boeken dichtdoen...
Ondertussen zijn ze op de Wereldcup schaken in het Georgische Tbilisi bezig aan de finale. Deze wordt betwist tussen de Chinees Ding Liren en de Armeniër Levon Aronian. Het tot nu toe zeer spannende verloop met wisselende kansen gaat ongetwijfeld leiden naar een nagelbijtende ontknoping? Alles is live te volgen op de officiële site van het tornooi: Tbilisi 2017 . Een volgende keer meer...
Roeselare 1 kreeg meteen een zware brok schaak te verwerken. Landegem 1 was één van de weinige teams waartegen het vorig jaar de boot inging. De nederlaag was weliswaar nipt, de motivatie dit jaar om deze Oost-Vlamingen terug te pakken was des te groter. Landegem werd onverwacht en met een stevig pak voor de broek terug huiswaarts gestuurd. Een kort overzichtje van de feiten...
Didier Dalschaert haalde het allereerste punt voor Roeselare binnen. In een Grand Prix-Attack verslikte tegenstandster Sarah Snoeck zich in b3. Didier kon oogsten met stukwinst of een extra kwaliteit en de Landegemse deerne gaf meteen op. Didier kwam een verdieping lager meteen terug op krachten met een zakje chips en een glaasje Rodenbach. Hier kreeg hij niet veel later het gezelschap van Fabio die zijn eerste match kon remiseren na een niet zo makkelijk begin waarin zijn 'witte' rivaal de betere stelling had dankzij zijn zwartveldige superloper. De tactiek van onze Torrewachter bestond er natuurlijk in om dat sterke stuk af te ruilen. Wit kon dit alleen verhinderen door zetherhaling en zo kwamen beide spelers uit op een gelijkspel. Bernard op bord vijf kende een naar eigen zeggen rustige namiddag, toen zijn Landegemse opponent al na vier zetten een openingsfout maakte. Burny kreeg het initiatief en kon afwikkelen naar winst en misschien nog belangrijker voor hem: de finale volgen op TV van het WK Wielrennen. Bertje Feys bulkte van de adrenaline en kwam beter uit de opening. Even later stonden de bordjes terug gelijk en nam zwart succesvol over. Bert was dan ook niet weinig verbaasd dat enkele zetten verder zijn remisevoorstel werd aanvaard. Intussen was de strijd op de topborden in een beslissende fase getreden. Martijn Maddens op bord één kon via een truukje (van de foor?) dreigen met pionwinst. Xavier Goossens duidelijk niet van gisteren reageerde met enkele stukoffers. Onze Torrewachter hield het hoofd koel en toen het stof op het slagveld was gaan liggen had hij twee paarden en een toren voor een dame. Xavier gaf op en hiermee was de teamzege binnen. Michiel kon die nog verder aandikken en dat deed hij in een Koningsindische Aanval waar de jongeman uit Landegem iets minder kaas van had gegeten, m.a.w. hij kwam slecht uit de opening. De stukken van Michiel en dan vooral zijn paarden bleken 'berensterk'. De druk wordt verder opgevoerd en wit geeft op na veertig zetten. Schaken kan (soms) simpel zijn. Finaal wezen de bordjes 5-1 aan en dat is niet slecht voor deze eersteling van het kersverse seizoen.
Roeselare twee mocht vol aan de bak tegen het Gentse KGSRL 8 (!). Waar halen die gasten toch al die spelers? Op bord twee mocht ondergetekende zijn duivels ontbinden tegen Vincent Dooms. Het werd een Siciliaanse pot schaak, waarin veel geruild werd, wat uiteindelijk resulteerde in een vroeg eindspel met aanvankelijk de betere kansen voor de witspeler. Hij nam die niet en de partij verzandde in remise. Herman de 'Verschrikkelijke' pakte zijn tegenstander van meet af aan bij de keel en loste zijn greep niet meer. Een monsterlijk groot centrum vormde de basis van een dodelijke aanval (loper en dame) met mat of zwaar stukverlies als consequenties. Benjamin Robbert debuteerde in de Interclub op bord vier. Hij begon goed en kon algauw een pion snoepen van zijn rivaal. Zijn aandacht verslapte wat en zijn vroegtijdige aanval werd sterk beantwoord door de Gentenaar, die met eeuwig schaak naar remise afwikkelde. Robbert had wellicht op meer gehoopt, maar dat was allemaal zo erg nog niet, minder leuk is het als ze je met je wilde haren voor een meisje aanzien... Erik Claessens zat al vroeg op rozen toen zijn tegenstander in de opening zijn paard blunderde. Tegen beter weten in speelde hij verder. Het finale eindspel met loper + dame tegen dame werd zonder probleem door Erik omgezet in een volledig punt. De eindstand werd dan ook 3-1 in het voordeel van Roeselare. Beide ploegen zijn schitterend begonnen aan het nieuwe schaakjaar: Duidelijke zeges en geen enkele persoonlijke nederlaag. Meer moet dat niet zijn...
Zaterdagnamiddag werd de tweede ronde van de Roeselaarse competitie betwist. Een overzichtje in vogelvlucht:
Jan Selschotter kwam behoorlijk goed uit de opening, maar beukte zich vervolgens suf op de betonnen muur opgeworpen door Ben De Cat. Jan wilde iets te graag doorbreken en verwaarloosde zijn verdediging met als gevolg een pijnlijke penetratie van de dame op de andere vleugel met winst. Kris Muylle schaakt ook dit jaar sneller dan zijn schaduw. In zijn match tegen Bernard stond op het einde van zijn wedstrijd de klok op 1:28. Voor de niet-ingewijden: Men begint met 1:30 en per zet komen er 30 seconden bij. Fenomenaal dus en vooral als je weet dat hij ook nog het volle punt pakte. Jorit die een stuk (loper) was kwijtgeraakt in het eindspel kroop door het oog van de naald in zijn partij met Louis toen hij met eeuwig schaak alsnog een halfje kon binnenhalen. De partij tussen Herman Ottevaere en Guido Vancoillie eindigde met een anti-climax toen Guido zijn vlag viel in een iets betere stelling voor Herman. De partij tussen Peter en Francky eindigde op een terechte remise. Ondergetekende had weliswaar voortdurend het initiatief, maar onze papegaaienvriend vond steeds de juiste zetten en daar kom je als aanvaller ook niet ver mee.
In tweede ging het razendsnel tussen Stijn en Filip toen die laatste nogal ongelukkig zijn dame liet insluiten. Mario haalde het uiteindelijk van Pieter na een gelijklopende wedstrijd. Toen Mario het initiatief nam en Pieter eerder slapjes verdedigde kon eerstgenoemde het punt bijschrijven naast zijn naam. Hubert Gryson en Marc Van Gysel deelden de punten in een Stonewall-opstelling. De druk op de damevleugel van Diederik Wydooghe loonde uiteindelijk toen Eric Wydaeghe met een paardvork de dame van Diederik veroverde. Belgacem en Dany rookten al snel de vredespijp na enkele Philidorachtige constructies. De ervaring (?) van Philippe Maddens haalde het uiteindelijk van het jeugdig enthousiasme van Frederique Lievens. Het kan natuurlijk ook Philippes pionnenmeerderheid geweest zijn. Ook in de match tussen Jos en Erik speelde een pionnenmeerderheid een beslissende rol. Hier was het Jos die aan het langste eind trok. De laatste partij in tweede was er ook ééntje die op een anti-climax eindigde: René stond een kwaliteit voor tegen Adhemar en had de beste papieren voor winst, maar hij blunderde dan jammerlijk zijn toren weg en hij kon de boeken dichtdoen...
Ondertussen zijn ze op de Wereldcup schaken in het Georgische Tbilisi bezig aan de finale. Deze wordt betwist tussen de Chinees Ding Liren en de Armeniër Levon Aronian. Het tot nu toe zeer spannende verloop met wisselende kansen gaat ongetwijfeld leiden naar een nagelbijtende ontknoping? Alles is live te volgen op de officiële site van het tornooi: Tbilisi 2017 . Een volgende keer meer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten