De nationale interclubs staan opnieuw op de schaakkalender. Dit jaar is Roeselare opnieuw met twee ploegen van de partij: Eentje in derde A, die normaal een probleemloos seizoen moet kennen en een ander ploegske in vijfde J, dat misschien (voorzichtig) naar boven mag kijken? De kalendermaker had alvast voor een knallende start gezorgd door twee titelfavorieten richting Roeselare te sturen.
Roeselare 1 mocht het opnemen tegen Wachtebeke 2 een team dat bestond uit een allegaartje van Hollanders aangevuld met een aangespoelde Fransman en een verloren gelopen Belg? Deze mix van (wellicht?) verschillende stijlen bleek een wonderrecept voor een zekere teamoverwinning, want onze jongens werden koudweg ingeblikt met 1,5-4,5. Een korte treurzang van de feiten beginnende bij ons hoogste bord. Onze Candidiate Master Martijn Maddens deed zijn titel alle eer aan door voor de enige zege te zorgen. In een saaie Alapin verloor zijn rivaal veel tijd en verkeerde hij al vanaf zet 20 in een nijpende tijdnood. Aanvankelijk ging de man van Wachtebeke uitstekend om met de stress en verdedigde hij prima. Toen hij net voor de tijdscontrole toch een pion verloor, gaf hij in een waarschijnlijk (?) 'houdbare' stelling op. Bert kende zijn dagje niet tegen een Noorderbuur van 2200 ELO, gaandeweg verloor hij het initiatief, liet enkele remisekansen onbenut en na een blunder mocht zijn koning zich te rusten leggen. Dat was voor Bertje Feys de eerste nederlaag na meer dan twintig partijen en dat smaakte ontzettend zuur... Derde bordspeler Michiel Bleys toverde een vreemde opening op het bord, waarin zijn Hollandse gelegenheidsvriend Sven zich aanvankelijk verslikte. Langzaamaan kwam hij echter terug in de wedstrijd om het in het eindspel over te nemen door de slechte pionstructuur van Michiel af te straffen. Fabio op bord vier dikte het puntentotaal van Roeselare lichtjes aan door te remiseren tegen alweer een Hollander, die ruim 200 ELO sterker was op de schaal van dinges, ELO zeker? Fabios geïsoleerde pion die waarschijnlijk geen lang leven beschoren was, werd door de meester vakkundig geofferd om initiatief te verkrijgen. De computer was achteraf niet te spreken over deze zet, maar het lukte tijdens de partij wonderwel. Fabs veroverde zijn offerpion terug en kwam er zelfs ééntje voor. Winst bleek er helaas niet in te zitten en de vredespijp werd gerookt. In een Skandinaviër verloor Didier Dalschaert een pion in de opening en na geruil van stukken verdween nog één van zijn soldaatjes in de doos. Ook ons vijfde bord ging dus de boot in. Wat kon Bernard nog? Ook hij had het niet getroffen met een 200 Elo sterkere rivaal voor zijn neus. Na een nochtans prima gespeelde opening onderschatte hij een koningsaanval en schoot er een pion bij in. Het eindspel bleek hopeloos toen 2 verbonden vrijpionnen onhoudbaar oprukten richting promotie.
Dat maakt een eindstand van 1.5-4.5, niet bepaald een droomstart, maar de pijn wordt enigszins verzacht door het feit dat dit de (op papier) sterkste tegenstander (2093 ELO!) uit de reeks was...
Ook de tweede ploeg mocht op de eerste speeldag direct volle bak aan de slag tegen één van de drie (!) Brugse ploegen die onze reeks rijk is. KBSK 4 is in onze groep het sterkste team op papier en één van de titelfavorieten in onze reeks. Geert Degezelle, een Kortrijkse huurling, die ons dit jaar komt versterken in de interclub keek al meteen de sympathieke Jonny Rogiers in de ogen. Geert bleek wat onder de indruk, want in een soort Hollands-Engels zag hij spoken en pareerde een dreiging die er eigenlijk geen was. Jonny buitte deze blunder genadeloos uit en na een mooi loperoffer werd Geert mat gezet in 20 zetten. Herman kreeg op bord twee de ons allen bekende (of is het beruchte?) Francky Deketelaere voor zich. In een gelijkopgaande partij kwam Herman eerst een pion voor, maar hij verloor hem kort nadien. Beide schakers belandden in een eindspel met de iets betere stelling voor Francky. Helaas voor deze laatste kostte een blunder hem de partij en uiteraard een felbevochten punt. Peter, die zijn eerste partij speelde voor Roeselare dit seizoen, nam in een Siciliaan, het initiatief over in het middenspel en bestookte de koningsstelling van zijn opponent. Een loperoffer klaarde de klus en Pol Jacobus werd matgezet. Het gelijkspel voor de ploeg was hiermee een certitude. Of het meer zou worden lag in de handen van Dany, die een puike partij aan het spelen was tegen Luka. Het eindspel werd aangevat in een materieel gelijke stelling. Luka bleek iets meer ervaring te hebben in deze stressy finale en kon een pion slaan. Hij nam nu over en Dany die in zugzwang kwam, moest plaats ruimen en kon de pionpromotie niet meer stoppen. Het werd 2-2 en daar zijn we uiteraard heel tevreden mee, vooraf had iedereen zonder uitzondering voor deze score getekend...
*Als uitsmijter nog de uitslagen van de zaterdagse Roeselaarse competitie, enkel de resultaten dus bij afwezigheid van een verslagje.
1ste Klasse: Francky-Francis 0-1, Ben-Geert 1-0, Bernard-Herman 1/2, Jan-Kris 0-1 en Guido-Louis 1-0 (!).
2de Klasse A: Erik-Renaat 1-0, Robbert-Pieter 1/2, René-Frederique 1-0, Tom-Adhemar 1-0 en David -Belgacem 0-1.
2de Klasse B: Jos-Eric 1-0, Dany-Marc VG 1/2, Philip-Stijn 0-1, Arthur-Mario 0-1, Marc VG-Philip 1-0.
*Vergeet niet in te schrijven voor het grote kampioenenbal van zaterdag 15 oktober in Taverne De Kleiputten te Roeselare. Ondergetekende moet er ook nog werk van maken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten