woensdag 15 maart 2017

In Flanders Fields the poppies blow...



'In Flanders Fields' is het beroemde gedicht van de Canadese arts en dichter John McCrae over de slagvelden van Ieper en wijde omgeving tijdens Wereldoorlog I. Zondag laatstleden mocht de Roeselaarse schaakcavalerie het opnemen tegen de Ieperse schaakinfanterie zo'n honderd jaar na het verschijnen van het gedicht. Hieronder een heldhaftig verslag van de heroïsche strijd samengesteld aan de hand van talloze brieven en dagboeken gevonden op het veld van eer...

Eerste majoor Martijn Maddens werd door tegenstander Regis Segers via Pf3 en b3 in een zeer rustige positionele stelling gedwongen. Het jeugdig enthousiasme van de eerder tactisch onderlegde Martijn vloekt met dit soort van 'schuifstellingen'. Regis die voortdurend flirtte met de tijdslimiet sleepte zonder het minste probleem remise uit de wacht. Tijdens de analyse achteraf ontdekten de twee kompanen dat Regis een winstvariant over het hoofd had gezien.
Tweede luitenant Bert Feys had de sterkte van de vijand verkeerdelijk ingeschat met als gevolg dat de speldenprikken uitgedeeld tijdens de opening hem een mindere positie opleverden. Een poging om vrede te sluiten werd met krachtige stem afgewezen door de Ieperling. Een weigering waar hij even later spijt van zou krijgen en die hem in het middenspel een stuk en een belangrijk punt zouden kostten.
Derde kapitein Michiel Bleys keek recht in het vizier van dubbelspion Francis Cottegnie. Op zaterdag spelen in Roeselare en de zondag overlopen naar Ieper zijn praktijken die niet ongestraft kunnen blijven. Michiel die zich met 'zwart' had gecamoufleerd kwam goed uit een niet-theoretische opening. Francis, die nogal uitdagend niet rokeerde, lanceert een blitzkrieg op de koningsstelling van Michiel. Die laatste reageert met een centrale tegenaanval. In een onoverzichtelijke wilde opstelling missen beide militairen de winnende doorbraak. Uiteindelijk moet Francis een kwaliteit geven om mat te voorkomen en hij geeft zich dan ook gewonnen.
Admiraal Fabio Petralia was achteraf ontgoocheld toen hij zijn opdracht de Ieperlee te veroveren op de vijand niet tot een goed einde had gebracht. In een gelijkopgaande zeeslag zorgde Fabio voor voortdurende druk op de zwarte oorlogsvloot en kreeg hij zijn twee torens op de d-lijn. Zwart moest geduldig schuiven met zijn manschappen in een moeilijk te hanteren stelling. Admiraal 'Fabs', zoals zijn matrozen hem wel eens noemen, kreeg geen vat op de gebeurtenissen en stelde voor de veiligheid van het ganse team remise voor, wat zonder aarzelen door zijn rivaal werd aanvaard.
Sergeant Didier Dalschaert, waarvan het verlof vooraf was ingetrokken, speelde begrijpelijk niet geconcentreerd en nogal overhaast. Een wilde combinatie in het middenspel leverde niet het gewenste materiële resultaat op: toren + 3 pionnen versus drie lichte stukken, de loopgravenoorlog kon beginnen. Didier stond eerder machteloos tegen een goed verdedigde stelling van zijn opponent te beuken en moest lijdzaam toezien hoe de Ieperse stukken op de damevleugel oprukten. Een verkeerdelijk doorschuiven van een pion laat de vijand toe om met zijn paarden, toren en dame de genadeslag toe te dienen. De opgelopen fysieke en mentale schade werd achteraf in de infirmerie 'hersteld' met Patersbier van Watou.
Mijnenveger Bernard Logie, ook wel de charmeur van het team, verleidde rivale Sofie Hüttl tot het dansen van een Weense wals. Na enkele danspasjes kon de arme Ieperlinge het Noorden niet meer onderscheiden van het Zuiden en zwalpte ze besluiteloos over het schaakbord. De verdediging van haar koning verwaarloosde ze jammerlijk en na het openen van de f-lijn werd haar dat fataal. Twee 'soldaatjes' gingen in de doos en toen ze ook nog een kwaliteit verloor was het uit.

Intussen was een tweede Roeselaars team bezig met het innemen van een belangrijk strategisch bruggenhoofd in de buurt van de Ieperse Vestingen.
Commandant en tevens aanvoerder van dit kamikazeteam Pauwel Deblauwe verraste de vijand volkomen door met de hoofdvariant van de Siciliaanse Najdorf op de proppen te komen.  Twee pionnen gingen compensatieloos verloren in de opening. Het strategisch vernuft van onze commandant offerde vervolgens een pion terug en toverde daardoor een mat in vijf op het bord. Een klusje dat hij uiteindelijk probleemloos klaarde dankzij zijn jarenlange ervaring op het slagveld.
Tweede adjudant Geert Degezelle had een taaie klant aan Bart Devolder. Het tactisch plan dat de avond voor de veldslag werd besproken in de tent van de commandant bleek voldoende voor een duurzaam voordeel, dat helaas niet in winst werd omgezet door de nijpende tijdsnood waarin Geert verzeild was geraakt. Angst om alsnog op zijn gezicht te vallen in het slagveld dat intussen door een hevige plensbui in een modderpoel was veranderd, deed deze confrontatie op remise eindigen.
Generaal op rust Herman Ottevaere, die het 'vechten' niet kan laten, was ook nu weer van de partij. Na een eerder saai verloop van de vijandelijkheden boekte onze grijze eminentie na 13 zetten kwaliteitswinst een huzarenstukje dat hij vijf zetten later herhaalde. De jonge Ieperse rekruut bleef echter doorvechten tot het bittere einde, maar het mocht niet baten. Zelfs een generaal op rust blijft een gevaarlijke klant. 
Intussen was korporaal Eric Claessens na een dubieus offer in zware moeilijkheden gekomen. Het loperoffer voor twee pionnen gevolgd door een vork op toren en dame pakte totaal verkeerd uit, toen het negen(!)jarige Ieperse kindsoldaatje met een verrassend antwoord kwam. Eric was totaal van de kaart en begon wezenloos voor zich uit te staren, een typisch kenmerk van shell shock. Het eindspel met twee pionnen in het verlies was dan ook een maat voor niets voor onze beduusde Rodenbachjongen.

Toen de kanonnen hun gebulder hadden gestaakt en de stinkende rook boven het slagveld werd weggeblazen door een koele avondbries kon de balans van de gevechten opgemaakt worden. Het eliteteam van majoor Maddens boekte een legendarische zege (2-4) op de Ieperlingen en het bruggenhoofd aan de Ieperse Vestingen werd nipt behouden (1,5-2,5) door het kamikazeteam onder leiding van commandant Deblauwe. Het thuisfront zal fier op jullie zijn, jongens!


Tenslotte nog de uitslagen van onze Torrewachtercompetitie(s):

1ste Klasse:  Pauwel-Bernard 1/2, Francky-Guido 1-0, Didier-Jan 1-0, Didier-Herman 1/2.
2de Klasse:  Jozef-Tom 1-0, Salvatore-Jos 1/2, Robbert-Adhemar 1/2.
3de Klasse:  Renaat-Mario 0-1, Hubert-Philip 1-0, Philip-Arthur 1-0, Belgacem-Filip V. 1-0, Marc-Atef 1-0, Dany-Eric 1-0, Frederique-David 0-1.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten