De topper in derde A van de nationale interclubs tussen titelkandidaten Roeselare en Sint-Amandsberg eindigde toch wel met een onverwachte en waarschijnlijk te vermijden nederlaag? De berg Sint-Amand geheten bleek een moeilijke verraderlijke klim voor onze Torrewachters. De confrontatie met de ervaren bergbewoners begon onder een slecht gesternte toen de trein van Pauwel Deblauwe met serieuze vertraging over het bergpad denderde. Pauwel startte met een serieus pak stress aan zijn match en offerde een pion voor initiatief wat weinig opleverde. Finaal ging het goed mis toen de tijdnood hem een stuk deed blunderen. Bernard Logie dacht een kortere weg naar de bergtop gevonden te hebben via een 'Robatsch'opening in de bergflank. Aanvankelijk kreeg hij veldoverwicht en meer ruimte. Toen de torens waren geruild werd bij gebrek aan een duidelijk plan remise overeengekomen. Bergkoning Fabio Petralia stormde resoluut de berg op, maar moest dan gas terugnemen omdat hij in ademnood begon te verkeren. Stukkenruil kon de druk op zijn borstkas verlichten en er werd besloten om de punten te delen. Ook Bertje Feys dartelde aanvankelijk als een bronstige berggeit gezwind omhoog. Tot de ijle berglucht hem parten begon te spelen en Bert ten prooi viel aan de gevreesde hoogteziekte. Hij begon te hallucineren en liep in een valletje opgezet door zijn sluwe tegenstander. Martijn Maddens ons eerste bord en de man met de meeste klimmeters verkeert in een uitstekende fysieke conditie, maar hij had zondag brute pech. Eén van de meest zeldzame en veruit het dodelijkste bergdier 'De Zwarte Leeuw' kruiste zijn pad. Martijn sloeg de eerste aanvallen van het bergwezen succesvol af, maar een uithaal naar zijn onderbuik deed hem wankelen en onze onfortuinlijke schaker viel metersdiep in de afgrond. FGM Michiel Bleys kreeg het emotioneel hard te verduren toen zijn klimvrienden één voor één afhaakten. Dankzij een ijzersterke mentaliteit, een voortdurende drang om de (berg)top te bereiken en ook wel een beetje door zijn dubbele longen slaagde Michiel er na enkele uren in om het hoogste punt van de Sint-Amandsberg als enige Torrewachter te bereiken.
Voor wie dit hier boven allemaal een beetje onduidelijk is: Het werd uiteindelijk 2-4 voor Sint-Amandsberg die niet eens met hun sterkste opstelling aan het schaakbord waren verschenen. Leider Waregem won nog maar eens en staat nu solo met het maximum van de punten aan de leiding. De Torrewachters lijken dit seizoen veroordeeld tot een figurantenrol...
Zo moeizaam het lijkt te gaan bij het eerste team, zo makkelijk lijkt de tweede ploeg het te hebben.
Het begon al met benjamin Robbert die de kortste partij uit zijn nog jonge carrière speelde. Na amper één zet gaf zijn Izegemse rivale het op wegens omstandigheden en de nul was van het bord. Niet zo gek veel later, na achttien zetten, was het twee-nul, toen Didier in een Italiaanse opening zijn tegenstander stukverlies aansmeerde. Didier in zijn nopjes want hij kon vroeg genieten van zijn favoriete Rodenbach met een zakje knisperende chipjes. Kapitein Herman zag dat het goed was en ondanks zijn extra pion, stelde hij remise voor om de ploegwinst veilig te stellen. Die pionwinst was er gekomen in het middenspel dankzij een 'petite combinaison' (vrij naar Capablanca) na een eerder ongewone Pircopstelling. Eric kon stressvrij verder spelen of de vredespijp roken met zijn tegenstander. In een moeilijke combinatierijke opstelling koos ons derde bord voor de moeilijkste weg en hij schaakte verder. Uiteindelijk na enkele uurtjes 'bikkelen' haalde de ELO-ervaring het op het jeugdig enthousiasme. Zo werd het 3.5-0.5 en staat Roeselare 2 op een tweede plaats en blijven onze jongens meespelen voor de knikkers...
Uw wekelijkse overzichtje van de Torrewachtercompetitie:
In eerste werden slechts drie partijen betwist en alle drie kenden ze eenzelfde uitslag: remise! Het waren geen salonremises maar felbevochten veldslagen. Zo wankelde de troon van onze kampioen Ben De Cat in zijn partij tegen Francky Deketelaere. Francky was gedurende de wedstrijd twee pionnen voorgekomen, wellicht door het 'onorthodoxe' spel van Ben? Met deze extraatjes het eindspel betwisten zou moeten voldoende zijn? Nee, in zijn 'specialiteit' speelde Francky enkele onnauwkeurige zetten en Ben kon nog remise uit de brand slepen. De battle tussen jong (Jorit) en iets minder jong (Herman) werd een gelijkopgaande Cambridge Springs-opening met wederzijdse kansen, die uiteindelijk op een terecht gelijkspel eindigde. Guido Vancoillie en Peter Degrieck knokten voor wat ze waard waren om weg te raken uit de degradatiezone. Het werd een beklijvende match waarin ondergetekende lange tijd het initiatief had en Guido bij momenten dikke parels zweette. Toen Peter zijn greep loste, kwam Guido opzetten met een bijna dodelijke mataanval. Gelukkig voor Peter kon zijn overbuur het net niet afmaken omdat hij zelf dreigde met mat in twee. De wedstrijd eindigde met zetherhaling en een logische puntendeling...
In tweede eindigde Renaat Vanassche - Dany Van Hamme op remise. Nogal wiedes gezien de gelijke materiële verhoudingen: paard en 4 pionnen tegen loper en vier pionnen. Ook Erik Claessens en Adhemar Devolder deelden de puntjes na een gelijkopgaande pot schaak zonder echte kansen. De partij tussen de twee titelpretendenten Belgacem en Hubert eindigde met een anti-climax toen laatstgenoemde zijn dame wegblunderde in een voor hem betere stelling. Eric Wydaeghe-Stijn Herreman werd beslist door Stijn met een pionvork op toren en loper. Het sterke loperpaar van Eric kon de kansen niet meer doen keren. René Depypere had al enkele weken niet meer geblunderd en besloot dan maar om een pion te geven aan Pieter Menu. Renés stelling zakte als een wankel kaartenhuisje in elkaar en zijn pionnen sneuvelden bij bosjes. Mario Verbanck offerde correct zijn loper tegen Jozef Reynaert. Jos kon de snoodaard niet terugnemen of de schade in het centrum was niet meer te overzien. Even later liep het fout voor onze 'offermeester' die een stuk in liet staan. Mario bleef agressief verder spelen, maar Jos was op zijn hoede en kon de volle buit binnenhalen. De laatste partij was meteen ook de langstdurende van deze namiddag. De hoofdrolspelers waren John Destreel en Marc Van Gysel. Na een ongetwijfeld boeiend voorspel waren beiden in een eindspel beland met 3 pionnen + toren en loper (John) tegen 4 pionnen + toren en paard (Marc). De extra soldaat van Marc bracht hem geen geluk want hij liet zijn koning opsluiten en na heel wat geschuif kon John zegevieren dankzij ondekbaar mat op de laatste rij.
De schaakkalender voor de komende weken:
*25 november: De niet te missen quiz van de Kortemarkse schaakclub te Zarren (nog slechts 1 tafel vrij)
*26 november: Derde ronde van de Liga
*3 december: Vijfde ronde van de Interclubs. De eerste ploeg trekt naar het zèètje om Oostende (KOSK 2) te bekampen en de tweede ploeg die mag mee om het vijfde team van Oostende in de pan te hakken.
*16 december: De derde ronde van De Toren van Roeselare.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten