dinsdag 13 februari 2018

Carlsen en Nakamura strijden om de wereldtitel in Fischer Random Chess


Op het moment dat u dit onder ogen krijgt geachte lezer, is de strijd wellicht gestreden en is bekend wie de nieuwe wereldkampioen is in het Fischer Random schaak, ook wel Chess 960 genoemd naar het aantal mogelijke variaties in de beginstelling. Voor wie dit allemaal Chinees is een korte introductie tot de boeiende wereld van Fischer Random Chess. Deze variant van schaken vertrekt vanuit een beginopstelling die door het lot bepaald wordt. Gedaan dus met openingstheorie te blokken vermits je alles achter het bord moet 'uitvinden'. Aan de beginopstelling zijn wel enkele regels verbonden: Zo moet er altijd een toren links en rechts van de koning staan, dat mag met andere stukken ertussen. De lopers moeten op velden van verschillende kleur staan. De beide posities (wit en zwart) worden gespiegeld tegenover elkaar en de pionnen staan zoals in de klassieke opzet op de tweede en zevende rij. Ook rokeren is mogelijk maar lijkt op het eerste zicht iets ingewikkelder dan bij het gewone schaak. Wie geïnteresseerd is in deze andere manier om het schaakspel te benaderen, die kan uitgebreid de regels nalezen op de volgende Wikipedia-pagina: Schaak 960 .
In de buurt van de Noorse hoofdstad Oslo strijden huidig wereldkampioen in deze discipline Nakamura en Carlsen voor de hoogste eer. Nakamura is reeds titelhouder van 2009 toen hij op het laatste WK (Mainz) zonder pardon Aronian versloeg in de finale. Dankzij het nodige sponsorgeld is er eindelijk een vervolg gekomen. In het eerste deel van dit kampioenschap, worden acht rapidpartijen gespeeld verspreid over vier dagen. Het tempo is wat ongewoon: 45 minuten voor de eerste 40 zetten, gevolgd door 15 minuten voor de rest van de partij zonder dat er tijd bijkomt.
Na het eerste gedeelte van het evenement leidt Carlsen met 9-7. Het tweede deel wordt gespeeld op de laatste dag en bestaat uit 8 blitzpartijen met weeral een speciaal tempo: 10 minuten voor de ganse partij en nu komt er wel tijd bij (5 seconden) vanaf de eerste zet.  Wie alles live wil volgen (oeps vandaag is de laatste dag) die kan terecht op de officiële site en die staat hier . Oei te laat, intussen is het afgelopen en kan ik u mededelen dat Carlsen nog een wereldtitel aan zijn lange lijstje heeft toegevoegd. Hij versloeg Nakamura uiteindelijk overtuigend met de blitzpartijen om uit te komen op een 14-10 eindstand.

Als Carlsen ergens aan een kampioenschap deelneemt, wint hij meestal en is het niet echt spannend meer te noemen. Gelukkig hebben we in Roeselare nog onze Torrewachtercompetitie. Een kort overzichtje van onze reporter ter plaatse:

In eerste werden er slechts twee partijen betwist. Zo kon Peter Degrieck niet lang profiteren van zijn verrassende openingszet tegen Francky Deketelaere toen hij in de opening zijn paard liet insluiten, weliswaar voor een pion, maar achtervolgen is nooit leuk. Peter kon nog een pion snoepen, maar verlies van concentratie zorgde dat die bonus algauw in rook opging. Francky ruilde wat stukken en won nog makkelijk. Jan Selschotter kwam beter uit de opening in zijn match met Bernard Logie. De kansen keerden toen Jan een pion verloor en even later zijn paard liet insluiten.
In tweede was de partij tussen Jozef Reynaert en Marc Van Gysel kort en krachtig: Een klassiek loperoffer op f7 vormde de inleiding tot lang initiatief van Jozef die het uiteindelijk knap afmaakte met een matcombinatie op de zevende rij. Eric Claessens leek een makkelijke namiddag tegemoet te gaan tegen rivaal John Destreel toen die laatste zijn paard blunderde. John vocht terug en na een tactisch grapje bracht hij de bordjes bijna terug in evenwicht. Eric had na het combinatoire geweld een pion extra en kon de winst forceren. Tussen Pieter Menu en Stijn Herreman ging het lange tijd gelijk op tot Stijn in de finale het lumineuze idee kreeg om zijn dame te blunderen. Belgacem Hajaji won van Adhemar Devolder, maar dat ging zo snel dat uw reporter zelfs het verslag niet meer kon noteren...
In derde had Marc Terryn weinig moeite met Renaat Vanassche die aan een lang Valentijnsweekend begonnen was. Verdwaasd door de liefde misrekende de Woumense Adonis zich danig en voor hij het goed en wel besefte had hij twee pionnetjes minder. Erik Wydaeghe en Philippe Maddens, wellicht fans van het Fischer Random Chess (?), probeerden het deze week nog een keer en nu met de juiste beginopstelling. Het resultaat bleef hetzelfde, Erik won na een paardblunder van Philippe.
In de Toren van Roeselare tenslotte eindigde de confrontatie tussen meester Herman Ottevaere en leerling Guido Vancoillie op een billijk gelijkspel.

Morgen (vandaag, gisteren,...) is het Valentijn, vergeet uw geliefde niet te koesteren. Ik heb alvast het goede voorbeeld gegeven met het slachten van een (onschuldig) kalfje voor de schaakgodin Caïssa. Een vrijgezel moet iets doen met zijn overtollige energie...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten