dinsdag 27 maart 2018
Waregem op weg naar de titel in derde
Het heeft niet mogen zijn... Zondag na afloop van de negende Interclubronde hebben we onze vriend 'promotie naar tweede' geheten, met veel eerbied en nog meer treurnis begraven. Rust zacht kameraad, misschien komen we elkaar ooit nog wel eens tegen...
Waregem bleek een stuk sterker en zal de terechte kampioen worden in derde. Een dikke proficiat namens de Torrewachters! Het relaas van een namiddagje schaakdramatiek laat ik over aan onze sterreporter Bert Feys:
"Al weken keken de leden van ploeg 1 uit naar de confrontatie met Waregem, nummer 1 in het klassement. Bij winst zouden we over hen in het klassement wippen. Het draaide echter helemaal anders uit. De middag begon hoopgevend. Bert, die zich had voorbereid op het jeugdig enthousiasme van Lowie Tomme, kreeg na het afzeggen van tweede bord Jan Windels de ervaren Bart De Schepper voor zich. Bart, die dit jaar een slecht jaar kent, meestal op bord vier, koos voor een passieve opbouw. Bert richtte al zijn stukken op de witte koningsstelling en kon er uiteindelijk na een mooi damemanoeuvre binnendringen. Na 28 zetten mochten de stukken terug in de doos. 0-1. Misschien wel de beste partij van Bert dit seizoen? Ondertussen leek het alsof Bernard ook geen haar heel zou laten van zijn tegenstander. Bernard offerde een pion voor heel veel tegenspel. Wit kwam passiever en passiever te staan en probeerde met een pionnenopmars op de g-lijn toch wat tegenspel te creëren. Bernard vond hierop niet het goede antwoord en dacht met een kwaliteitsoffer nog voldoende tegenspel te hebben. Daarbij had Bernard echter een leuk dame-offer over het hoofd gezien. Onze ervaren vijfdebordspeler stond pardoes mat. 1-1, terwijl het misschien wel 0-2 moest gestaan hebben? Opeens liep nu alles mis. Fabio was goed uit de opening gekomen, maar in een afwikkeling rekende zijn tegenstander beter. Fabio verloor enkele pionnen. Hoewel de Torrewachter nog tegenspel probeerde te creëren zat er voor Fabio waarschijnlijk nog weinig in de stelling. Dieter Devolder, toch ook wel een sterke speler, maakte het nauwkeurig af. Pauwel koos voor een rustige opening tegen zijn jeugdige tegenstander. Ons zesde bord kreeg plotseling enkele matmotieven te verwerken. Pauwel probeerde het mat nog op verschillende manieren te voorkomen, maar verloor daarbij enkele pionnen. Nadat ook nog een loper en een paard de stelling binnendrongen was het voor Pauwel helemaal over en uit. 3-1. Martijn zag de bui al hangen en weigerde een remise. Enkele zetten later verloor hij een kwaliteit. Ondertussen stond Michiel iets beter en won hij een pion. Lowie Tomme kon echter wat tegenspel creëren via de a-lijn. Dat tegenspel bleek uiteindelijk voldoende. Michiel verloor zijn pion en berustte even later in remise. Martijn streed ondertussen nog verder om toch nog een verdiend halfje binnen te halen. Thomas Maes, die ondertussen zijn kwaliteit had teruggeven voor een pion, speelde nu echter volop op de winst. Uiteindelijk lukte het hem om de dames af te ruilen en het volle punt binnen te halen. 4.5-1.5. Een verdiende, maar misschien wat overdreven overwinning voor Waregem. De Waregemse ploeg stevent nu af op de titel. Zelf zonder Jan Windels, die niet kon meespelen door werkomstandigheden, lukte het hen toch om ons in te blikken. "Wat zouden wij in tweede doen?", vroeg men ons vaak de laatste tijd. We zullen het nooit weten... De laatste twee wedstrijden strijden we met Ieper om de tweede plaats."
Ook ons tweede team mocht de ring in tegen Waregem en dat bleken geen doetjes te zijn. Ook hier was de schaaknamiddag gekruid met heel wat emoties en een toch wel verrassend eindresultaat...
Didier Dalschaert voor de gelegenheid op het eerste bord kreeg de ervaren Herman Bossuyt als tegenstander. Herman opende met c4, Didier bleek niet onder de indruk, speelde zijn spel en kreeg zelfs voorsprong in ontwikkeling. Wanneer Didier de druk op de koningsstelling van zijn rivaal opvoert gaat het plots snel. Herman schat een dubbele aanval verkeerd in door een stuk te ruilen, waarna hij pardoes mat wordt gezet. Intussen was ondergetekende dikke parels aan het zweten op het derde bord. Tijdens de openingsfase had wit het centrum ingenomen en stond ik wat onder druk. Na wat geschuifel kreeg ik wat tegenspel en won ik nogal onverwacht een kwaliteit. Dat wordt een rustig namiddagje? Neen hoor, mijn stukken stonden nogal ver van mijn eigen koningsstelling en wit besloot volledig correct om een offer op de mat te brengen en één van de pionnen voor mijn koning te slaan. Gelukkig vond hij niet de beste voortzetting en kon ik net op tijd het zaakje gesloten houden. De partij eindigde nog met een anti-climax toen mijn tegenstrever in tijdnood (?) zijn toren blunderde. 0-2 halfweg dat zag er precies niet slecht uit? Ook Erik Claessens deed het op bord vier uitstekend tot in het middenspel het licht een eerste keer uitging. Erik moest een stuk geven voor twee pionnen. Er was nog niet veel aan de hand behalve dat onze Torrewachter ook een stuk concentratie had weggegeven... Een penning op dame en toren werd hem zo fataal. Enkele doorzichtige truukjes om het tij te doen keren volstonden niet en de bordjes wezen uiteindelijk 1-2 aan. Gouwe ouwe Herman Ottevaere mocht nog maar eens op bord twee het eindresultaat bepalen. Na een gelijkopgaande partij was Herman in het middenspel een pion kwijtgeraakt, een pion die hem de nederlaag ging bezorgen. De schaakgoden waren ons echter gunstig gezind. In een verloren eindspel blunderde de man van Waregem en Herman kon alsnog remise uit de brand slepen en wat nog belangrijker was de teamzege. Hierdoor blijven we samen met Brugge op de tweede plaats en is er nog altijd een (water)kans op promotie naar vierde als beste tweede...
Nieuws heet van de (schaak)naald: Fabiano Caruana wint het kandidatentornooi en mag in november strijden met Magnus Carlsen voor de wereldtitel. Voor wie het zich nog herinnert van vorige week: Ik had nog drie deelnemers vooruitgeschoven als mogelijke winnaars: Caruana, Mamedyarov en Grischuk (De rest had ik zelfs op de afbeelding boven het artikel gewist). Die voorspelling bleek nogal voorbarig: Uit de achtergrond kwam een zekere Karjakin naar voor en die nam zelfs de leiding over van Caruana na winst in hun onderlinge confrontatie. Zo zie je maar dat je nooit het vlees van de beer mag verkopen vooraleer een keurder is langs geweest in het slachthuis van Veviba. Of hoe ging dat spreekwoord ook al weer? Alle gekheid op een stokje met nog slechts twee matchen te spelen stond Karjakin gelijk met Italo-Amerikaan Caruana, de scheidingspunten gaven hem zelfs de eerste plaats. Onder deze verre van ideale stressy omstandigheden werden de laatste twee wedstrijden afgewerkt. Caruana bleek over het beste stel competitieve zenuwen te beschikken. Hij won als een echte kampioen zijn laatste twee rondes en dat tegen Aronian en Grischuk! Karjakin kwam niet verder dan twee remises en blijft dit keer steken op de tweede plaats. De confrontatie met Carlsen in de Britse hoofdstad Londen voor de wereldtitel wordt ongetwijfeld een schaakgebeurtenis om van te smullen? Het kandidatentornooi gaf wat dat betreft alvast de juiste richting aan...
Voor de volledigheid nog de uitslagen uit onze Torrewachtercompetitie:
1ste Klasse: Jan-Louis 0-1, Guido-Jorit 0-1, Pauwel-Ben 0-1.
2de Klasse: Belgacem-Salvatore 1-0, Adhemar-Erik 0-1, Stijn-Jos 0-1.
3de Klasse: Diederik-Frederique 1-0.
Toren van Roeselare: Thijs-Martijn 0-1.
woensdag 21 maart 2018
Kandidatentornooi Berlijn halfweg
Het kandidatentornooi te Berlijn dat op zoek gaat naar een 'schaakvriend' voor wereldkampioen Magnus Carlsen later op het jaar is net over halfweg. Vorige week keken we allen met toenemende bewondering naar gouwe ouwe Kramnik die na drie ronden solo aan de leiding stond. Intussen is Vladdie teruggezakt naar de laatste plaats nadat hij vier keer had verloren in de jongste zes rondes. Zijn gewijzigd en riskant gekozen openingsrepertoire blijkt geen garantie voor succes tegen de wereldtop te zijn. Kramnik is zoals gezegd verzeilt in de onderste regionen van het klassement, waar hij deel uitmaakt van een illuster gezelschap waar ook Aronian en So toe behoren. Hun 3,5 uit 9 zal zeer zeker niet voldoende zijn om in november als sparringpartner van Carlsen te fungeren. Ook Karjakin en Ding (4,5) zullen waarschijnlijk de WK-match noodgedwongen moeten volgen vanuit hun zetel. Dat maakt dat er eigenlijk nog drie kandidaten overblijven en dat zijn beginnende bij de leider: Caruana (6), Mamedyarov (5,5) en Grischuk (5). De Italo-Amerikaan Fabiano Caruana verloor nog geen enkele partij en staat toch wel verrassend bovenaan. In het afgelopen Wijk aan Zee-tornooi deed hij het niet zo schitterend met een elfde plaats op veertien deelnemers. Misschien was dit wel een bewuste strategie? Met nog vijf partijen te gaan is nog veel mogelijk en wellicht ook niets onmogelijk? Volgende week worden we verlost uit ons lijden en kennen we de winnaar, in afwachting kunt u genieten van topschaak via de officiële site van het tornooi of via Chessbase.
Bij de Torrewachters was er intussen weinig activiteit om de eenvoudige reden dat het lokaal gesloten was voor verfraaiingswerken. Neen er werd geen apparatuur geïnstalleerd om het gebruik van smartphones tijdens partijen onmogelijk te maken, er wordt daarentegen gezorgd voor meer privacy op het toilet want de deur gaat terug dicht kunnen. Heel belangrijk in tijden van Me Too & andere...
Volgende week staat de negende en de voor Roeselare o zo belangrijke interclubronde op het programma. De eerste ploeg mag het opnemen tegen de fiere leider uit Waregem met als inzet een mogelijke kampioenstitel. Op ons schrijven naar Kramnik, Aronian en So, die niets meer te zoeken hebben in Berlijn, kwam voorlopig nog geen antwoord... Ook de mannen van het tweede team trekken naar Waregem met het nobele doel om hun tweede plaats te verdedigen. Let the beast go!
dinsdag 13 maart 2018
Achtste ronde Nationale Interclubs
We hadden in onze stoutste dromen natuurlijk liever andere tegenstanders gehad, maar dit keer konden we niet kiezen... De beide Roeselaarse teams moesten in deze achtste ronde hun allerbeste beentje voorzetten en dat tegen respectievelijk Zottegem 3 en Veurne 1. Een kort (?) overzichtje:
Wat vooraf als een gevaarlijke klip werd beschouwd bleek achteraf best mee te vallen. Het jeugdige team van Zottegem werd vakkundig ingeblikt door het eerste team uit de Rodenbachstad. Eerste bord Martijn kwam na de openingskeuze van zijn tegenstander in het Skandinavisch terecht waarvan de Zottegemnaar duidelijk weinig kaas van had gegeten. In een korte aanvalspartij kon onze Martijn met de bereidwillige hulp van zijn rivaal snel mat zetten. Intussen was Bernard op het gelijkvloers al aan het bekomen van een snelle remise. Een logisch resultaat na een gelijkopgaande partij voortvloeiende uit zijn geliefde (rarara) opening. Kwatongen (BF) beweerden dat het Bernards donkere ogen waren die de tegenstander tot een puntendeling deden besluiten... Bertje Feys, ons derde bord was goed uit de opening gekomen, maar hij maakte het dan voor zichzelf moeilijk door de stelling dicht te schuiven in plaats van deze open te breken. Zwart profiteerde en domineerde na een correct kwaliteitsoffer, helaas pindakaas vond hij de juiste winstweg niet en kon Bert terugkomen. Zijn a-pion werd onstuitbaar en transformeerde even later in een bevallige dame. Ons zesde bord de al even bevallige Didier Dalschaert was intussen in een zware Grand-Prix-Attack verwikkeld met zijn mogelijks nog knappere rivale. Hij stond iets minder en probeerde met een voorzichtig remisevoorstel de schade te beperken. Didier had ook nog eens informatie uit de eerste hand gekregen waarbij hij had vernomen dat Zottegem sterker was op de laatste drie borden en te pakken was op de eerste drie. Onze 'strateeg' gokte dus op winst van onze ELO-toppers... De jongedame bleek echter niet te verleiden tot het roken van de vredespijp en Didier mocht bewijzen dat hij een potje kan schaken. Het werd een beklijvende match waarin de Zottegemse voortdurend met mat dreigde, Didier secuur moest verdedigen en met een dubbele aanval een stuk won. Het zegevuur bleek nog niet geblust bij zijn tegenstandster die bleef proberen om het volle punt binnen te halen. Uiteindelijk besliste ons zesde bord de partij met dubbelschaak gevolgd door een stikmat zoals in de 'boekskes'! Ook Pauwel Deblauwe kan een aardig stukske combineren, dat demonstreerde hij ten volle op het vijfde bord. Na een pionnetje gewonnen te hebben in de opening, nam hij het initiatief en de match veranderde in een combinatoir kluwen waarin beide kampen mogelijkheden hadden. Pauwel maakte het in het middenspel af met een torenoffer gevolgd door een dodelijke vork en zwart gaf op. Michiel, bord twee, zoekt momenteel naar zijn beste vorm. In een ietwat vreemde Siciliaan zag het er na de openingsfase nog relatief goed uit voor onze econoom in wording. Maar onderschatting van zijn tegenstander en gebrek aan concentratie deden de partij kantelen en Michiel verloor uiteindelijk en dat gebeurt uiterst zelden. Al bij al werd het nog een mooie overwinning met 4,5-1,5. Bij Waregem dat aan de leiding staat, krijgen ze ongetwijfeld klamme handjes...
De tweede ploeg kreeg mogelijks nog een zwaardere tegenstander voor zijn kiezen: De ongeslagen leiders uit Veurne. Door allerlei omstandigheden kwam een eerder experimenteel Roeselaars team op de schaakmat. Het ELO-verschil tussen beide teams was gigantisch te noemen, maar liefst 350 eenheden (!) op de schaal van (Arpad) ELO. Niemand gaf dan ook vooraf een cent om ons leven. Bij de gokkantoren was Veurne dan ook torenhoog favoriet. Een rol die ze natuurlijk waar maakten, maar het mag gezegd worden het ging niet zonder slag of stoot. Ondergetekende is dan ook terecht fier op zijn spelers, maar laten we de 'partijen' spreken... Robbert ons vierde bord kreeg zijn zwaarste tegenstander van het seizoen aan het schaakbord. Hij verbaasde mezelf en wellicht ook de rest van de speelzaal door schijnbaar (?) probleemloos een bijna 1800 ELO-sterke speler op remise te houden. ''Dames afruilen en afwikkelen naar een eindspel met ongelijke lopers en 't is remise'' wist Robbert me achteraf te vertellen. Hij kan het al beter uitleggen dan dat ik het kan schrijven, dat belooft voor de toekomst. John Destreel, vroeger spelende bij Veurne, was onze joker van de namiddag. Vertrekkende van een Hollandse opening werd de schaakkunde van onze debutant danig op de proef gesteld. De Veurnse witspeler nam het initiatief en bracht Johns koningsstelling ernstige schade toe. Het zag er vies uit, die koning in zijn blootje. John gaf echter niet op, kwam onder de druk vandaan en lanceerde een tegenaanval. Dat loonde, want ook zijn tegenstander begon te twijfelen en stemde uiteindelijk in met remise. Groot was de ontgoocheling van John na de analyse, hij had ergens een mat in twee over het hoofd gezien... Nog twee partijen te gaan en de stand was buiten alle verwachtingen in gelijk! Op het eerste bord werd er eveneens 'op zijn Hollands' geschaakt. Veel weet ik er echter niet over te vertellen, het zag er allemaal nogal ingewikkeld uit. Onze Herman werd langzaam maar zeker achteruit gedrukt door Mr. 'Aljechin' Danneel, waarbij die zijn nijpende tijdnood blijkbaar inspirerend werkte. Geert Danneel won uiteindelijk knap en we waren op achtervolgen aangewezen. Intussen was ons derde bord Erik Claessens dikke parels aan het zweten tegen een sympathieke Franstalige medemens, de genaamde Claudy Deknuydt. Ook hier zag het er na een combinatierijk middenspel beroerd uit voor onze Torrewachter. Erik kon de schade beperken en bleef koppig verder spelen. Het eindspel zag er plompverloren uit met elk een paard en loper en twee pionnen extra voor de man uit Veurne. Hoe hij het gedaan heeft weet ik niet, maar 'Claessie' ruilde zijn stukken voor de resterende pionnen van zijn rivaal en liet de Veurnenaar achter op het bord met een moeilijk eindspel van paard, loper en koning tegen de koning alleen. Jammer dat Erik niet vervelend genoeg deed en in plaats van naar het centrum te spelen, de rand koos en later nog de hoek waar mat moest gezet worden. Claudy slaagde uiteindelijk in zijn matmissie en de bordjes toonden een 1-3 eindresultaat. De Veurnse feestelijkheden konden beginnen, want met nog drie rondes te gaan is dit voor vijfde veel te sterke team zo goed als zeker kampioen en dat verdient uiteraard een dikke proficiat !!!
Intussen hebben de 'Kandidaten' in Berlijn hun eerste drie partijen afgemaald en bovenaan staat een toch wel verrassende leider Vladimir Kramnik! Kramnik, die vroeger al eens wereldkampioen was, leidt solo na drie matchen met 2,5/3 voor Mamedyarov en Caruana (2). Vladdie die via een wild card uitgereikt door sponsor Agon aan dit tornooi mocht deelnemen maakte vooral indruk met zijn partij tegen Aronian, die hij met een 'nieuwtje' op de zevende zet compleet verraste. Deze partij krijg je onderaan dit verslag mee als 'toetje'. Wie meer wil weten over alle deelnemers die kan deze Pdf downloaden, waarin een uitgebreide voorbeschouwing wordt gemaakt van alle deelnemers. Het is wel in 'Tingels', wie de taal van 'Schaakspier' niet machtig is, die kan de partijen naspelen en wie niet kan schaken, die moet maar naar de prentjes kijken...
Voor de volledigheid nog de uitslagen uit onze Torrewachtercompetitie:
1ste Klasse: Kris-Jan 0-1 (!!!), Louis-Ben 0-1, Peter-Guido 1/2, Herman-Bernard 1/2.
2de Klasse: John-Stijn 0-1, Salvatore-Pieter 1-0, Jos-Adhemar 1-0, Erik-Belgacem 0-1.
3de Klasse: Frederique-Philippe 1/2, Mario-Diederik 0-1, Renaat-René 1/2.
dinsdag 6 maart 2018
Kandidatentornooi 2018 Berlijn
In november 2018 mag regerend wereldkampioen Magnus Carlsen nog maar eens aan de bak om zijn blijkbaar felbegeerde titel te verdedigen. Plaats van het gebeuren is dit keer de Engelse hoofdstad Londen. Vooraleer het zover is mag een kransje van topspelers onder elkaar uitmaken wie de uitdager wordt van de wereldkampioen en dat doen de heren topschakers vanaf zaterdag in een andere Europese hoofdstad en dat is Berlijn. Met zijn achten wordt een dubbele ronde gespeeld, iedereen krijgt dus dezelfde tegenstanders twee maal voor zijn neus, één keer met wit en één keer met zwart. Na ronde drie, zes, negen en twaalf is telkens een rustdag ingepland. Dat maakt dat het kandidatentornooi maar liefst achttien dagen in beslag zal nemen. Wie hier uitkomt als triomfator zal het niet gestolen hebben en tot het stressbestendige deel van de bevolking behoren. Dat hij ook zo'n 95.000 euro op zijn bankrekening gaat zien verschijnen is dan ook (ahum) een aardige bijkomstigheid. Hoofdsponsor is ook nu weer het ietwat schimmige Agon, waarmee de FIDE een (langlopend) contract lijkt te hebben gesloten voor de organisatie van tal van grote schaakevenementen.
De deelnemers aan het kandidatentornooi werden zoals steeds geselecteerd op basis van diverse criteria. Karjakin mag meespelen omdat hij de verliezende finalist was in 2016. Aronian en Ding Liren zijn ook van de partij omdat ze de besten waren in de Chess World Cup 2017, een relatief nieuw tornooi waar men begint met 128 deelnemers, die na iedere ronde gehalveerd worden tot er twee spelers overblijven die elkaar over meerdere matchen bekampen in de finale. Mamedyarov en Grishuk worden dan weer beloond voor hun prestaties in de FIDE Grand Prix 2017. Een reeks van tornooien gespeeld in Sharjah, Moskou, Genéve en Palma. Twee spelers met gemiddeld de hoogste rating in 2017 en die deelnamen aan bovenstaande twee schaakevenementen, kunnen ook hun koffers pakken richting Berlijn en dat zijn Caruana en So. De gelukzak van het achttal, degene die een wildcard mocht ontvangen van sponsor Agon is oud-wereldkampioen Kramnik. Dan zijn er ook nog twee pineuten die de 'Final eight' net niet hebben gehaald en als reserve op het bankje mogen zitten en dat zijn Radjabov en Vachier-Lagrave. De kans dat zij aan het bord verschijnen is nagenoeg nihil. Ook ondergetekende zal er weer eens niet bij zijn, maar ik kan gelukkig alles volgen via de officiële site: Berlijn 2018 . Vandaag werden ook de paringen bekend gemaakt en die staan hier .
Onze Torrewachters zijn druk bezig om zich in de kijker te spelen voor één van de volgende kandidatentornooien... Een overzicht in vogelvlucht:
(Virtueel) leider Kris Muylle had weinig moeite met outsider Didier Dalschaert: Hij nam het initiatief, veroverde ergens een pion en maakte het af in het eindspel. Schaken kan simpel zijn. Eerste achtervolger Ben De Cat raakt verder achterop na zijn remise tegen Bernard Logie en dan mag hij nog van geluk spreken want de vrede werd gesloten met voor Ben een pion minder in een eindspel met ongelijke lopers. Ondergetekende kon eindelijk nog eens een halfje bijschrijven bij zijn indrukwekkende puntenaantal. Na een gelijkopgaande partij met Herman Ottevaere werd ook hier de vredespijp gerookt. Tenslotte was er nog Guido Vancoillie die schaakles kreeg van Louis Vandecasteele. Die laatste zijn 'magisch paard' besliste een dubbele aanval.
In tweede waren er enkele partijen waar de stelling plots kantelde en de op verlies staande speler plots de winnaar werd. Zo stond Stijn Herreman een kwaliteit voor tegen Dany Van Hamme, maar in het eindspel ging het licht uit en Dany kon nog promoveren en het volle punt pakken. Ook Diederik Wydooghe zal zijn partij van zaterdag liefst zo snel mogelijk vergeten. Na een volkomen gelijkopgaande partij werd de finale ingezet met een gelijk aantal pionnen. Diederik, die remise in handen had kwam in zetdwang en moest hulpeloos toezien hoe Renaat zijn stelling infiltreerde en zijn pionnen begon op te eten. Ook bij Jos Reynaert en Belgacem was er een vreemd partijverloop. Jos was al snel een stuk voorgekomen en wou dan de boel forceren met een torenoffer. Helaas bleek dit foutief te zijn, Belgacem was plots aan de winnende hand maar zag de winstweg niet en koos dan maar eieren voor zijn geld door eeuwig schaak te geven. John Destreel daarentegen demonstreerde tegen Adhemar Devolder. Hij nam hem van het begin af bij zijn nekvel en loste zijn greep niet meer. Pieter Menu verraste vriend en vijand met een knappe zege tegen Erik Claessens. Claessie had ergens een toren moeten geven en werd in het eindspel koudweg mat gezet na enkele combinaties van onze Pieterman.
In derde had Philippe Maddens het makkelijk tegen Mario Verbanck die in een gulle bui was en enkele stukken cadeau gaf aan zijn overbuur. Filip Verstraete had het dan weer knap lastig met die andere Eric (Wydaeghe) die pas plooide in het eindspel, waar laatstgenoemde twee pionnen minder had. René Depypere knoopte weer eens aan met zijn slechte gewoonte, de torenblunder. Helaas volstond deze niet voor de zege tegen Marc Terryn...
Volgende week is het moneytime voor beide teams in de interclubs. Beide ploegen spelen thuis, ploeg 1 krijgt het taaie Zottegem op zijn bord en de tweede ploeg moet zo mogelijk nog feller voor de dag komen tegen de ongeslagen leider uit Veurne. (Stille) supporters zijn altijd welkom in ons lokaal...
Ik eindig met enkele ultrakorte mededelingen:
*Wie zich nog wil laten zien op het Lentetornooi in Brugge wat vrijdag 9 maart van start gaat zal zich moeten reppen: Lentetornooi .
*Francky Deketelaere, Jorit Heleno Da Silva en Francis Cottegnie nemen momenteel deel aan het Franse tornooi in Capelle-la-Grande. De avonturen van deze drie musketiers en nog enkele andere bekende Belgen kun je hier terugvinden (onderaan deze pagina kun je selecteren).
*Martijn en Michiel, de M& M van Roeselare waren afgelopen weekend actief op de Nacht van de Kameleon in Zottegem. Uitslagen en standen: Kameleon .
*Onze Robbert toonde dan weer zijn kunnen op het Vlaams Kampioenschap te Mechelen waar hij knap vijfde werd bij de miniemen .
*Zaterdag aanstaande wordt er vanaf 17h30 gekaart in het lokaal. Daarom spreek je best wat vroeger af met je tegenstander. De week nadien (17 maart) is het lokaal zelfs volledig gesloten. Zeg nu niet dat u het niet wist...
Abonneren op:
Posts (Atom)