We hadden in onze stoutste dromen natuurlijk liever andere tegenstanders gehad, maar dit keer konden we niet kiezen... De beide Roeselaarse teams moesten in deze achtste ronde hun allerbeste beentje voorzetten en dat tegen respectievelijk Zottegem 3 en Veurne 1. Een kort (?) overzichtje:
Wat vooraf als een gevaarlijke klip werd beschouwd bleek achteraf best mee te vallen. Het jeugdige team van Zottegem werd vakkundig ingeblikt door het eerste team uit de Rodenbachstad. Eerste bord Martijn kwam na de openingskeuze van zijn tegenstander in het Skandinavisch terecht waarvan de Zottegemnaar duidelijk weinig kaas van had gegeten. In een korte aanvalspartij kon onze Martijn met de bereidwillige hulp van zijn rivaal snel mat zetten. Intussen was Bernard op het gelijkvloers al aan het bekomen van een snelle remise. Een logisch resultaat na een gelijkopgaande partij voortvloeiende uit zijn geliefde (rarara) opening. Kwatongen (BF) beweerden dat het Bernards donkere ogen waren die de tegenstander tot een puntendeling deden besluiten... Bertje Feys, ons derde bord was goed uit de opening gekomen, maar hij maakte het dan voor zichzelf moeilijk door de stelling dicht te schuiven in plaats van deze open te breken. Zwart profiteerde en domineerde na een correct kwaliteitsoffer, helaas pindakaas vond hij de juiste winstweg niet en kon Bert terugkomen. Zijn a-pion werd onstuitbaar en transformeerde even later in een bevallige dame. Ons zesde bord de al even bevallige Didier Dalschaert was intussen in een zware Grand-Prix-Attack verwikkeld met zijn mogelijks nog knappere rivale. Hij stond iets minder en probeerde met een voorzichtig remisevoorstel de schade te beperken. Didier had ook nog eens informatie uit de eerste hand gekregen waarbij hij had vernomen dat Zottegem sterker was op de laatste drie borden en te pakken was op de eerste drie. Onze 'strateeg' gokte dus op winst van onze ELO-toppers... De jongedame bleek echter niet te verleiden tot het roken van de vredespijp en Didier mocht bewijzen dat hij een potje kan schaken. Het werd een beklijvende match waarin de Zottegemse voortdurend met mat dreigde, Didier secuur moest verdedigen en met een dubbele aanval een stuk won. Het zegevuur bleek nog niet geblust bij zijn tegenstandster die bleef proberen om het volle punt binnen te halen. Uiteindelijk besliste ons zesde bord de partij met dubbelschaak gevolgd door een stikmat zoals in de 'boekskes'! Ook Pauwel Deblauwe kan een aardig stukske combineren, dat demonstreerde hij ten volle op het vijfde bord. Na een pionnetje gewonnen te hebben in de opening, nam hij het initiatief en de match veranderde in een combinatoir kluwen waarin beide kampen mogelijkheden hadden. Pauwel maakte het in het middenspel af met een torenoffer gevolgd door een dodelijke vork en zwart gaf op. Michiel, bord twee, zoekt momenteel naar zijn beste vorm. In een ietwat vreemde Siciliaan zag het er na de openingsfase nog relatief goed uit voor onze econoom in wording. Maar onderschatting van zijn tegenstander en gebrek aan concentratie deden de partij kantelen en Michiel verloor uiteindelijk en dat gebeurt uiterst zelden. Al bij al werd het nog een mooie overwinning met 4,5-1,5. Bij Waregem dat aan de leiding staat, krijgen ze ongetwijfeld klamme handjes...
De tweede ploeg kreeg mogelijks nog een zwaardere tegenstander voor zijn kiezen: De ongeslagen leiders uit Veurne. Door allerlei omstandigheden kwam een eerder experimenteel Roeselaars team op de schaakmat. Het ELO-verschil tussen beide teams was gigantisch te noemen, maar liefst 350 eenheden (!) op de schaal van (Arpad) ELO. Niemand gaf dan ook vooraf een cent om ons leven. Bij de gokkantoren was Veurne dan ook torenhoog favoriet. Een rol die ze natuurlijk waar maakten, maar het mag gezegd worden het ging niet zonder slag of stoot. Ondergetekende is dan ook terecht fier op zijn spelers, maar laten we de 'partijen' spreken... Robbert ons vierde bord kreeg zijn zwaarste tegenstander van het seizoen aan het schaakbord. Hij verbaasde mezelf en wellicht ook de rest van de speelzaal door schijnbaar (?) probleemloos een bijna 1800 ELO-sterke speler op remise te houden. ''Dames afruilen en afwikkelen naar een eindspel met ongelijke lopers en 't is remise'' wist Robbert me achteraf te vertellen. Hij kan het al beter uitleggen dan dat ik het kan schrijven, dat belooft voor de toekomst. John Destreel, vroeger spelende bij Veurne, was onze joker van de namiddag. Vertrekkende van een Hollandse opening werd de schaakkunde van onze debutant danig op de proef gesteld. De Veurnse witspeler nam het initiatief en bracht Johns koningsstelling ernstige schade toe. Het zag er vies uit, die koning in zijn blootje. John gaf echter niet op, kwam onder de druk vandaan en lanceerde een tegenaanval. Dat loonde, want ook zijn tegenstander begon te twijfelen en stemde uiteindelijk in met remise. Groot was de ontgoocheling van John na de analyse, hij had ergens een mat in twee over het hoofd gezien... Nog twee partijen te gaan en de stand was buiten alle verwachtingen in gelijk! Op het eerste bord werd er eveneens 'op zijn Hollands' geschaakt. Veel weet ik er echter niet over te vertellen, het zag er allemaal nogal ingewikkeld uit. Onze Herman werd langzaam maar zeker achteruit gedrukt door Mr. 'Aljechin' Danneel, waarbij die zijn nijpende tijdnood blijkbaar inspirerend werkte. Geert Danneel won uiteindelijk knap en we waren op achtervolgen aangewezen. Intussen was ons derde bord Erik Claessens dikke parels aan het zweten tegen een sympathieke Franstalige medemens, de genaamde Claudy Deknuydt. Ook hier zag het er na een combinatierijk middenspel beroerd uit voor onze Torrewachter. Erik kon de schade beperken en bleef koppig verder spelen. Het eindspel zag er plompverloren uit met elk een paard en loper en twee pionnen extra voor de man uit Veurne. Hoe hij het gedaan heeft weet ik niet, maar 'Claessie' ruilde zijn stukken voor de resterende pionnen van zijn rivaal en liet de Veurnenaar achter op het bord met een moeilijk eindspel van paard, loper en koning tegen de koning alleen. Jammer dat Erik niet vervelend genoeg deed en in plaats van naar het centrum te spelen, de rand koos en later nog de hoek waar mat moest gezet worden. Claudy slaagde uiteindelijk in zijn matmissie en de bordjes toonden een 1-3 eindresultaat. De Veurnse feestelijkheden konden beginnen, want met nog drie rondes te gaan is dit voor vijfde veel te sterke team zo goed als zeker kampioen en dat verdient uiteraard een dikke proficiat !!!
Intussen hebben de 'Kandidaten' in Berlijn hun eerste drie partijen afgemaald en bovenaan staat een toch wel verrassende leider Vladimir Kramnik! Kramnik, die vroeger al eens wereldkampioen was, leidt solo na drie matchen met 2,5/3 voor Mamedyarov en Caruana (2). Vladdie die via een wild card uitgereikt door sponsor Agon aan dit tornooi mocht deelnemen maakte vooral indruk met zijn partij tegen Aronian, die hij met een 'nieuwtje' op de zevende zet compleet verraste. Deze partij krijg je onderaan dit verslag mee als 'toetje'. Wie meer wil weten over alle deelnemers die kan deze Pdf downloaden, waarin een uitgebreide voorbeschouwing wordt gemaakt van alle deelnemers. Het is wel in 'Tingels', wie de taal van 'Schaakspier' niet machtig is, die kan de partijen naspelen en wie niet kan schaken, die moet maar naar de prentjes kijken...
Voor de volledigheid nog de uitslagen uit onze Torrewachtercompetitie:
1ste Klasse: Kris-Jan 0-1 (!!!), Louis-Ben 0-1, Peter-Guido 1/2, Herman-Bernard 1/2.
2de Klasse: John-Stijn 0-1, Salvatore-Pieter 1-0, Jos-Adhemar 1-0, Erik-Belgacem 0-1.
3de Klasse: Frederique-Philippe 1/2, Mario-Diederik 0-1, Renaat-René 1/2.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten