Jawel ons lokaal staat er nog, na twee maanden van pijnlijk gemis en een passioneel verlangen om elkaar terug te zien kon ik het niet laten om eens langs te gaan en de 'heilige grond' te kussen. Het deed vreemd om een leeg terras en letterlijk en figuurlijk geen kat in de anders zo drukke uitgangsbuurt aan te treffen. Zelfs het op een gewone zaterdag autorijke Polenplein liet een trieste en desolate indruk na. Zouden onze vrienden de parkeerwachters ook technisch werkloos zijn?
Wie zeker niet werkeloos moesten toekijken waren de eigenaars van de ijsjeszaak aan de Paterskerk. Een lange rij snoepers, zich braafjes houdend aan de anderhalve meter-regel stonden likkebaardend af te wachten tot het hun beurt was om de kleurrijke lekkernij naar binnen te werken. Ook in de winkelstraat was het druk, met het als vanouds irriterende getoeter van auto's die zich een weg wurmden door de Ooststraat, waar het gros van de zaken nog moest wachten tot maandag om terug de deuren te openen. Roeselare leeft dus nog en veert langzaam maar zeker terug op, geeuwend wakker wordend uit zijn corona lockdown. Als het beestje met de tientallen tentakels zich de komende weken koest houdt, dan komt de dag dat we terug wat gerstenat in onze nu al kurkdroge kelen kunnen gieten dichterbij. Tot zolang draag zorg voor uzelf en voor uw naasten...
Ik heb zaterdag natuurlijk van de gelegenheid gebruik gemaakt om de Benneboom (de herdenkings-denneboom voor Ben) te bezoeken. Het was er gezellig druk, enkele Katrolianen zaten er knusjes een glaasje te drinken en haalden er herinneringen op aan een ook voor hen veel te vroeg weggerukte vriend. De sfeer was opperbest en er werd net niet massaal 'Oh Benneboom' gezongen... Ben zat ongetwijfeld tussen het wolkendek door te piepen en zag dat het goed was. Wie Ben wil bezoeken die kan hem vinden op het oude kerkhof (einde Arme Klarenstraat), wandel tot aan de rotonde (met links het oorlogsmonument) en ga rechtsaf tot paadje W25, inslaan aan het graf van, echt waar Jos, een zekere Reynaert.
Intussen zou iedereen van de club nu zijn herdenkingskaartje moeten gekregen hebben. Dankzij de fiets-inspanningen van Bernard, Bert, Margot en Pauwel werden de 'locals' van een kaartje in hun bus voorzien. Wie wat verder woont kreeg er intussen ééntje met de post. Indien dit niet zo mocht zijn, gelieve mij dan te contacteren.
Ben was een kunstenaar en schaker in hart en nieren, ook de gisteren overleden Iepe Rubingh bezat die zeldzame gave. Iepe was een bevlogen Nederlander die het schaakboksen internationale allure en bekendheid gaf. Hij overleed op 45-jarige leeftijd aan (waarschijnlijk) een hartstilstand. Op Chessbase werd een zeer uitvoerig artikel aan hem gewijd.
Nu we toch over schaken bezig zijn nog kort deze berichten:
*China won de Nations Cup, het online schaaktornooi voor teams en dat voor de USA.
*Glenn Dayer blijft onvermoeibaar zijn stinkende best doen om iedereen de woensdagnamiddag aan zijn PC te krijgen voor een online tornooi.
*De éminence grise van Blankenberge, de aimabele Oswald De Winne is de nieuwe webmaster van de West-Vlaamse Ligasite. Het ziet er in ieder geval een flink stuk beter uit dan vroeger. Neem hier maar een kijkje.
*Door uw verplicht huisarrest hebt u ongetwijfeld al een hoop eurootjes kunnen sparen, wie toe is aan nieuwe kleren, die kan misschien wel zijn gading vinden op deze site, op poten gezet door een collega van de Lierse Schaakclub. Mondmaskers zijn er weliswaar nog niet 😀. Een gat in de markt?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten