Wijk aan Zee

Naar jaarlijkse traditie trok een delegatie Torrewachters naar het superschaaktornooi van Wijk aan Zee. Herman, Pieter en Peter vertrokken uit Deerlijk richting Nederland en werden daar vervoegd door twee Bruggelingskes, zijnde Filip en Dirk. Een afgeslankte groep en dat had niets te maken met een afgeslankt Wijk aan Zee, maar met agenda's die niet overeenkwamen.
Op de vaste ontmoetingsplaats voor de schaakliefhebber café "De Moriaan" wist een sympathieke autochtoon mij te vertellen dat de organisatie dit jaar 4 ton (400.000 Euro !!!) moest besparen. Een fors bedrag, dat me wat overdreven leek, maar mijn gesprekspartner zag er verstandig en totaal niet beneveld uit... Iets wat ik me trouwens moeilijk kan inbeelden, als je hun hemelse Heineken kent.
Eigenlijk kon je er niet naast kijken:  ook hier had de crisis hard toegeslagen.
Het tornooi bij de grote jongens was fors ingekrompen; 42 spelers vorig jaar, dit jaar nog 26 deelnemers. Het amateurtornooi kende dan weer dezelfde grandeur als vorig jaar, een volle speelzaal en een uitverkocht deelnemersveld.
De prijzenpotten bij de topspelers waren gehalveerd en de meeste amateurs zullen tevreden moeten zijn met hun deelname aan dit prestigieuze schaakevenement, geen schaakprijsjes dus en weinig geldprijzen. Verder was de supergrote verwarmde analysetent van de afgelopen jaren vervangen door een klaslokaal, waar er naar schatting een honderdtal schakers op elkaar werden gepropt om naar de deskundige uitleg te kunnen luisteren van o.a. Böhm, Ree en Sosonko. Bij het bezoekje aan het schaakfeest, wat Wijk aan Zee is, hoort een uurtje analysepret er zeker bij. Dit jaar, was het echter van vol is vol en die mannen van de security aan de ingang moest je niets wijsmaken.
Ook de boekenstandjes aan de ingang van de speelzaal waren verdwenen en verspreid over het dorp. Na lang zoeken troffen we er twee aan, de koopjes maakten hier veel goed. Ondergetekende breidde maar meteen zijn schaakbibliotheek uit met enkele tactische meesterwerken (?), mijn toekomstige tegenstanders zijn hierbij gewaarschuwd.
Eigenlijk zijn dit allemaal details, de ware schaakliefhebber komt voor topschaak en die bleef zeker niet op zijn honger zitten. Het was weer smullen van toppartijen, waarin winst en verlies soms zéér dicht bij elkaar lagen. Het spektakel zit er bijna op, tijd om eens een blik op het klassement te werpen. Topseed Aronian voert zoals verwacht het klassement aan met 6/8, maar Karjakin zit hem op de hielen 5.5/8, gevolgd door een groepje met 5/8, bestaande uit Caruana, de verrassende Dominguez en de verbazende plaatselijke held Anish Giri. Zij gaan onder elkaar uitmaken wie dit tornooi op zijn naam gaat schrijven. Wie zeker niet gaat winnen zijn Nakamura en Gelfand, die een barslecht Wijk aan Zee aan het spelen zijn.
In de tweede groep, die ze van de mooie naam "Challengers" hebben voorzien is het mogelijk nog spannender. De voor mij onbekende opkomende talenten Saric en Jobava delen hier de eerste plaats met 7.5/10. Met 7/10 volgt ouwe getrouwe Jan Timman, jawel Hollands schaakglorie uit een ver verleden en duidelijk nog niet versleten! Op vier de beste van de twee deelnemende dames Anna Muzychuk, in eveneens grootse doen want nog altijd niet verloren. Anna verscheen ooit in ons clubblad in de rubriek chesschicks. Wie mij kent weet, dat ik wel eens een handtekening durf te vragen en jawel ook dit keer is het gelukt met dank aan de papa van de Duitse grootmeester(es) Elisabeth Paethz, die knappe Anna tot haar vriendinnen mag rekenen.
Een echte schaakliefhebber, moet oog hebben voor alle aspecten van het spel !
Ik besluit met te zeggen dat Wijk aan Zee een must is, zoals iedere moslim in zijn leven eens op bedevaart naar Mekka moet, zou iedere schaker eens de heilige grond van Wijk aan Zee moeten betreden...