Tom Piceu wint zonder pardon het Vlaams kampioenschap

Tom Piceu heeft op indrukwekkende wijze de Slag om Vlaanderen gewonnen. Tom haalde maar liefst 6,5/7 op het Vlaams Kampioenschap Schaken te Gent en laat de concurrentie ver achter zich. De tweede in het eindklassement Gorik Cools volgt op anderhalf punt en de bronzen medaille is voor jeugdtalent De Waele Warre (onthou deze naam) met 4,5/7. Onze Torrewachters vinden we terug in de staart van het klassement. Francky Deketelaere, als laagst geklasseerde ELO, konden we hier enigszins verwachten. Maar ere wie ere toekomt Francky stuntte al in de eerste ronde door te zegevieren over de 2167 ELO-sterke Marcel Van Herck (voor de partij zie verder). Ook in de derde ronde tegen Daniel Dardha (2088 ELO) begon hij uitstekend, maar hij kon zijn extra stuk niet omzetten in een nieuwe overwinning en verloor alsnog. Martijn Maddens ontgoochelde dan weer zijn Roeselaarse supportersclub. Met een schamele 2 op 7 kan hij niet echt spreken van een geslaagd tornooi. Enkel Francky en zijn zwarte beest Benny Todts gingen voor zijn bijl...
Tot zover de expertenreeks, er was ook nog een Open Tornooi in de Arteveldestad. Dat evenement werd solo gewonnen door Hanne Goossens met 6 op 7! Tim Peeters & Van De Wynkele Rudy strandden op een zucht van de overwinnares. Ik was hem vorige week vergeten te vermelden: Torrewachter Pauwel Deblauwe vertegenwoordigde Roeselare in deze open reeks en dat deed hij met verve! Pauwel haalde 4/7 en kan met zijn 21ste plaats op 51 deelnemers en een prestatie van 1839 ELO terugblikken op een geslaagd tornooi.
Wie alles (uitslagen en eindstanden) nog eens op zijn gemakske wil bekijken die kan terecht op de site van de organisatoren, het Gentse KGSRL.

Tom Piceu verkeert deze dagen in bloedvorm, er is namelijk een reuzegrote kans dat hij ook het Brugse Lentetornooi op zijn naam gaat schrijven en hiermee zichzelf opvolgt. Eerste achtervolger Thibaut Maenhout moest vrijdag vol aan de bak tegen Jan Vandendriessche en het zag er eerlijk gezegd niet goed uit toen ik de schaakarena verliet. Nu wonderen zijn de wereld nog niet uit, maar de hulp van schaakgodin Caïssa zal waarschijnlijk niet voldoende geweest zijn? Tom haalt als mijn bron juist is dinsdag in tegen Frederic Verduyn en moet zich natuurlijk ook nog bewijzen. Vrijdag kennen we het finale verdict met de prijsuitreiking van het zesendertigste Lentetornooi, dat onmiddellijk wordt gevolgd door een niet te missen aardbeienblitz. Een bijkomende reden om vrijdagavond af te zakken naar Brugge is de aanwezigheid van de pop up schaakwinkel van Denksporter Ben Van de Putte. Voilà, bij deze heb ik weer een gratis schaakboek verdiend...?

KOSK 1 wint het rapidploegenkampioenschap te Izegem

Het West-Vlaams rapidkampioenschap voor clubteams dat afgelopen zaterdag plaatsvond in Izegem was een groot succes. Maar liefst 14 ploegen vonden de weg naar de borstelstad. Roeselare was prima vertegenwoordigd met drie goed uitgebalanceerde teams, die uitkwamen in de verschillende reeksen. De A-Reeks, waar de eerste twee borden meer dan 1800 ELO hadden, werd gewonnen door KOSK 1 uit Oostende met een vol punt voorsprong op een triootje met Brugge 1, Brugge 2 en jawel ons eliteteam. De scheidingspunten waren ons jammer genoeg niet genadig en zo vallen we net buiten het podium, met toch een knappe vierde plaats. Michiel Bleys en Ben De Cat waren de grootste puntenpakkers met elk 4 op 5. Martijn Maddens en Bernard dikten de score met respectievelijk 1 & 1,5 punt aan.
In de B-reeks, -1800 ELO, werd het tweede team uit Roeselare derde, niet zo moeilijk aangezien er in deze reeks maar drie ploegen waren! Herman Ottevaere en Guido Vancoillie zorgden hier voor het meeste zaad in het bakje met 3.5 uit 5. Peter Degrieck (3) en Filip Verstraete (2) zorgden voor de rest van de punten. De bovenste treden van het podium uit de B-reeks werden bezet door Gistel 1 en KOSK 2.
Ook in de C-Reeks, -1600 ELO liet Roeselare van zich spreken met alweer een derde stek. De helden van dienst waren hier Jozef Reynaert (3), Dany Van Hamme (3), Erik Claessens (1.5) en René Depypere (1). Het goud was in deze groep weer eens voor een team uit Oostende KOSK 3, het zilver ging naar Bredene 2.
Een dikke proficiat aan alle deelnemende Torrewachters en natuurlijk ook aan de organisatoren voor een vlekkeloos verlopen competitie. Wie alle uitslagen en standen nog eens vanuit zijn luie zetel wil overlopen die kan hier terecht, via een link op deze pagina met de logische naam chess results, kun je de resultaten in de verschillende reeksen raadplegen. Succes !
Na al dit ploegengeweld stond er ook nog een individueel blitzkampioenschap op het menu, die gasten van Izegem houden duidelijk niet van half werk! Dat werd gewonnen door een zekere Mauro Boffa een Zwitser uitkomende voor de Brugse schaakclub. Boffa liet er geen gras over groeien met 10 uit 11 eindigde hij met een vol punt voorsprong op Tom Piceu (9) en zelfs twee punten voorsprong op Benny Todts (8) die derde werd. Martijn Maddens vertegenwoordigde de Torrewachters en hij eindigde op een tiende plaats met 6 punten. Het eindklassement kun je hier terugvinden.

Donderdag 25 mei 2017 start in Gent het Vlaams Kampioenschap met twee Torrewachters onder de spelers, zijnde Martijn Maddens en Francky Deketelaere. Al dit ongetwijfeld boeiende Vlaamse schaakgeweld is te volgen via deze link: Vlaams Kampioenschap 2017.

Vrijdag 26 mei 2017 gaat de zevende en meteen ook de laatste ronde door van het Brugse Lentetornooi. Gaat Tom Piceu of Thibaut Maenhout met de tornooizege lopen of komt er nog een aap uit de mouw met een outsider zoals Jan Vandendriessche of Frederik Verduyn?
De week erop is er in ieder geval de prijsuitreiking gevolgd door een niet te missen aardbeienblitz!

Tot slot nog dit: Volgende week vrijdag 2 juni organiseert onze clubkampioen Ben De Cat een muziekquiz in bruine kroeg De K-Trolle te Roeselare. Wie Ben een beetje kent weet dat dit een avond met een hoekje af zal zijn, maar zeker de moeite waard. Inschrijven kan je door te mailen naar Ben via delcatto@me.com. Hij zal u met open armen ontvangen...
Het tweede nummer van ons clubblad De Torrewachter is onder ons. Vanaf zaterdag aanstaande kunt u het verse magazine komen afhalen in ons clublokaal en vergeet de hoofdredacteur niet, ze voorspellen nogal dorstig weer...

Michiel Bleys wint Toren van Roeselare

Na zijn sabbatjaar is Michiel Bleys terug van weggeweest en hoe. Dit jaar speelde hij enkele opmerkelijke partijen in de interclub en doet hij het momenteel niet slecht op het Brugse Lentetornooi. Afgelopen zaterdag haalde hij ook zijn eerste trofee van dit jaar binnen. De tweede editie van De Toren van Roeselare, een nevencompetitie naast het gewone clubkampioenschap, schreef hij op zijn naam door gelijk te spelen tegen zijn enige overgebleven concurrent Sander Lefere. Sander strandt op één punt van Michiel en kan in het tussenklassement nog voorbijgestoken worden door Martijn Maddens als die zijn inhaalmatch van Thijs Vermeir wint. In het toch wel sterke deelnemersveld dit jaar bleek Michiel over de beste stalen zenuwen te beschikken: Hij moest enkel 2 remises toelaten en dat tegen bovengenoemde twee spelers. Sander die onderweg Martijn met zwart (!) klopte speelde iets te veel gelijk om aanspraak te kunnen maken op de hoofdvogel. Misschien lukt het volgend jaar wel bij de derde Toren van Roeselare?

Er was weinig beweging in het lokaal afgelopen zaterdag: In de enige andere partij die werd betwist haalde Dany Van Hamme het van Philippe Maddens. Met deze zege nestelt Dany zich op een tweede stek naast Filip Verstraete en dat is de enige speler die hem nog van het zilver kan weerhouden. Dit wordt heel binnenkort ongetwijfeld vervolgd?

Aanstaande zaterdag is het zover, het West-Vlaams ploegenkampioenschap rapid gaat door in JOC De Schuur te Izegem. Roeselare zal er goed vertegenwoordigd zijn met drie teams.
Volgend weekend zullen we eindelijk weten wie Brugge gaat opvolgen als rapid ploegenkampioen van West-Vlaanderen.

Tot slot nog dit om aan te kruisen in uw agenda en te volgen op internet niet in het minst omdat twee Torrewachters hun schaakkunsten mogen vertonen in de gesloten reeks. Ik heb het over het Vlaams Kampioenschap hetgeen doorgaat in Gent van 25 mei tot en met 28 mei 2017. De Roeselaarnaars die hun beste beentje (?) gaan voorzetten zijn Martijn Maddens en Francky Deketelaere. Zij nemen deel aan de gesloten reeks en dat is op uitnodiging. Er is gelukkig nog de open reeks voor de mindere schaakgoden onder ons. Wie zich geroepen voelt, zal wellicht blij zijn met deze informatie: Vlaams kampioenschap 2017. Tot volgende week...

Ben 'Delcatto' De Cat kampioen van Roeselare

Hij kijkt hierboven wat triestig, maar deze viervoudige persoonlijkheid luisterend naar de naam Ben De Cat is wel degelijk kampioen van Roeselare geworden. Zijne 'heilige' viervuldigheid kneedde zijn vier persoonlijkheden luisterend naar de naam tactiek, strategie, inzicht en een portie geluk tot de ideale mix om zijn eerste Roeselaarse titel in de wacht te slepen. Een dikke proficiat Ben! Door het voortijdig terugtrekken van Francis Cottegnie wegens gezondheidsredenen kreeg Ben plots zicht op de hoofdvogel. Enkel Kris Muylle kon de pret nog bederven, maar laat Kris nu net dit seizoen één van de slechtste terugrondes uit zijn carrière gespeeld hebben. Met nog één wedstrijd te spelen kan Ben niet meer bijgehaald worden in het klassement. Francis en Kris zijn respectievelijk tweede en derde.
Ook tweede klasse heeft zijn geheimen prijsgegeven. De Ieperse inwijkeling Jorit Da Silva Heleno stak met kop en schouders boven de rest van het deelnemersveld uit. Voorzitter Jozef Reynaert en eeuwige belofte Stijn Herreman maken het podium compleet.
In derde kan mathematisch gezien nog van alles gebeuren wat de top drie betreft. Belgacem, Filip Verstraete en wellicht Dany Van Hamme zullen onder elkaar uitmaken wie met de hoofdvogel gaat lopen. Belgacem, Hajaji voor de vrienden, heeft wel de beste papieren. We houden u op de hoogte...

*Van een gans ander kaliber is de nationale titel van Wei Yi. Hij werd begin deze maand voor de derde maal op rij kampioen van zijn geboorteland China. Wei, die nog altijd maar 17 (!) is, wordt beschouwd als dè opvolger van wereldkampioen Magnus Carlsen. Met de regelmaat van een klok laat deze jonge snaak fantastische partijen zien op het schaakbord. Ook op het Chinese kampioenschap in Xinghua was het weer prijs. Xu Yinglun (2540 ELO), u allen bekend, werd in een scherpe variant van de Najdorf in amper 21 zetten van het bord geveegd. 'Met alle Chinezen maar niet...'

*Francky Deketelaere wist me te vertellen dat hij het weekendtornooi van Grande Synthe, een gemeente in de Franse Westhoek nabij Duinkerke, had gewonnen. Hij won de B-reeks een gesloten groep van zeven spelers met 5 (!) uit 6. De uitslagen van onze Roeselaarse Houdini kun je hier terugvinden: Grande Synthe 2017 (onderaan klikken in de blauwe band). 

*En tenslotte nog de uitslagen van enkele inhaalpartijen uit de verschillende Roeselaarse competities:
1ste Klasse: Jan-Louis 0-1.
3de Klasse: David-Arthur 1-0, David-Dany 0-1.
Toren van Roeselare: Michiel-Thijs 1-0.

*En dit is het  toetje van de week: De partij tussen Wei Yi en Yinglun Xu. Dat wordt genieten!

Roeselare laat promotie naar 4de liggen na thriller tegen Estaimpuis

Vorige week werd een punt gezet achter de interclubs in vijfde afdeling. De tweede ploeg van Roeselare eindigde op een knappe vierde plaats en keek tevreden terug op het voorbije seizoen en dacht te kunnen genieten van een welverdiende schaakvakantie tot Interclubverantwoordelijke Bernard Logie donderdagavond een mailtje kreeg... De afzender luisterde naar de naam Luc Cornet, dat bleek niet de geestelijke vader van het Roeselaarse gerstennat met dezelfde naam te zijn, maar The Big Boss van het interclubgebeuren. Luc wist ons te melden dat onze tegenstanders van vorige week Brugge 5, een schaker hadden opgesteld die dit jaar ook nog had gespeeld voor een andere Brugse ploeg uit onze reeks en vermits hier gevaar op competitievervalsing om de hoek loert, is dat ten strengste verboden door de schaakbond. Het gevolg was dat het gelijkspel tegen Brugge (2-2) werd omgezet naar een 3-1 zege en daar bleef het niet bij. Plots kwamen we terecht op de tweede plaats met exact evenveel matchpunten en op de koop toe een gelijk aantal bordpunten als Estaimpuis 2. Die laatsten waren nog in feeststemming omdat ze als één van de beste tweedes vorige week de promotie hadden afgedwongen naar vierde, niet dus... nu mochten deze 'onfortuinlijken' nog eens vol aan de bak tegen een gemotiveerd Roeselare.
De match moest op neutraal terrein plaatsvinden en Veurne kreeg de eer om beide teams te ontvangen. Onder het waakzaam oog van scheidsrechter Bart Meijfroidt werden de 'vijandelijkheden' om stipt 14h00 op gang geschoten, nadat werd afgesproken dat er geblitzt zou worden bij een 2-2 eindstand. Het zou een namiddagje vol adrenaline worden, een rollercoaster van emoties waarbij we de promotie op een gegeven ogenblik stevig in handen leken te hebben, maar die langzaamaan lieten wegglippen uit onze handen...

Een korte chronologische reconstructie van een zinderende tweestrijd:

Peter Degrieck mocht het op bord drie opnemen tegen Sergent Romain. Het was al de derde keer in mijn 'schaakcarrière' dat we elkaar in de ogen keken en telkens kende onze onderlinge confrontatie hetzelfde verloop. Romain komt telkens met winnend voordeel uit de opening, speelt dan enkele mindere zetten, laat zo zijn opponent toe om terug in de match te komen en moet uiteindelijk remise toestaan. De  partij van zondag was geen uitzondering op deze gang van zaken: In een Schotse Gambietpartij speelde Peter veel te snel en zeer onnauwkeurig. Een penning van de vijandelijke loper op mijn paard en dame zorgde al voor heel wat spanning in de prille openingsfase. Peter dreigde een belangrijke centrumpion te verliezen en gokte dan zwaar door de pionnen voor zijn pas gerokeerde koning vooruit te spelen om die irritante loper weg te jagen. Het zag er vreselijk uit, maar na het overbrengen van enkele stukken naar de bedreigde koningsvleugel bleek het gevaar geweken. Mijn sterk paard in het centrum forceerde uiteindelijk de remise: Het sprong voortdurend tussen dezelfde velden heen en weer, waarbij het een zwarte toren aanviel die zich ook bewoog tussen twee identieke velden. Deze zetherhaling zorgde voor de eerste puntendeling na amper een uur en twintig minuten. Het namiddagje zenuwachtig nagelbijten tot de rest van de ploeg klaar was, kon beginnen.
Een snelle blik op de andere borden en een bangelijk kijkende Erik leerden me dat hij één pion in het krijt stond, dat Herman twee extra pionnen had en dat Pauwel op het punt stond om een beslissing te forceren. Ik kon het op een gegeven ogenblik niet meer aanzien en kuierde daarom maar wat rond op de speelplaats van het college, terwijl ik me onledig hield met het volgen van Gent-Anderlecht op mijn smartphone. Toen die wedstrijd was afgelopen ging ik nerveus terug naar binnen.

Erik zag er al wat minder gestresst uit en had warempel zijn stelling terug in evenwicht gebracht. Herman stond nog steeds beter en de grote Pauwelshow was intussen begonnen:
Na een geduldige opbouw via een Koningsindische Aanval ontstond een gesloten stelling met licht initiatief voor onze Torrewachter. Dat kleine voordeel werd steeds groter naarmate de tijd verstreek en Pauwel lanceerde een directe koningsaanval, waarbij het genieten was voor het publiek. Met enkele offers werd de weg vrij gemaakt naar de vijandelijke monarch die uiteindelijk mat werd gezet. Een pak stress viel van ons hart. We hadden een belangrijke zege op zak en de toestand op de andere borden was niet veranderd en dus goed voor ons. Maar toen sloeg het noodlot een eerste keer toe...

Vierde bordspeler Erik Claessens was na een Dame-Indische opstelling in het middenspel een pion 'verloren'. Na heel wat stukkengeruil kon hij die terug snoepen en kwam er een toreneindspel met gelijk aantal pionnen op het bord. Remise leek hier de logische uitslag te worden en toen ging Erik door zijn vlag... De spanning van het moment had er waarschijnlijk voor gezorgd dat onze Torrewachter dacht dat 30 zetten volstonden om de eerste tijdscontrole te halen, maar dat moesten er veertig zijn en laat die duivelse vlag nu juist vallen op de 39ste zet! Lullig natuurlijk om zo te verliezen, maar het was niet anders. In de tussenstand werd het zo 1.5-1.5. Alle hoop kwam nu te liggen op de frêle schouders van de 'jeugdige Herman' en dat werd een tè zware last en verantwoordelijkheid voor onze nestor:

In een prima gespeelde Siciliaanse draak had een kwaliteitsoffer hem nochtans twee pionnen opgeleverd. Enkele zetten later kon onze tweede bordspeler de geofferde kwaliteit terugwinnen. Dit combinatoir geweld zorgde dus netto voor twee gezonde extra pionnen voor Herman. Beter kon hij niet starten! De man van Estaimpuis, die niets of juist veel (?) te verliezen had speelde met de moed der wanhoop verder. In een beklijvend eindspel met elk een toren en pionnen verdedigde hij zich als een leeuw. De uren verstreken en Herman begon het mentaal zwaar te krijgen. Hij verloor een pion en vond dan in het resterende voor hem nog altijd gewonnen eindspel de (eenvoudige) winnende zet niet. De angst om uiteindelijk toch nog te verliezen  en een nijpende tijdsdruk kregen de bovenhand en Herman nam na 69 zetten het remisevoorstel van zijn rivaal aan. Ongeloof verscheen op de gezichten van de Torrewachters, terwijl de mannen van Estaimpuis een wel heel diepe zucht slaakten. Het was 2-2 en of we nu wilden of niet er moest geblitzt worden om de uiteindelijke promovendus aan te duiden.

Het blitzgebeuren begon dramatisch voor Roeselare. Peter liep in een openingsvalletje en moest zijn dame geven om mat te voorkomen. Zonder dame schaken tegen een gemotiveerde tegenstander is een hopeloze onderneming en kort daarna gaf Peter dan ook wijselijk op. Eventjes later kon ook Erik inpakken toen hij niet gezien had dat hij schaak stond en iets anders speelde. Na enkele minuten stond het zo twee-nul in het voordeel van Estaimpuis. Toen Herman zegevierend kon afsluiten flakkerde de hoop kortelings op. Die laatste strohalm op weer een gelijk spel werd meer dan levend gehouden toen bleek dat Pauwel beter stond in de laatste en beslissende blitzpartij. Helaas pindakaas de vluchtweg van Pauwels koning werd afgesneden en zijn rivaal was net iets eerder om de doodsteek te geven.

Na bijna vijf uur viel het verdict: Estaimpuis 2 promoveert naar de vierde klasse!
Als we eerlijk zijn is dat oververdiend voor die gasten: Ze hebben zowat het ganse jaar aan de leiding gestaan en werden in extremis nog voorbij gestoken door Pion '68. Met deze twee teams in vierde stijgen natuurlijk weer onze kansen om er volgend jaar in vijfde klasse iets moois van te maken.
Eén van onze grootste rivalen wordt dan wellicht de degraderende ploeg uit vierde en die luistert niet toevallig (?) naar de naam van Veurne...

De uitsmijters van de week:

*De tweede 'night of Caballos', het 24 uur blitztornooi voor duo's was een groot succes. Ook onze Torrewachterdelegatie met Martijn Maddens en Robbert Degrave deden het met hun 13de plaats op 25 deelnemende ploegen verre van slecht.  Uitslagen en de eindstand vind je hier: 24 uur blitztornooi Zottegem.

*En tenslotte nog de uitslagen in de verschillende Roeselaarse competities:
1ste Klasse: Louis-Ben 0-1, Bernard-Francky 0-1.
2de Klasse: Jorit-Erik 1-0.
3de Klasse: Dany-Mario 1-0, Arthur-Belgacem 0-1, Renaat-Marc 1/2, Marc-Arthur 1-0.
Toren van Roeselare: Herman-Jan 0-1.