Van 22 tot en met 25 februari nam ik in het Noord-Franse
Fenain deel aan het zestiende Open toernooi van de plaatselijke club. In totaal
stonden er 7 rondes op het programma.
Zesenzestig deelnemers (waaronder een
Rus, enkele Belgen en een Frans-Georgische schoonheid) namen deel. Als zesde
geplaatste qua elo behoorde ik tot een van de outsiders voor de titel.
Het toernooi kon echter niet slechter beginnen. In de eerste ronde speelde ik
een 1600 van het kastje naar de muur. De Fransman vocht echter stevig terug.
Toen alles plots zwart voor mijn ogen werd stond ik gladverloren. Mijn
tegenstander begon echter te panikeren en kwam in tijdnood. Wijselijk stelde ik
remise voor wat gelukkig aanvaard werd.
Gelukkig liep het in de tweede ronde,
tegen een 1800, veel beter. Ik speelde een knappe rustige partij en verzilverde
een klein plusje in een winstpunt. In de derde ronde mepte ik een jeugdspeler
van het kastje naar de muur. In minder dan twintig zetten mocht zwart opgeven.
2.5/3, we stonden opnieuw tussen de mensen. Tegen de Waal Ricardo Bruno (1973)
had ik het op maandagmorgen enorm moeilijk. De sympathieke Belg speelde echt
sterk en ik kwam minder de staan. Dankzij een leuke positionele schwindel
herstelde ik het evenwicht en stelde ik het halve punt veilig. 's Middags
maakte ik mijn tegenstander (jeugdspeler van 1750) opnieuw compleet af.
In vergelijking met vorige toernooien in Frankrijk kon ik nog eens winnen tegen
de jeugdspelers.
De laatste dag zou alles bepalen. In ronde zes zat ik
tegenover een 2100 waartegen ik vorige maand nog verloren had. Tijdens de competitiewedstrijd
Tourcoing-Fenain had ik de Fransman eigenlijk volledig weggespeeld, maar
uiteindelijk liet ik me dom trucken. Nu had ik het in feite veel moeilijker
tegen de speler. Ik kwam al snel iets minder te staan in een heel
gecompliceerde stelling. Ik stelde dan ook psychologisch remise voor, wetende
dat hij ze toch niet zou nemen. Mijn tegenstander werd echter overmoedig en ik
strafte een tactische fout af. 0-1 en 5-6! Met nog een ronde te gaan stonden we
met vier op kop. Ikzelf mocht het op bord 1 opnemen tegen elofavoriet Soyez
(2200). Ik koos voor de 'Theo-Van-Den-Berkmortelopening (d4 en g3). In een heel
wisselende partij maakte ik de kansen niet af en kwam zwart uiteindelijk beter
te staan. Ik stelde daarom opnieuw remise voor, wetende dat hij ze toch ook
niet zo nemen. Soyez had echter weinig tijd en begon te panikeren. Raar, maar
ik bleef ijzig kalm en voelde me enom in mijn vel. Met tientallen mensen rond
ons bord strafte ik een blunder onverbiddelijk af. 1-0. Op bord twee werd de
partij remise waardoor ik met 6/7 het toernooi op mijn naam schreef!
Schitterend gewoon.
Na Tanguy Ringoir, die in 2012 won, een tweede Belg op de
erelijst. Als jeugdspeler won ik misschien veel toernooien, maar dit is toch de
mooiste overwinning ooit.
Dikke proficiat Bert!
Proficiat Berten !!!
BeantwoordenVerwijderenWij verwachten enkele spraakmakende partijen voor in de Torrewachter !!!