West-Vlaams ploegenkampioenschap rapid.

Gisteren werden de zonen, vaders en grootvaders op pad gestuurd!

 

Het resultaat is er eentje om in te lijsten. Ploeg één werd West-Vlaams kampioen!!!

Ploeg twee werd derde in zijn reeks en ploeg drie deed ook mee. We hadden het niet verwacht echter de organisatie van de Veurnse schaakring " Het trouwe witte paard " in de Panne mocht er zijn.

 

Voor de volgende editie hebben wij onze kandidatuur ingediend.

 

 

 

Verslag speeldag 22 maart

Kris Muylle en Michiel Bleys gaven elkaar partij op deze regenachtige zaterdag. Het was redelijk gelijk opgaand met Kris in de aanval. Op een gegeven moment kon hij een stuk offeren en met winst en een waarschijnlijke zege naar huis gaan, maar hij durfde (?) niet...  Toen Kris dat later in het spel wel deed was het niet meer correct en verloor hij een stuk. Michiel blijft dus op titelkoers in eerste.
Bernard en Didier speelden een knotsgekke partij met veel stukoffers, niet altijd even koosjer, maar met een heel bizar spelverloop tot gevolg:  De ene keer stond Didier gewonnen de andere keer was het dan Bernard. Uiteindelijk eindigde de match in het voordeel van eerstgenoemde die enkele pionnen was uitgelopen. Een zure nederlaag voor Bernard, die troost vond in het feit dat hij op tijd ging komen voor zijn feestje. Simon en Herman remiseerden en hadden daar van alle schakers het meeste tijd voor nodig. Een hardbevochten game dus, waar ik jammer genoeg niet meer info over heb.
In tweede had leider Brent een gevaarlijke klip om te omzeilen in de persoon van Tom Van Bruaene.
Ook hier veel vuurwerk op het bord tussen twee van de meest aanvallende spelers van tweede klasse.
Brent doet het tegenwoordig met de Max Lange-Attack een soort van gambiet, waarin iemand die het niet kent algauw dikke parels zweet. Zo ook Tom, die ternauwernood ontsnapte aan een vroege nederlaag. Zoals zo dikwijls in dit soort partijen keerden de kansen. Brent blunderde onderweg zijn toren en moest een eindspel op remise zien te houden met paard en koning tegen toren+ pion en koning. Hij slaagde er niet in en ziet de concurrentie voor de titel naderen. Peter Degrieck en Erik Claessens remiseerden, niet echt een verrassing als je ze een beetje kent. Peter was een pion voorgekomen, maar enkele zetten later stond het alweer gelijk en werd de vredespijp gerookt.
Fons heeft zijn oude niveau teruggevonden en hij maakte dan ook gehakt van Pieter Menu, die in zijn eerste jaar tweede klasse duidelijk veel leergeld betaalt. Pieter speelde nog op pat, maar daar liep sluwe vos Fons niet in. Belgacem en Guido speelden een taaie partij met kansen voor beide zijden op winst. Guido had enkele pionnen meer halfweg de partij, maar Belgacem bleef niet bij de pakken zitten en trok in den aanval. Een gezonde instelling me dunkt! Guido maakte zijn reputatie van stugge verdediger waar, zetten een toren van Belgacem buitenspel en pakte de volle pot toen zijn tegenstander zijn paard blunderde. Blunders waren er ook tussen Hubert en Jos, toen laatstgenoemde al in de opening een paard door een schaak zag verloren gaan. Een echte beginnersfout vertelde Jos later aan de bar. Jos probeerde nog, maar Hubert, die in de forme van zijn leven zit, speelde het mooi uit en won verdiend.
In derde maakten titelpretendenten Adhemar en Marc geen fout en blijven beiden aan de leiding. Marc Terryn nam de maat van Mario, door met een klassieke paardvork zijn toren af te snoepen. Adhemar had het heel wat lastiger tegen Salvatore, die pas op het einde van een vermoeiende match de duimen legde. Guy Vandamme werd mooi mat gezet door René Depypere in het hoekje van het bord met paard, dame en loper. De laatste partij in derde, die tussen Raf en Philip kende een vreemde wending: Philip werd totaal overklast door Raf in de opening en stond zowaar een paard en loper achter. Een makkie voor de vader van Kris denk je dan? Neen hoor, het licht ging uit voor Raf en Philip kwam langzaam maar zeker terug en won uiteindelijk toch nog. Rare jongens die schakers...

Verslag speeldag 15 maart 2014

Het was inhalen geblazen bij de Torrewachters. Een achttal partijen werden betwist. In eerste liet Didier een mogelijkheid op winst liggen tegen Kris en die kans krijg je meestal geen tweede keer. Kris nam over en won uiteindelijk met dubbele kwaliteitswinst. Thijs kon geen vervolg breien aan zijn stuntzege van vorige week tegen Bernard, tegen leider Ben werd hij langzaam maar zeker weggedrukt. Een tweetal verkeerd ingeschatte pionoffers waren Thijs fataal geworden. Francky en Simon, beiden met Kortemarkse schaakroots, namen het tegen elkaar op. Het werd een lange en spannende strijd, waarin Francky voordeel had en Simon met een nijpend tijdsgebrek zat, figuurlijk dan want hij moest zijn trein halen, ocharme. Maar ere wie ere toekomt: Francky ging volgens zijn beste kameraad Houdini toch winnen...
In tweede stond de 'topper' tussen Peter en Brent op het menu. Topper was veel gezegd, want beiden blunderden er op los en dan zegt een oude schaakwijsheid dat degene wint die de voorlaatste blunder maakt en dat was deze keer Brent. Met 7 op 8 blijft Brent in pole position voor de titel in tweede. Ze gaan van ver moeten komen om hem nog terug te halen! Misschien van Brugge? Bruggeling Marc Van Ghysel staat (virtueel) tweede met slechts een half puntje achterstand, maar hij laat best geen steek meer vallen. Dany en Jos hielden elkaar lang in evenwicht tot Dany ten strijde trok en Jos een pion moest geven om uit een bijna fatale wurggreep te geraken. Uiteindelijk rookten beiden na een boeiende partij de vredespijp. Tom en Guido remiseerden ook na een lang gevecht. Tom was een pion achter gekomen, iets zegt me dat hij weer eens een offer uit zijn mouw heeft geschud die niet 100% zuiver op de graat was. Uiteindelijk was het Guido die remise voorstelde en nu zegt (datzelfde)
iets me dat hij waarschijnlijk in tijdnood verkeerde. Al bij al een billijke uitslag...
René Depypere ontsnapte tegen Adhemar Devolder aan de nederlaag. René was met twee pionnen achterstand aan het eindspel begonnen, maar met elk nog 'de madam' op het bord was het opletten geblazen. Adhemar slaagde er maar niet in om de dames te ruilen  en verloor ook nog eens zijn materiële voorsprong. Het resultaat werd dan ook een logische puntendeling. Stijn won van Guy, toen die domweg zijn dame blunderde en zo blijft hij op podiumkoers in derde.

Kort: Gisteren werd de laatste ronde van de nationale interclubs betwist. Roeselare 1 versloeg de buren uit Izegem en ze eindigen zesde in hun reeks. De tweede ploeg speelde eerder onverwacht gelijk tegen LSV-Chesspirant en ziet zijn tweede plaats in extremis nog naar Brugge gaan. Jammer, maar promotie zat er wellicht toch niet meer in. Proficiat aan beide ploegen.

MICHEL (!) Bleys wint de B-reeks van de Westvlaamse Liga

De Westvlaamse Liga 2013-2014 is geschiedenis of er ook geschiedenis is geschreven kun je hieronder lezen... Het Ligacircus sloeg dit jaar zijn tenten op in de Guldensporenstad Kortrijk. Een vijftigtal schakers gaven elkaar partij verdeeld over een viertal reeksen.
Zondag laatstleden werd de zevende en laatste ronde betwist, gevolgd door de prijsuitreiking.
Dè revelatie van het tornooi was onze eigenste Torrewachter Michiel Bleys. Michiel zorgde voor sensatie door in de eerste ronde Houthoofd Kurt, 2100 ELO zwaar, met zwart te verslaan en hij eindigde met een andere opmerkelijke prestatie door in de laatste ronde te remiseren tegen Fidemeester Marc Daels (2234 ELO), die de schaakgoden op zijn blote knieën mag danken, want hij ontsnapte aan de nederlaag met eeuwig schaak. Op de prijzendeling achteraf kreeg Michiel dan ook een daverend applaus. Master of Ceremony, kortweg MC Clevers, bleek ook onder de indruk van zijn prestaties want Michiel werd prompt herdoopt tot MICHEL (!). Kwatongen beweren dat MC Clevers, zijn best had gedaan bij het voorproeven van de cava... Mich(i)el won dus de B-reeks, voor Huttl Sofie en Francky Deketelaere.
Tijd om eens een blik op de A-reeks te werpen, sorry Tom Piceu dat je nu pas aan bod komt...
U hebt het wellicht geraden, beste lezer, ook nu weer werd Tom de onbetwiste Westvlaamse Ligakampioen. Het is intussen een huizenhoog cliché geworden: als Tommeke deelneemt dan wint hij het tornooi. Ook dit jaar een foutloos parcours met 7 op 7, waar blijft de concurrentie? Euh, op ruime afstand volgt Emile Boucquet (5/7) en onzen Ben is derde geworden met 4.5/7.
Verdienstelijke prestaties waren er verder voor Bert & Martijn. Jan Feys deed het dan iets minder goed, maar 't kan niet ieder jaar koekenbak zijn! In de B-reeks hadden we nog een degelijke Pauwel Deblauwe en de iets minder degelijke scores van Herman en Fabio.
In de C-reeks was er dit jaar niet echt een uitblinker. Iedereen was precies bang van elkaar en wou vooral niet verliezen. Heel wat remises werden dan ook opgetekend in deze reeks. Uiteindelijk trok Jannes Carpentier van de Ieperse schaakkring aan het langste eind, Florian uit hoppestad Poperinge werd tweede en Torrewachter Erik Claessens veroverde zowaar het brons. Rest ons tenslotte nog de D-reeks, een reeks met jonge veulens, waarin de toekomst van het Westvlaamse schaak ligt? Of is dit een boude voorspelling? Feit is dat het niet meer zo jonge veulen Gaby Vanmechelen na de laatste ronde het meeste punten had en bovenaan prijkt. De toekomst, uiteraard onder voorbehoud staat op twee en drie: Kortrijkzaan Ruben Vaneechoutte, die dit jaar opengebloeid is en onze eigenste Brent Buyse, pas lid van de Torrewachters en alom gevreesd. Tot slot nog een kort overzichtje van de prestaties van de andere clubleden in de C- & de D-reeks: Jozef en Peter behaalden de helft in de C-reeks en daarmee is eigenlijk alles gezegd... René strandde op een zucht van het podium, terwijl Philippe laatste werd in dezelfde D-reeks en zich hiermee tot slechtste schaker van West-Vlaanderen mag kronen. Hij zal het graag horen...

Al bij al een zéér geslaagde editie voor de Roeselaarse Torrewachters, met in iedere reeks iemand op het podium. Langs deze weg danken we dan ook de inrichters van de Kortrijkse Groeninge schaakclub voor de puike organisatie (en de geestverruimende Omers). Volgend jaar wenden we onze schreden richting Gistel voor een volgende editie van de Westvlaamse Liga.
Uitslagen en eindstanden kun je hier: Liga nog eens nalezen.

Verslag(je) speeldag 8 maart

Het wordt een kort verslagje van de schaakgebeurtenissen bij de Torrewachters, daar uw reporter ter plaatse, niet lang ter plaatse kon zijn wegens een babyborrel...
In eerste was dè verrassing van formaat, de allereerste zege van Thijs dit seizoen. Een echte surprise kun je het wel niet noemen, want Thijsken deed het niet slecht in 1ste met al zeven remises op zijn palmares. De pineut van dienst was Bernard, die verkeerd had afgeruild en tot zijn grote verbazing plots een stuk achter kwam. Bernard gaf direct op en ging de nederlaag wegspoelen op het gelijkvloers.
Pauwel probeerde Kris te verschalken met een stukoffer, dat helaas niet correct was en weg was het punt. Michiel won van Herman, meer informatie is mij hierover niet bekend. Simon die voor de vierde keer dit seizoen opende met 1.b3 (sst, niemand mag dat weten), moest na drie zeges nu tevreden zijn met een puntendeling tegen Louis.
In tweede won Jos van Belgacem, zo sluipt onze voorzitter op zijn kousenvoeten naar boven...
Fons kon geen vervolg breien aan zijn stuntzege eerder deze week tegen de ongeslagen Marc Van Gysel, hij ging de boot in tegen de taaie Guido Vancoillie.
In derde ging Mario onderuit tegen Salvatore en verloor Stijn het eindspel tegen Adhemar.

Vrijdag werd de eerste ronde van het Lentetornooi in Brugge gespeeld. Onze Torrewachters deden het verre van slecht: Bert Feys won makkelijk van Cukon Ezio, Fabio moest tot het bittere einde doorknokken tegen de niet-geklasseerde, maar verdienstelijk spelende Vandekerckhove Stefaan.
Ook Michiel had het niet makkelijk, ok,  hij stond op een gegeven moment wel vier pionnen voor, maar het was opletten geblazen met torens en dames nog op het schaakbord. Stijn deed zijn best tegen de ervaren Oostendenaar Michael Pincket, maar moest uiteindelijk in Michael zijn meerdere erkennen. De partijen van Francky en Peter worden op een latere datum gespeeld.
Meer info over deze eerste ronde vind je hier: Lentetornooi

Verslag speeldag 1 maart 2014

De eersteklassers blonken uit door hun afwezigheid op deze kille zaterdagnamiddag. Enkel Herman en Louis gaven elkaar partij. Louis had meer problemen om zijn auto te parkeren dan dat hij had met Herman: Vooraleer het eindspel in te duiken had de sympathieke Waal een pionnetje van Herman verschalkt. Het werd nog een interessant eindspel, maar Louis kon het zonder problemen naar zijn hand zetten.
In tweede was er meer bedrijvigheid. Ons jonge veulen Brent dartelde weer eens over het slagveld en kon na een gelijk opgaande partij tegen Dany het laken naar zich toehalen. Dany was al blij dat hij niet werd afgeslacht, zoals in de voorrondes. Erik had een taaie klant aan Pieter Menu, maar de ervaring van eerstgenoemde kwam op het einde bovendrijven en de puntjes gingen naar Erik. Hubert en Peter speelden dan weer een rare, bizarre partij: Hubert toverde weer zijn gevreesde Stonewall op het bord. Peter was voorbereid, maar zetverwisseling deed hem al vroeg zweten. Hubert viel de stelling van Peter binnen, sloeg een pionnetje en toen Peter ook nog eens een kwaliteit verloor leek het kalf verdronken? Neen hoor, Peter was beter ontwikkeld en na een dubbele aanval ging Huberts dame verloren en weg was de zege. Fons verloor nog eens, de man die vroeger steevast meespeelde voor de titel is aan een barslecht seizoen bezig. Een halfje op vijf is niet echt om over naar huis te schrijven. Dit keer ging het fout tegen Belgacem, die een serieuze matdreiging op de zevende rij in zijn voordeel kon afmaken. De laatste partij in tweede klasse was die tussen Tom en voorzitter Jozef. Tom blijft zijn eigen onvoorspelbare, want hij verloor na een gelijkwaardig duel.
In derde stond de topper Salvatore Petralia - Marc Terryn op het menu. Salvatore wou absoluut winnen en offerde een stuk, jammer genoeg voor onzen Siciliaan was de voortzetting van de partij niet zoals hij het in gedachten had en Marc won alsnog. Co-leider Stijn had een harde noot om kraken in Mario, die weer eens goed uit de opening kwam en naarmate de wedstrijd vorderde slechter en slechter begon te spelen. 1-0 voor Stijn die op titelkoers blijft.

West-Vlaamse interclubs: Roeselare brons.

Vrijdag viel het doek over de West-Vlaamse interclubs. Tom Piceu merkte op dat we het met de Torrewachters erg goed gedaan hadden voor ons eerste jaar. Zelf had ik het zo nog niet bekeken, maar inderdaad ...  tot de allerlaatste speeldag zijn we blijven meestrijden voor de titel.

Helaas werden we in Oostkamp met een net-niet-forfaitscore teruggeslagen tot de derde plaats. Niet dat het een verrassing was: de reden waarom we zo lang bovenaan stonden, was dat we ook maar in de laatste ronde naar de torenhoge favoriet, Oostkamp moesten. Terwijl de matchen tegen de andere ploegen Oostende, Kortrijk en Izegem min of meer gelijk opgaand waren geweest, konden we ons dit keer verwachten aan een flink pak slaag.

Toch besloten we om er vol voor te gaan. Steven wilde eigenlijk wel met zwart spelen en Bart zag dat ook wel zitten. Bart op één, Bernard op twee, Steven op drie en dus Bert op bord vier. De mannen van Oostkamp hadden echter lont geroken en plaatsten Raf op één, Tom op twee, Kurt op drie en don Juan Frederic op vier. Voor de match kreeg Bernard nog te horen dat Tom net zijn tweede IM-norm behaald had, extra druk dus.

De toon was meteen gezet met twee non-partijen van Bernard en Bert. Bernard Logie durfde tegen zijn gerenommeerde tegenstander, bijna IM Tom Piceu, niet direct actief te spelen op de koningsvleugel in een stelling die  daar  wel naar vroeg en kreeg de rekening direct gepresenteerd. Na amper 20 zetten stond Bernard een pion achter in een defecte stelling en gaf hij er (vroegtijdig maar wel begrijpelijk) de brui aan.

Bert Feys verslikte zich in de volgorde van de theoriezetten tegen Frederic Decoster en was machteloos tegen een kinderlijk eenvoudig lijkende koningsaanval. Decompressie na de tornooi-overwinning in Fenain?

Ikzelf dacht ik dat ik met zwart goed uit de opening was gekomen tegen Kurt Piceu. Na twee eerder bescheiden pionzetten van wit, had zwart al in een vroeg stadium van de partij het centrum opgeblazen. Het zag er voor wit bijzonder moeilijk uit om zijn koning gerokeerd en zijn stukken ontwikkeld te krijgen, terwijl de zwarte spelling bijna vanzelf speelde. Wit vond echter de goede zetten en het spelbeeld kantelde helemaal zonder dat daar echte (grote) fouten van mijn kant voor nodig waren. Het enige wat ik nog kon doen om de partij in leven te houden was een dame-offer tegen toren en paard. Door mijn stukken actief te posteren op centrale velden kon ik mijn teammaten nog even doen geloven dat ik voor eeuwig schaak of zelfs voor winst aan het spelen was, maar de zwarte dreigingen waren iets te getelefoneerd. Bovendien waren mijn pionnen totaal verzwakt terwijl wit een mooi koppel vrijpionnen had op de damevleugel. Met enkele nauwkeurige zetten, kon wit de vereenvoudiging van de stelling forceren. Toen de tactische grapjes eruit waren, had het geen zin meer om nog verder te spelen.

De enige hoop rustte dus op Bart Blondeel, die als jonge vader de laatste jaren niet zo veel meer aan schaken toekomt en dan nog met zwart op het eerste bord tegen een elo-verschil van ruim 250 punten aankeek (Raf Barzeele). De dames gingen relatief snel van het bord met een volledig symmetrische pionnenstructuur. Wit vond geen weg om een voordeel te bewijzen tegen Barts stevige en tactisch gezonde spelstijl en moest na heel lang proberen toch remise toestaan. In de slotstelling stond Bart zelf wat beter.

Dikke pluim voor Bart, want zo moesten we toch niet helemaal met lege handen naar huis.

Steven en Bernard

Noot: De topborden van Oostkamp zijn binnenkort te bezichtigen op het tornooi van Cappelle-la-Grande.