Verslag speeldag 22 maart

Kris Muylle en Michiel Bleys gaven elkaar partij op deze regenachtige zaterdag. Het was redelijk gelijk opgaand met Kris in de aanval. Op een gegeven moment kon hij een stuk offeren en met winst en een waarschijnlijke zege naar huis gaan, maar hij durfde (?) niet...  Toen Kris dat later in het spel wel deed was het niet meer correct en verloor hij een stuk. Michiel blijft dus op titelkoers in eerste.
Bernard en Didier speelden een knotsgekke partij met veel stukoffers, niet altijd even koosjer, maar met een heel bizar spelverloop tot gevolg:  De ene keer stond Didier gewonnen de andere keer was het dan Bernard. Uiteindelijk eindigde de match in het voordeel van eerstgenoemde die enkele pionnen was uitgelopen. Een zure nederlaag voor Bernard, die troost vond in het feit dat hij op tijd ging komen voor zijn feestje. Simon en Herman remiseerden en hadden daar van alle schakers het meeste tijd voor nodig. Een hardbevochten game dus, waar ik jammer genoeg niet meer info over heb.
In tweede had leider Brent een gevaarlijke klip om te omzeilen in de persoon van Tom Van Bruaene.
Ook hier veel vuurwerk op het bord tussen twee van de meest aanvallende spelers van tweede klasse.
Brent doet het tegenwoordig met de Max Lange-Attack een soort van gambiet, waarin iemand die het niet kent algauw dikke parels zweet. Zo ook Tom, die ternauwernood ontsnapte aan een vroege nederlaag. Zoals zo dikwijls in dit soort partijen keerden de kansen. Brent blunderde onderweg zijn toren en moest een eindspel op remise zien te houden met paard en koning tegen toren+ pion en koning. Hij slaagde er niet in en ziet de concurrentie voor de titel naderen. Peter Degrieck en Erik Claessens remiseerden, niet echt een verrassing als je ze een beetje kent. Peter was een pion voorgekomen, maar enkele zetten later stond het alweer gelijk en werd de vredespijp gerookt.
Fons heeft zijn oude niveau teruggevonden en hij maakte dan ook gehakt van Pieter Menu, die in zijn eerste jaar tweede klasse duidelijk veel leergeld betaalt. Pieter speelde nog op pat, maar daar liep sluwe vos Fons niet in. Belgacem en Guido speelden een taaie partij met kansen voor beide zijden op winst. Guido had enkele pionnen meer halfweg de partij, maar Belgacem bleef niet bij de pakken zitten en trok in den aanval. Een gezonde instelling me dunkt! Guido maakte zijn reputatie van stugge verdediger waar, zetten een toren van Belgacem buitenspel en pakte de volle pot toen zijn tegenstander zijn paard blunderde. Blunders waren er ook tussen Hubert en Jos, toen laatstgenoemde al in de opening een paard door een schaak zag verloren gaan. Een echte beginnersfout vertelde Jos later aan de bar. Jos probeerde nog, maar Hubert, die in de forme van zijn leven zit, speelde het mooi uit en won verdiend.
In derde maakten titelpretendenten Adhemar en Marc geen fout en blijven beiden aan de leiding. Marc Terryn nam de maat van Mario, door met een klassieke paardvork zijn toren af te snoepen. Adhemar had het heel wat lastiger tegen Salvatore, die pas op het einde van een vermoeiende match de duimen legde. Guy Vandamme werd mooi mat gezet door René Depypere in het hoekje van het bord met paard, dame en loper. De laatste partij in derde, die tussen Raf en Philip kende een vreemde wending: Philip werd totaal overklast door Raf in de opening en stond zowaar een paard en loper achter. Een makkie voor de vader van Kris denk je dan? Neen hoor, het licht ging uit voor Raf en Philip kwam langzaam maar zeker terug en won uiteindelijk toch nog. Rare jongens die schakers...